احتمال «ترک مذاکرات»؛ دلیل تبدیل «خوشبینی نسبی» به «بدبینی» ایران چیست ؟

سیدمصطفی خوش چشم با اشاره به آخرین روند مذاکرات در وین گفت: معمولاً تاکتیک طرف غربی و امریکایی این است که وقتی به اواخر مذاکرات نزدیک می‌شویم با زیر میز زدن به دنبال ایجاد فرسایش در مذاکرات می‌رود و امتیازات واگذار شده قبلی را مجدداً پس می‌گیرد. 

این کــــــــارشناس سیاست خــارجی گفت: هدف طرف امریکایی تحت فشار گذاشتن ایران است تا هم اتلاف وقت کند و هم اینکه با ادعای مطرح کردن ضرب‌الاجل ساختگی به دنبال این باشد که ایران از امتیازات مورد نظرش منصرف شود. وی افزود: البته طرف ایرانی هم تمام‌قد روی منافع ملی ایستاده است. کارشناس مسائل بین‌الملل تأکید کرد: طرف غربی و امریکایی این بازی را ادامه می‌دهد چرا که اراده سیاسی کافی برای اتخاذ تصمیمات سیاسی ندارد.

 وی عنوان کرد: طرف امریکایی طرف بدعهدی است که حداقل ظرف ۲۰ سال گذشته در موارد مکرری از این تاکتیک استفاده کرده است و به همین دلیل موارد اساسی از جمله سرنوشت پرونده مطالعات ادعایی که اساسی‌ترین موضوع در برجام و زمینه مسائل هسته‌ای است، نامشخص به روی میز مانده است.خوش چشم بیان کرد: طرف امریکایی سعی می‌کند با بازی با عنصر زمان و همینطور با تحریکاتی که از طریق عملیات روانی و رسانه‌ای در حال انجام است مذاکرات را تبدیل به یک عملیات روانی روی مذاکره‌کننده ما کند.

کارشناس سیاست خارجی گفت: یکی از شروط اصلی ما در ابتدای دور جدید مذاکرات در دولت سیزدهم برای طرف‌های غربی این بوده که اگر هرکجا احساس کنیم طرف غربی صداقت لازم برای رسیدن به توافق را ندارد و در حال اتلاف وقت است قطعاً واکنش نشان می‌دهیم، واکنشی که برای آنها خرسندکننده نخواهد بود و می‌تواند به ترک مذاکرات بینجامد. وی ادامه داد: این روزها بویژه ظرف دو سه روز گذشته خوشبینی نسبی موجود نسبت به طرف غربی از بین رفته است و در حقیقت نگاهی توأم با بدبینی نسبت به وضعیت فعلی به وجود آمده است.

خوش چشم در رابطه با اینکه ممکن است گفت‌وگوها تا چه زمانی به طول بینجامد، افزود: به هیچ عنوان معلوم نیست که زمان مذاکرات تا چه زمانی طول بکشد چرا که ما تاریخ و ضرب الاجلی برای گفت‌وگوها نداریم لذا می‌تواند تا ماه‌ها به همین وضعیت پیش رود. کارشناس مسائل بین‌الملل در پایان خاطر نشان کرد: بنابراین اتخاذ تصمیم سیاسی به طرف امریکایی و غربی بستگی دارد.