حمله هوایی پاکستان به افغانستان؛ ۹ کودک و یک زن کشته/ تشدید تنش مرزی و واکنش تند طالبان
در پی حملات هوایی شب گذشته دوشنبه، ۳ آذر به مناطق مرزی شرق افغانستان، تنش میان کابل و اسلام‌آباد دوباره به بحرانی حاد تبدیل شده است.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان اعلام کرد که نیروهای مسلح پاکستان خانه‌ای غیرنظامی در منطقه «مغلگۍ» ولسوالی گربز ولایت خوست را هدف قرار داده‌اند که در نتیجه آن ده نفر از جمله نُه کودک (پنج پسر و چهار دختر) و یک زن کشته شده و خانه کاملاً ویران گردیده است.
مجاهد در پیامی در شبکه ایکس افزود که حملات مشابهی به ولایات پکتیکا و کنر نیز صورت گرفته که منجر به زخمی شدن چهار غیرنظامی دیگر شده است. وی این اقدام را «نقض آشکار حریم هوایی افغانستان» و «در تضاد با نورم‌های بین‌المللی پذیرفته‌شده» خواند و تأکید کرد:
«این جنایت نظامیان پاکستانی نه‌تنها دستاوردی ندارد بلکه یک‌بار دیگر ثابت می‌کند که حمله بر اساس معلومات نادرست انجام شده و تنها پیامد آن بحرانی‌تر شدن وضعیت و رسوایی رژیم نظامی پاکستان است.»
در پاسخ، احمدشریف چودری، سخنگوی ارتش پاکستان و مدیرکل روابط عمومی نیروهای مسلح این کشور در بیانیه‌ای پخش‌شده از تلویزیون دولتی اسلام‌آباد تمامی اتهامات طالبان را «بی‌اساس» خواند و گفت:
«پاکستان به افغانستان حمله نکرده است. هرگز غیرنظامیان را هدف قرار نمی‌دهیم و تمام عملیات نظامی ما شفاف و مطابق با اصول ثابت است.»
چودری همچنین بر تفاوت موضع پاکستان نسبت به «طالبان» در مقابل «مردم افغانستان» تأکید کرد و پرسشی چالشی مطرح نمود:
«طالبان نباید مانند یک بازیگر غیردولتی عمل کند. این رژیم تا چه مدت موقت خواهد ماند؟»
وی با اشاره به سیاست ضدتروریستی اسلام‌آباد افزود: «از نظر ما تفاوتی میان گروه‌های تروریستی وجود ندارد، طالب خوب یا بد نیست.»
این تبادل لفظی تند در حالی صورت می‌گیرد که مذاکرات مستقیم اخیر میان مقامات کابل و اسلام‌آباد بدون نتیجه مانده و مناقشه مرزی به‌ویژه در رابطه با خط دیورند و حضور گروه‌های مخالف در مناطق مرزی همچنان یکی از منابع اصلی تنش بین دو کشور محسوب می‌شود.
این در حالیست که حمله هوایی گزارش‌شده چه واقعی باشد یا نه در شرایطی رخ داده که امنیت مرزی افغانستان در شرق کشور به‌شدت آسیب‌پذیر است. افزایش حوادث مرزی در ماه‌های اخیر نه‌تنها انعکاس‌دهنده شکست در دیپلماسی دوجانبه بلکه بیانگر تشدید رقابت‌های استراتژیک در منطقه است. با توجه به محدودیت‌های شدید دسترسی رسانه‌ها به منطقه مغلگۍ و فقدان تأیید مستقل از سوی سازمان‌های بین‌المللی، روایت‌های ضد و نقیض طرفین، نیازمند بررسی فوری ناظر بی‌طرف چه از سوی سازمان ملل یا رسانه‌های مستقل است. در غیر این صورت، چنین حوادثی می‌تواند به حلقه‌ای دیگر از خشونت چرخشی دامن بزند که قربانیان واقعی آن همچنان غیرنظامیان بی‌دست‌وپا، به‌ویژه کودکان و زنان خواهند بود.
