پژوهشگران دانشگاه میشیگان:
شکل صورت پدر میتواند جنسیت فرزند اول را تعیین کند
پژوهشگران دانشگاه میشیگان در مطالعهای جالب توجه به این نتیجه رسیدند که ویژگیهای چهره پدر میتواند نشانههایی درباره جنس فرزند اول او داشته باشد.

وبگاه آرتی عربی نوشت: «تیم تحقیقاتی پس از بررسی چهرههای ۱۰۴ پدر دریافت که ارتباط واضحی بین ویژگیهای غالب مردانه چهره و افزایش احتمال تولد پسر وجود دارد».
نتایج نشان میدهد این ویژگیهای مردانه شامل فک قوی و مربعی با زوایای تیز در چانه، برجستگی واضح استخوانهای گونه، که معمولاً نشاندهنده سطح بالاتر هورمون تستوسترون در مردان است، میباشد. همچنین ابروهای پرپشت و ضخیم، بینی پهن با پایه مشخص و پیشانی بلند و عریض از دیگر مشخصههایی هستند که با افزایش احتمال تولد پسر مرتبط شناخته شدهاند.
پژوهشگران بر این باورند که این پدیده ممکن است به عوامل زیستی و روانی پیچیدهای مرتبط باشد. در دوران تخمکگذاری زنان، تغییرات هورمونی مهمی رخ میدهد و اگر میزان هورمونهای مردانه (تستوسترون) در این دوره افزایش یابد — که احتمال تولد پسر را بالا میبرد — زنان به طور ناخودآگاه جذب مردانی با چهرههای قوی و مردانه (فک مربعی، گونههای برجسته، ابروهای پرپشت) میشوند. این جذابیت طبیعی ممکن است راهکاری هوشمندانه از سوی بدن برای افزایش شانس تولد پسر باشد، چرا که جنین پسر به محیط هورمونی خاصی نیاز دارد و انتخاب همسری با ویژگیهای مردانه قوی در زمان باروری میتواند احتمال تولد پسر را بالا ببرد.
نتایج منتشر شده در مجله Adaptive Human Behaviour and Physiology نشان داد که هرچه میزان برتری مردانه در چهره پدر بیشتر باشد، احتمال تولد پسر تا ۸۳ درصد افزایش مییابد. این درصد بالا بدون توجه به عوامل دیگری مانند جذابیت ظاهری یا سن پدر ثابت میماند.
نمونههای واقعی این نظریه را میتوان در بین ستارگان هالیوودی مشاهده کرد؛ به عنوان مثال تام هاردی، راسل کرو و جیسون استاتهام که چهرههای قوی و غالب دارند، فرزند اول خود را به صورت پسر به دنیا آوردهاند. در مقابل، برخی دیگر از سلبریتیها با چهرههای کمتر مسلط مانند زین مالک و کیث اوربان، فرزند اولشان دختر بوده است.
با این حال، مطالعه هشدار میدهد که نباید این نتایج را به صورت کلی تعمیم داد، زیرا هیچ ارتباطی میان ویژگیهای چهره مادر و جنس فرزند یافت نشده است و مکانیزم دقیق ارتباط بین ویژگیهای چهره و جنس جنین هنوز به طور کامل مشخص نیست و نیازمند تحقیقات بیشتری است.
تیم تحقیقاتی پیشنهاد میکند که این پدیده ممکن است بخشی از یک استراتژی تکاملی پیچیده باشد که هورمونها و ترجیحات انتخاب جنسی در تعیین جنسیت نسل نقش دارند. با این وجود، دانشمندان تأکید میکنند که این عوامل قطعی نیستند و عوامل بسیاری دیگر نیز در تعیین جنسیت جنین دخیل هستند.