همگرایی ایران و چین در ابتکار حکمرانی جهانی؛ گامی به سوی روابط بین‌المللی دموکراتیک‌تر
شی جین‌پینگ، رئیس جمهوری خلق چین عصر دوشنبه اول سپتامبر (10 شهریور) در نشست «سازمان همکاری شانگهای پلاس» ابتکار «حکمرانی جهانی» را مطرح کرد و خواستار ایجاد یک نظامی حکمرانی جهانی عادلانه‌تر و منصفانه‌تر شد. این یک محصول عمومی مهم دیگری است که چین پس از مطرح کردن ابتکارهای «توسعه جهانی»، «امنیت جهانی» و «تمدن جهانی» ارائه کرده است.
این ابتکار مورد حمایت سران حاضر در نشست فوق از جمله مسعود پزشکیان رئیس جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت.
آقای پزشکیان در تاریخ دوم سپتامبر (11 شهریور) در دیدار با رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ، از ابتکار حکمرانی جهانی حمایت کرد و آن را اقدامی مؤثر برای هدایت نظم بین‌المللی به سمت توسعه‌ای عادلانه‌تر و منطقی‌تر ارزیابی نمود.
این اظهارات نه تنها موضع مشترک دو کشور در مخالفت با یکجانبه‌گرایی را نشان داده، بلکه نشان‌دهنده روندی جدید است که در آن کشورهای «جنوب جهانی» در حال شکل‌دهی مجدد به نظم بین‌المللی هستند.
حمایت ایران از ابتکار حکمرانی جهانی نه فقط در اشتراکات فرهنگی دو ملت ریشه دارد، بلکه ناشی از نزدیکی مواضع دو کشور نسبت به الگوی روابط بین‌المللی است. هر دو کشور به دنبال دموکراتیک‌سازی روابط بین‌المللی هستند.
رهبر چین هنگام مطرح کردن ابتکار مذکور گفت: «صرف نظر از آنکه کشورها کوچک یا بزرگ، قدرتمند یا ضعیف، ثروتمند یا کم‌درآمد باشند، باید مشارکت و تصمیم‌گیری برابر آنها در روابط بین المللی و بهره‌برداری برابر آنها از این روابط را تضمین کرد.» این اظهارات احساس حاشیه گرفتن کشورهای جنوب جهانی در نظام بین‌الملل را از بین برده است.
در حال حاضر، حکمرانی جهانی با روند تجزیه مواجه است. برخی از کشورها به اجرای یکجانبه گرایی می‌پردازند که این امر اقتدار نهادهای چندجانبه را تضعیف کرده و مانع پیشرفت در اجرای دستورکار ۲۰۳۰ سازمان ملل متحد برای توسعه پایدار شده و نقش کشورهای جنوب جهانی در حکمرانی جهان را به شدت محدود کرده است. دقیقاً به همین دلیل، ابتکار حکمرانی جهانی با تکیه بر اصول برابری و انصاف و تأکید بر مشارکت همه کشورها، از جذابیت ویژه‌ای برخوردار است؛ مفهومی که می‌تواند نقشی اساسی در کاهش شکاف توسعه میان شمال و جنوب ایفا کند.
با پیوستن شمار فزاینده‌ای از کشورها، از جمله ایران، انتظار می‌رود ابتکار حکمرانی جهانی بیش از پیش مورد استقبال کشورهای جنوب جهان قرار گیرد. این ابتکار بازتاب‌دهنده آرمان مشترک جامعه بین‌المللی برای دستیابی به نظامی عادلانه‌تر، منصفانه‌تر و فراگیرتر در حکمرانی جهانی است.
