خبرفوری پرونده وزرای خارجه در ایران را بررسی می‌کند

گزینه‌های رئیسی برای کرسی وزارت امور خارجه / کدام چهره می‌خواهد رودرروی بایدن بایستد؟ / از وزرای خارجه غرب گرا تا دیپلمات‌های شرق دوست

دولت رئیسی در اوج تنش در روابط خارجی ایران تشکیل می‌شود. کدام چهره می‌خواهد مدیریت این تنش‌ها را در دست بگیرد؟

گزینه‌های رئیسی برای کرسی وزارت امور خارجه / کدام چهره می‌خواهد رودرروی بایدن بایستد؟ / از وزرای خارجه غرب گرا تا دیپلمات‌های شرق دوست

به گزارش خبر فوری ، با نزدیک شدن به روزهای حساس مراسم تحلیف ریاست جمهوری و معرفی کابینه دولت جدید بسیاری در مورد وزرا و اعضاء کابینه گمانه زنی می کنند. در این میان، شاید وزیر امور خارجه جدید یکی از مهم ترین وزاری دولت باشد و بسیاری از همین حالا لحظه شماری می کنند تا مسئول دیپلماسی ایران در 4سال آینده را بشناسند. معرفی وزیر امور خارجه از این جهت هم اهمیت دارد که رویکرد کلی سید ابراهیم رئیسی و دولتش را در مورد گره های بین المللی اخیر ایران و غرب و به خصوص مساله احیاء برجام نشان می دهد.

در این گزارش سعی داریم مروری داشته باشیم بر نامزدهای اصلی و مطرح شده برای نشستن بر سکان وزارت امور خارجه. پیش از این اما بد نیست مروری بر تاریخچه وزارت امور خارجه در 40 سال اخیر و چالش های تاریخی و فعلی آن داشته باشیم.

مروری بر وزرای امور خارجه ایران

شاید وزارت امور خارجه یکی از قدیمی ترین وزارت خانه های تاریخ ایران باشد. ضرورت ارتباط با کشورهای خارجی باعث شد ایران از زمان حکومت های باستانی تا کنون نهادی برای این امر ایجاد کند.

از زمان فتحعلی شاه قاجار تا سقوط پهلوی افراد مختلفی سکان وزارت امور خارجه را بر عهده داشته اند. افرادی چون مشیرالدوله، حسن اسفندیاری، وثوق الدوله، محمد مصدق، ذکاء الملک فروغی، حسن تقی زاده، علی سهیلی، علی اصغر حکمت، حسین فاطمی، اردشیر زاهدی و ... از جمله مهم ترین و مشهور ترین وزاری امور خارجه قبل از انقلاب اسلامی بوده اند.

بعد از انقلاب اسلامی افراد گوناگونی وزیر امور خارجه شدند. کریم سنجابی، ابراهیم یزدی، ابوالحسن بنی صدر و صادق قطب زاده (به عنوان سرپرست وزارت امور خارجه از جانب شورای انقلاب)، محمد کریم خداپناهی ( سرپرست وزارت خانه در دولت اول)، محمد علی رجایی (سرپرست وزارت خانه در دولت اول)، میرحسین موسوی، علی اکبر ولایتی، کمال خرازی، منوچهر متکی، علی اکبر صالحی و جواد ظریف به ترتیب وزیر یا سرپرست وزارت امور خارجه بوده اند.

اکنون بد نیست به برخی از چالش های ایران در زمان وزارت افراد فوق اشاره کنیم:

کریم سنجابی/ دولت موقت انقلاب وارد عرصه بین المللی می شود

انتخاب کریم سنجابی به عنوان وزیر امور خارجه دولت موقت ( دولت مهدی بازرگان) یک انتخاب بسیار هوشمندانه بود. انقلاب اسلامی ایران باعث ترس بسیاری از دول خارجی شده بود. سنجابی رهبر جبهه ملی بود و نزد دول غربی چهره ای مقبول داشت. از این رو، بسیاری بر آنند که انتخاب سنجابی باعث آرامش موقتی روابط خارجی ایران جدید شد.

با وجود این، سنجابی در همان ابتدای کار مشکلات فراوانی داشت. ایران انقلابی هنوز کینه آمریکا را به دل داشت و دوست نداشت آمریکا بدون غرامت دادن از زیر بار اقداماتش فرار کند. در همان ابتدای انقلاب مارکسیست ها به سفارت آمریکا در ایران حمله کردند و اگر با آنها برخورد نمی شد شاید سنجابی در همان ابتدای کارش با یک بحران لاینحل مواجه می شد.

مساله دیگر، اختلاف سنجابی و دولت موقت بر سر چینش تیم سیاست خارجی بود. بازرگان و اطرافیانش با برخی معاونین سنجابی مخالف بودند اما سنجابی شرط کرده بود که در انتخاب معاونین و همکارانش آزاد باشد. دولت موقتا شرط سنجابی را پذیرفت اما جراید و برخی گروه ها آتش زیر خاکستر را شعله ور کردند. انتقاد جراید انقلابی آن زمان به سنجابی فقط مربوط به انتخاب معاونین او نبود. طبق ادعای برخی روزنامه ها سنجابی در عید سال 58 برای تعطیلات به آمریکا رفته بود. این ادعا باعث خشم شدید مردم انقلابی شد و برای سنجابی دردسر ایجاد کرد.

در همین زمان، اختلاف سنجابی و دولت موقت بیشتر و بیشتر شد و سرانجام سنجابی به بهانه بیماری از مقام خود استعفا داد. او بعد از استعفا راهی بیمارستان شد تا مراحل درمان خود را کامل کند. هاشمی رفسنجانی به عیادتش رفت و از قول امام خمینی (ره) از او خواست که تا برگزاری رفراندوم سال 58 استعفا خود را به تعویق بیندازد. سنجابی قبول کرد و بعد از همه پرسی فروردین 58 از مقام خود کنار رفت.

بحران بزرگ آغاز می شود/ از مساله استرداد شاه تا تسخیر سفارت آمریکا

با استعفاء کریم سنجابی، ابراهیم یزدی به جای او وزیر امور خارجه دولت موقت گشت. ابراهیم یزدی در همان ابتدا وارث مشکلات وزارت خانه سنجابی شد. مشکلات ایران و آمریکا با سفر شاه به آمریکا و شایعه پناهنده شدن بیشتر شد. همزمان، دیدار مخفیانه ابراهیم یزدی، مهدی چمران و مهدی بازرگان با مقامات آمریکایی و شخص زیبگنیو برژیسنکی مشاور امنیت ملی کاخ سفید و افشا شدن این ملاقات وزارت امور خارجه وشخص بازرگان و یزدی را دچار دردسر فراوان کرد.

تقابل یزدی با انقلابی های داخلی از یک طرف و مقامات کشورهای خارجی و سازمان ملل که دولت جدید ایران را متهم به تندروی، مقابله سخت با مقامات رژیم سابق و اعدام فرماندهان ساواک و ارتش می کردند، باعث شد وزارت امور خارجه در یکی از سخت ترین شرایط خود قرار بگیرد.

با این حال، یک اتفاق شوکه کننده آخرین ضربه را بر پیکر روز به روز نحیف تر شده وزارت امور خارجه ابراهیم یزدی زد. دانشجویان پیرو خط امام در تاریخ 13 آبان 1358 به سفارت آمریکا در تهران حمله کرده و بعد از تسخیر آن، کارکنان آنجا را به گروگان گرفتند.

این اتفاق توسط دولت موقت و ابراهیم یزدی قابل پذیرش نبود و دولت به بهانه خودمختاری و استقلال گروه های انقلابی مختلف و ضعف دولت در اجرای سیاست های خود استعفا داد و طبعا ابراهیم یزدی نیز پست وزارت امور خارجه را برای همیشه ترک گفت.

با استعفای دولت موقت، امام شورای انقلاب را مامور اداره دولت کرد و ابوالحسن بنی صدر که برای ریاست جمهوری آماده می شد وزارت خارجه را پذیرفت. حالا مشکلات ایران و آمریکا چند برابر شده بود. به جز مساله پولهای بلوکه شده ایران در آمریکا و استرداد شاه، مساله جدیدی به عنوان آزادسازی گروگان های آمریکایی نیز به وجود آمده بود. بنی صدر سعی داشت از طریق معاوضه گروگان ها با شاه یا پولهای بلوکه شده مساله را حل کند اما بحران داخلی به حدی وسیع بود که بنی صدر را بی انگیزه کرد و او یک ماه بعد از آغاز کارش استعفا داده و ترجیح داد خود را آماده کارساز انتخابات ریاست جمهوری کند.

دومین وزیر امور خارجه دولت شورای انقلاب، صادق قطب زاده بود. همراه امام خمینی (ره) در پاریس مواضع ضد شوروی و کمونیسیتی تندی داشت؛ از این رو به محض ورود به وزارت امور خارجه شورای انقلاب، با مخالفت روس ها مواجه شد. با این حال، مشکل اصلی قطب زاده نیز نه شوروی بلکه همچنان آمریکا بود.

مهم ترین اقدام قطب زاده در دوران وزارتش، شایعه باز پس گرفتن شاه از پاناما برای پایان ماجرای گروگان ها بود. اصل قضیه و نگاه داشتن هواپیمای شاه برای چند ساعت درست بود اما قطب زاده قصد استفاده تبلیغاتی داشت تا در کارزار انتخابات به کار او بیاید. اتفاقی که به کار نیامد و او شکست سنگینی در انتخابات ریاست جمهوری متحمل شد.

همچنین در دوران قطب زاده آمریکا به طبس حمله کرد تا با یک حمله برق آسا گروگان هایش را نجات دهد. این عملیات با شکست مفتضحانه ای مواجه شد و در پی آن، روابط ایران و آمریکا به درخواست جیمی کارتر (رئیس جمهور وقت آمریکا) قطع شد؛ تصمیمی که البته تا امروز پابرجا مانده است.

سیاست خارجه در دوران جنگ 8 ساله

با انتخاب ابوالحسن بنی صدر به عنوان رئیس جمهور و تشکیل اولین دولت جمهوری اسلامی ایران، یک اتفاق مهم رخ داد که همه مسائل داخلی و خارجی را به حاشیه برد. حمله رژیم بعث عراق به ایران و آغاز جنگ تحمیلی مسائل جدیدی برای ایران انقلابی به وجود آورد.

اتفاق عجیب و مهم در این دوره این بود که در گرماگرم جنگ، وزارت امور خارجه هیچ سکان داری نداشت. بین رئیس جمهور وقت (ابوالحسن بنی صدر) و نخست وزیر (محمد علی رجایی) اختلاف شدیدی بر سر انتخاب وزیر امور خارجه پیش آمد. رجایی دوست داشت میرحسن موسوی را به عنوان وزیر انتخاب کند اما بنی صدر با موسوی مخالف بود. این کشمکش بین رئیس جمهور و نخست وزیر ادامه پیدا کرد و باعث شد در طول حدودا دو سال ریاست جمهوری بنی صدر، وزارت امور خارجه وزیر نداشته باشد و محمد علی رجایی با حفظ سمتِ نخست وزیری، سرپرستی وزارت امور خارجه را هم بر عهده بگیرد.

به جز جنگ، وقایع دیگری نیز در جریان بود. مساله آزاد سازی گروگان های آمریکا و استرداد پولهای ایران توسط دولت ایالات متحده، وزارت بی وزیر امور خارجه را به دردسر انداخت. در مهر 1359 ابراهیم نبوی به نمایندگی از وزارت امور خارجه ایران به الجزایر رفت تا مساله گروگان گیری را حل کند.

به موجب عهدنامه الجزایر طرفین متعهد گردیدند که:

ایران گروگان‌های آمریکایی را آزاد کند. آمریکا در امور داخلی ایران (چه از لحاظ سیاسی و چه نظامی) مداخله نکند.

آمریکا مجازات‌های تجاری و اقتصادی را لغو و دارایی‌های مسدود شده ایران را آزاد کند.

هر دو کشور متعهد شوند که تا زمان انعقاد کامل بیانیه‌ها از رسیدگی به دعاوی اتباع و دولت‌ها علیه یک‌ دیگر، خودداری کنند و آن‌ها را به داوری مرضی‌الطرفین ارجاع دهند.

آمریکا می‌بایست اطمینان دهد که هر گونه تصمیمات دادگاه ایالتی در رابطه با انتقال هر گونه دارایی حکومت پیشین، مستقل از اصل مصونیت شاه اجرا خواهد کرد.

قروض ایران به نهادهای آمریکایی پرداخت شود.

در بهار سال 1361 اختلاف رجایی و بنی صدر به مجلس نیز کشیده و به اختلاف بنی صدر و حزب جمهوری اسلامی تبدیل شد. افزایش این اختلافات و به خصوص انتقادات به بنی صدر در مورد اداره جنگ نهایتا باعث شد مجلس به عدم کفایت سیاسی او رای داده و او را از این مقام عزل کند.

بعد از این اتفاق، شورای ریاست جمهوری موقتا مسئول اداره کشور شد و در مرداد 1360 هم مجددا انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید و محمد علی رجایی به عنوان رئیس جمهور برگزیده شد. رجایی پیش از انتخابات و در زمان ریاست بر شورای ریاست جمهوری، میرحسین موسوی را به عنوان وزیر امور خارجه معرفی کرده و موسوی نیز از مجلس رای گرفته بود. میرحسن موسوی دوران کوتاهی را در وزارت امور خارجه داشت و از این رو اقدامات خاصی را نتوانست انجام دهد. مهم ترین اقدام او تلاش برای شکستن ائتلاف عراق با کشورهای عربی و ایجاد یک اتحاد منطقه ای علیه ایران در اوج جنگ تحمیلی بود که البته این تلاش منجر به نزدیک شدن ایران به سوریه و لیبی شد. با بمب گذاری در دفتر ریاست جمهوری و شهادت محمد علی رجایی بار دیگر دولت از بین رفت و انتخابات دیگری برگزار شد.

با برگزاری مجدد انتخابات ریاست جمهوری، آیت الله سید علی خامنه ای به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد و ایشان میرحسین موسوی را به عنوان وزیر امور خارجه معرفی نمودند. با انتخاب موسوی به عنوان نخست وزیر، علی اکبر ولایتی به عنوان وزیر امور خارجه انتخاب شد.

علی رغم انتخاب چند وزیر امور خارجه در دو سال، علی اکبر ولایتی یک دوره ثبات را در وزارت امور خارجه تجربه کرد. او 16 سال وزیر امور خارجه بود و توانست در 8 سال ریاست جمهوری آیت الله خامنه ای و 8 سال ریاست جمهوری مرحوم هاشمی رفسنجانی این وزارت خانه را اداره کند.

در 8 سال ابتدایی وزارت ولایتی مساله جنگ و ارتباط با غرب مهم ترین گره های وزارت خانه او بودند.

در دوره اول وزارت ولایتی چند اتفاق حاشیه ای رخ داد که او و وزارت امور خارجه را درگیر کرد. ماجرای مک فارلین یکی از اتفاقات مهم وزارت امور خارجه در دوره ولایتی بود (در این باره اینجا بخوانید). مساله کشتار و شهادت حجاج ایرانی در حج سال 66 نیز یکی دیگر از بحران های خارجی ایران بود که روابط ایران و عربستان را بحرانی کرد.

با وجود این مسائل، مهم ترین حادثه در سال 68 به وقوع پیوست. جنگ هشت ساله به سخت ترین روزهای خود رسیده و نیروها دچار فرسایش شده بودند. در این شرایط سازمان ملل سعی داشت دو کشور درگیر را به صلح وا دارد. متن قطعنامه جنگ ایران و عراق در ابتدا با مخالفت دولت ایران موجه شد و ولایتی از سازمان ملل قاطعانه خواست عراق به عنوان مسئول آغاز جنگ شناخته شده و غرامت بپردازد. با این حال، با حمله وحشیانه آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران و شهادت مظلومانه مسافران و وقوع چند اتفاق در جنگ مانند سقوط فاو ایران سرانجام قطعنامه اصلاح شده 598 را پذیرفت و جنگ 8 ساله بین ایران و عراق به پایان رسید.

وزارت امور خارجه در دوره سازندگی

با پیروزی اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 68 و همزمان پایان جنگ تحمیلی، کشور در مسیر بازسازی قرار گرفت. در این دوره تنش زدایی نسبی خارجی یکی از اهداف وزارت امور خارجه بود. علی اکبر ولایتی در دوره دوم زعامت خود سعی کرد به خصوص در حوزه روابط با همسایگان و بالاخص عربستان پیشرفت هایی را به وجود آورد.

با وجود این، در همان دوره 8 ساله نیز مشکلاتی برای ولایتی و وزارت خانه اش به وجود آمد. مساله اسرائیل و لغو مسابقه با ورزشکارهای رژیم اشغالگر قدس ( که البته در سال 1983 آغاز شده بود و در سالهای بعد ادامه یافت)، ماجرای میکونوس و خروج سفیران 15 کشور اروپایی از ایران و فشار آمریکا بر کشورمان و اعمال تحریم های گسترده از جمله اصلی ترین مسائل وزارت امور خارجه در 8 سال دوم وزارت ولایتی بود.

کمال خرازی و سیاست گفتگوی تمدن ها

با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 76 و پیروزی سید محمد خاتمی، جریان جدیدی در کشور به وجود آمد. اصلاح طلبان با شعار افزایش حقوق مدنی، آزادی های اجتماعی و سیاسی و تنش زدایی با کشورهای خارجی به قدرت رسیدند.

محمد خاتمی به وزارت 16 ساله ولایتی پایان داد و کمال خرازی را که پیش از این، سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل بود به عنوان وزیر امور خارجه به مجلس معرفی کرد.

ماموریت خرازی تنش زدایی در روابط ایران و غرب بود. در طول 8 سال وزارت خرازی، ایران به خصوص روابط بسیار خوبی با کشورهای اروپایی ( بالاخص تروئیکا یعنی انگلیس و آلمان و فرانسه) پیدا کرد و تنش های بین ایران و آمریکا نیز تا حدی کم شد؛ تا جایی که تیم ملی کشتی آمریکا به ایران سفر کرد و در اتفاقی تاریخی در ایران مسابقه داد. این اتفاق البته بسیار حاشیه ساز بود. روزنامه جمهوری اسلامی در آن زمان به این اتفاق سخت تاخت و امکان برنده شدن تیم آمریکا و بالا رفتن پرچم ایالات متحده و پخش سرود ملی این کشور را در ایران باعث شرم ‌ساری دانست.

در مورد بهبود روابط ایران و آمریکا در این دوره یک نکته دیگر نیز لازم به ذکر است. در این دوره است که مادلین آلبرایت (وزیر اسبق امور خارجه آمریکا) بابت شرکت در کودتای 28 مرداد علیه محمد مصدق ابراز تاسف کرد و خواستار بهبود روابط بین دو کشور شد.

با وجود این وقایع، وزارت امور خارجه خرازی در سال های پایانی دولت خاتمی با حواشی بسیاری روبه رو شد. وقوع جنگ در افغانستان و به شهادت رسیدن دیپلمات های ایرانی در مزارشریف و احتمال جنگ با طالبان، حمله آمریکا به افغانستان و عراق، مساله کنفرانس برلین و ... از جمله حواشی خرازی در این دوره بود.

اما شاید مساله مذاکرات هسته ای مهم ترین اتفاق سیاست خارجی در این دوره باشد. در سال 2002 مشخص شد که ایران در حال از سرگیری فعالیت هسته ای خود بعد از مدتی وقفه است. کشورهای اروپایی و آمریکا با این اتفاق مخالفت کردند و مسیر طولانی و سخت مذاکرات هسته ای بین ایران و غرب آغاز شد.

در آن زمان حسن روحانی ، دبیر شورای امنیت ملی بود. روحانی با همراهی خرازی و تیم مذاکره کننده توافق نامه های بروکسل و پاریس را به امضا رسانده و ایران توافق کرد کلیه فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری مانند ساخت، تولید، نصب، آزمایش، سرهم‌بندی و راه‌اندازی سانتریفیوژهای گازی، و فعالیت‌های مربوط به جداسازی پلوتونیم را متوقف کند و در عوض اتحادیه اروپا سعی در پذیرش ایران در سازمان تجارت جهانی نماید.

منوچهر متکی و بازگشت بحران بین المللی

با پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات سال 84 همه چیز تغییر کرد. ایران در مقابل غرب قرار گرفت، فعالیت هسته ای ایران از سر گرفته شد و احمدی نژاد با حمله به هولوکاست و اظهارات جنجالی اش باعث افزایش نگاه بدبینانه به ایران شد.

در همین زمان، از سرگیری فعالیت هسته ای ایران و بی توجهی به قطعنامه های سازمان ملل، ایران را به دردسر انداخت. منوچهر متکی وزیر امور خارجه ایران در این دوره بود. او باید مساله هسته ای را حل می کرد و مانع صدور قطع نامه علیه ایران می شد که البته در این راه موفقیتی به دست نیاورد.

بعد از انتخابات 1388 و پیروزی مجدد احمدی نژاد، رئیس جمهور وقت تیم جدیدی را وارد دولت خود کرد. رحیمی مشایی و برخی نزدیکان او وارد دولت شدند و هرچند متکی همچنان وزیر امور خارجه باقی ماند اما اختلافاتش با احمدی نژاد بیشتر و بیشتر شد تا جایی که سرانجام به طرز بسیار عجیبی از مقامش عزل شد.

متکی در بیست و دوم آذر ماه 1389 در حالی که به منظور ابلاغ پیام محمود احمدی‌ نژاد در سنگال به سر می‌برد، از سمت خود برکنار شد. این اتفاق کم سابقه باعث انتقادات شدید به احمدی نژاد و دولتش شد و دولت سنگال نیز آن را توهین به خود تلقی کرد.

طبق برخی ادعاها علت اصلی عزل ناگهانی متکی درگیری لفظی او با حمید بقایی، نماینده ویژه رئیس‌جمهور در امور آسیا بوده است. گویا بقایی نسبت به کشتار ارامنه به دست ترکیه عثمانی اعتراض کرده و این اقدام او باعث ناراحتی ترکیه شده بود و متکی هم به بقایی تشر زده و این سخنان او را نسنجیده خوانده بود.

علی اکبر صالحی و گره کوری به نام توافق هسته ای

در پی عزل منوچهر متکی، احمدی نژاد، رییس سازمان انرژی اتمی را برای وزارت خارجه در نظر گرفت. در این دوره مساله هسته ای تبدیل به یک گره کور شده بود و صالحی ماموریت داشت با توجه به توان فنی اش این مساله را حل کند.

صالحی در کنار سعید جلیلی ( دبیر وقت شورای عالی امنیت) مسئول حل بحران هسته ای و لغو قطعنامه ها و تحریم ها بودند. اگرچه از نظر برخی، صالحی در این دوره قدرت زیادی نداشت و جلیلی حرف اول و آخر را می زد اما در مورد مسائل فنی هسته ای صاحب رای بود و هر چند نتوانست بحران هسته ای را در زمان احمدی نژاد حل کند اما همین توان فنی باعث شد بعد از حضورش در وزارت امور خارجه در دوره حسن روحانی بار دیگر رئیس سازمان انرژی اتمی ایران شود.

دوران 8 ساله محمد جواد ظریف؛ برجام، ترامپ، برجام

با انتخاب حسن روحانی به عنوان وزیر امور خارجه، محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه انتخاب شد. ظریف مدتها سفیر ایران در سازمان ملل متحد بود که در زمان احمدی نژاد از این مقام عزل گشت. با ورود ظریف به کابینه همه فهمیدند اصلی ترین مساله دولت حسن روحانی حل مساله سیاست خارجی و توافق هسته ای با کشورهای غربی است. روحانی در طول تبلیغات انتخاباتی نیز وعده حل سریع بحران هسته ای را داده بود.

با انتخاب ظریف به عنوان وزیر امور خارجه، تیم مذاکره کننده هسته ای به سرعت کار خود را آغاز کرد. در این مذاکرات برای نخستین باز وزرای امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و آمریکا (ظریف و جان کری) با هم ملاقات کردند.

مذاکرات تیم سیاست خارجی ایران و 5+1 حدودا 2 سال طول کشید و سرانجام در وین اتریش به نتیجه رسید. در طول این دو سال ایران و غرب تصمیم گرفتند در توافق نامه ای به نام برجام مساله هسته ای را به پایان برسانند. فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و ظریف، در یک نشست رسمی در مقابل رسانه‌ ها در وین با خواندن بیانیه‌ ای به زبان انگلیسی و فارسی اعلام کردند که توافق نهایی در برنامه هسته ‌ای ایران به دست آمده ‌است.

بعد از انعقاد برجام، ظریف تبدیل به یکی از محبوب ترین سیاستمداران ایران شد. بسیاری او را با امیر کبیر مقایسه می کردند و برخی هم او را بزرگترین دیپلمات ایران می دانستند. با این حال، گروهی نیز منتقد شدید برجام بوده و با آن مخالفت می کردند.

بعد از انتخابات 2016 آمریکا و پیروزی دونالد ترامپ جمهوری خواه و تندرو برجام نیز دچار تزلزل شد. با خروج شوکه کننده آمریکا از برجام این توفق تقریبا از اعتبار افتاد و تمام رشته های ظریف پنبه شد. البته ظریف تلاش کرد برجام را با اروپایی ها ادامه دهد اما همه می دانستند برجام بدون آمریکا معنای خاصی ندارد.

از سال 94 تا 1400 ظریف تقریبا درگیر بحران های بسیار زیادی بود. روابط آمریکا و ایران و تحریم های سخت ترامپ دو کشور را تا آستانه جنگ پیش برد. روابط ایران و عربستان در پی اشغال سفارت این کشور به هم ریخت. در داخل نیز بسیاری در کار وزارت امور خارجه دخالت می کردند. ظریف روز به روز ناتوان تر می شد و اعتبارش هم کمتر.

این اتفاقات باعث استعفا ظریف هم شد. وزیر امور خارجه در روز 6 اسفند ماه سال 97 با انتشار پستی در صفحه شخصی اش در اینستاگرام استعفا خود را اعلام کرد که البته با این استعفا مخالف شد. بهانه او سفر برخی مقامات کشورهای دیگر به ایران بدون هماهنگی با وزارت امور خارجه بود.

ظریف در یک فایل صوتی که جنجال زیادی برای او ایجاد کرد، علیه سپاه قدس نیز صحبت هایی کرد و به مقامات این ارگان اتهام زد که در کار دیپلماسی او دخالت می کنند.

مذاکره با طالبان در تهران، توافق 25 ساله ایران و چین، دست دادن با اوباما در حاشیه برگزاری هفتادمین دوره مجمع عمومی سازمان ملل متحد، درگیری لفظی با کوچک زاده (نماینده مجلس) و ... از جمله حواشی دیگر محمد جواد ظریف در طول 8 سال سکان داری وزارت امور خارجه بوده است.

مهم ترین چالش های وزارت امور خارجه در دولت جدید

وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدا با چالش های بسیار زیادی مواجه بوده است. بررسی چالش های وزرای امور خارجه بالا نشان می دهد بسیاری از این وزرا در مقطعی با مقامات بالا دستی خود به اختلاف خورده اند. کریم سنجابی، ابراهیم یزدی، کمال خرازی، منوچهر متکی و حتی محمد جواد ظریف در مقاطعی از دخالت مقامات بالادستی در کارشان انتقاد کرده اند. این اتفاق نشان می دهد که شاید قدرت وزارت امور خارجه در اجرای سیاست های کلی هم آنقدرها زیاد نیست و کار برخی وزرا را به استعفا می کشاند.

اگر این مساله کلی را کنار بگذاریم، مساله برجام شاید مهم ترین گره سیاست خارجی دولت آینده ایران باشد. برجام مساله ای است که می تواند آینده ایران وغرب، تحریم ها و سرنوشت دیپلماتیک کشور را تغییر دهد. پذیرش برجام به یک معنا قبول ارتباط دیپلماتیک (حداقلی) با غرب است. این ارتباط به معنای حل سریع یک سری مسائل مهم دیگر است. شاید قبول FATF و خروج سریع از لیست سیاه آن، یکی از جدی ترین اولویت های سیاست خارجی ایران باشد. مساله ای که البته دیگر از دست وزارت امور خارجه خارج شده و مسئول مستقیمش، مجمع تشخیص مصلحت نظام است.

مسائل منطقه ای نیز یکی دیگر از بحران های سیاست خارجه در این سالها است. حسن روحانی با وعده حل اختلافات با برخی رقبای منطقه ای به خصوص عربستان سعودی به پاستور آمد. با وجود این، در پایان 8 سال قدرت او، روابط دیپلماتیک ایران و عربستان به یک ویرانه تبدیل شده است. قدرت گیری طالبان در افغانستان، حضور ترکیه در سوریه و شمال آفریقا، اعتراضات مردمی در عراق و لبنان و به خصوص حضورعربستان در پاکستان همه و همه بحران های منطقه ای ایران است.

مساله قرارداد 25 ساله ایران و چین و ارتباط با روسیه نیز از جمله مسائل مهم دولت جدید در عرصه بین المللی است. چرخش ایران از غرب به شرق به خصوص در مورد مساله نفت، چیزی است که شاید وضعیت دیپلماتیک دولت بعدی را به کلی تغییر دهد. امروز بسیاری در داخل از این چرخش تاریخی سخن می گویند و دولت جدید اگر موضع مناسب و منسجمی در این رابطه نداشته باشد ممکن است آسیب فراوانی به رابطه ایران با غرب و شرق وارد کند.

همچنین، افزایش تجاوزگری رژیم صهیونیستی و اقدامات خرابکارانه آنان از جمله مسائل ایران در 4 سال آینده خواهد بود. هر چند دولت اسرائیل تغییر کرده و نتانیاهو کنار رفته است اما اقدامات خصمانه اسرائیل در دولت جدید نیز تداوم یافته و اوضاع را به وخامت کشانده است.

چه کسی وزیر امور خارجه دولت سیزدهم می شود؟

در مورد وزیر امور خارجه آینده کشور گمانه زنی های مختلفی شده است. در میان چهره های مطرح شده، دو دسته شخصیت سیاسی وجود دارند. دسته اول طیف دیپلمات های اصولگرا و نزدیک به جبهه پایداری و سعید جلیلی هستند. سعید جلیلی که در انتخابات 1400 ابتدا رقیب رئیسی بود و بعد به نفع او کنار کشید. دسته دوم نیز، دیپلمات های حاضر در وزارت امور خارجه فعلی هستند که گرایش اصولگرایی بیشتری داشته و بعضا با دولت نیز فاصله پیدا کرده اند.

در طیف اول، خود سعید جلیلی (عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، نماینده رهبر انقلاب در شورای عالی امنیت ملی از سال 97 و مسئول سابق تیم مذاکره کننده هسته ای)، علی باقری کنی (معاون امور بین‌الملل قوه قضائیه ایران و دبیر ستاد حقوق بشر و معاون جلیلی در زمان مسئولیت در شورای عالی امنیت و مذاکرات هسته ای)، منوچهر متکی (وزیر امور خارجه اسبق ایران)، سید علی حسینی تاش (معاون راهبردی و بررسی‌های عمومی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در زمان علی لاریجانی ) و مهدی صفری (عضو تیم مذاکره کننده هسته ای در زمان حضور جلیلی در شورای عالی امنیت) محتمل ترین گزینه هستند. در طیف دوم هم نام حسین امیرعبداللهیان (معاون عربی آفریقایی ظریف و دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی در زمان لاریجانی)، کاظم غریب‌آبادی (نماینده دائم ایران در دفتر سازمان ملل متحد در وین)، علی اکبر صالحی (وزیر امور خارجه سابق و رئیس فعلی سازمان انرژی اتمی کشور) و حتی عباس عراقچی (معاون وزیر امور خارجه و مسئول تیم مذاکره کننده در وین) شنیده می شود.

در میان گزینه های بالا دو نام حسین امیرعبداللهیان و علی باقری بیش از بقیه شنیده می شود. به نظر می رسد ابراهیم رئیسی اکنون میان دو گزینه برای سیاست کلی خارجی و دیپلماتیک اش مردد است. به نظر می رسد برجام همچنان اصلی ترین گره سیاست خارجی ایران باشد. ابراهیم رئیسی پیش از این درباره برجام گفته بود: «یک روز اقتصاد را به یک قرارداد گره زدیم و گفتیم باید برجام بسته شود، یک روز به اجرای آن و روز دیگر به احیای آن گره خورد. اقتصاد کشور به هیچ عنوان نباید گره به نوعی از این قراردادها بخورد.» این اظهار نظر نشان می دهد که رئیسی نمی خواهد تیم سیاست خارجه اش را در بند برجام نگه دارد. با این حال، همانطور که او در جایی دیگر گفته حل مساله برجام و پایبندی به آن در اولویت های سیاست های خارجه او قرار دارند. از این رو شاید امیر عبداللهیان گزینه مناسبی برای وزارت امور خارجه باشد. او هم در دوره ظریف، معاون وزیر امور خارجه بوده، هم مدتی مشاور علی لاریجانی بود و هم تا حدی از تیم فعلی سیاست خارجه فاصله گرفته است. از این رو یک چهره میانه رو است که در عین عدم انحصار اولویت های وزارت امور خارجه به برجام، آن را به کلی کنار نمی گذارد.

با این حال، علی باقری نیز چهره ای است که نامش بسیار مطرح می شود. باقری اخیرا در نخستین دیدار دیپلماتیک ابراهیم رئیسی ( دیدار با وزیر خارجه هند) حاضر بود. همچنین، نزدیکی بسیار باقری به رئیسی به‌ دلیل انتصابش در قوه ‌قضائیه و ازسوی دیگر نزدیکی ‌اش به سعید جلیلی، دبیر اسبق شورای‌عالی امنیت ملی در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی ‌نژاد و حضور در تیم مذاکره کننده هسته ای در آن زمان او را به وزارت امور خارجه نزدیک تر می کند. لازم به ذکر است که ابراهیم رئیسی، باقری کنی را به‌عنوان یکی از اعضاء تیم سیاست خارجی خود در دوران انتقال به کمیته‌ «تطبیق متن نهایی توافق احتمالی ایران و گروه ۱+۴» معرفی کرده و او در بسیاری از جلسات در کنار عباس عراقچی می نشیند.

نظر شما درباره بهترین چهره برای این کرسی وزارت در دولت رئیسی چیست؟ در ادامه کامنت بگذارید و نظر بدهید.

منبع: خبر فوری

38

شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

نظرات شما - 86
  • گمنام
    0

    عراقچی چون در روند مذاکرات بوده است

    نظرات شما -
    • محمد ر
      0

      مشکل اینه که فقط در روند مذاکرات خوب هستن. یعنی اگه قرار باشه مذاکره تموم بشه و نتیجه رو ببینیم خوب عمل نمیکنن.

  • ناشناس
    0

    فعلا بهترين گزينه براي وزارت امورخارجه عباس عراقچي است تا مذاكرات را به سرانجام برساند چون ايشان كلا در جريان مذاكرات بوده وتنها كسي است كه مي تواند مناسب براي وزارت باشد بهتر است اقاي رئيسي در اين مورد ترديد نكند به احتمال زياد در دولت جديد اختيارات بيشتري به ايشان داده خواهد شد واز حمايت رئيس جمهور ورهبري نيز برخوردار خواهد شد فعلا تنها نجات كشور از وضعيت اسفناك فعلي احياي برجام است چون اگر توافق نشود كشور به نابودي كشيده خواهد شد اقاي رئيسي بدون احياي برجام وتعامل با دنيا هيچ كاري از ش بر نمي ايد

  • ناشناس
    0

    وزیر امور خارجه باید حتماً به زبان انگلیسی تسلط داشته باشه در غیر اینصورت برای ایران آبرو ریزی است بنظرم آقای عراقچی یا امیر عبدالهیان یا نهایتا صالحی باید وزیر امور خارجه باشه. از نظر توانمندی فکری فرقی نمی کند چون وزیر امور خارجه در ایران مترسکی بیش نیست و بیشتری ابلاغ کننده سیاستها و تدابیر اتخاذی بالاترین مقام مملکت می باشد.

    نظرات شما -
    • مهران
      0

      امیر عبدالهیان یک تندروی چاپلوس و بی مغز است

  • باقر
    0

    با سلام.طبق مروری که از سرگذشت وزرای امور خارجه اسبق مطالعه کردم در حال حاضر آقای امیر حسین عبداللهیان بهترین گزینه می باشد.

  • علایی
    0

    علائ الدین برو جردی

    نظرات شما -
    • هه
      0

      این‌بابا‌کلی‌پرونده‌بخور‌بخور‌داره

  • سپاسى
    0

    هيچ فرقى نميكند كه چه كسى باشد ،شخص مهم نيست ،آنچه ديگران دستور ميدهند بايد اجرا شود ،تمام

  • سید
    0

    باسلام بهترین گزینه جناب آقای ظریف با توانائی بسیار بالا به نظر بنده گزینه مناسب وزارت خارجه است . ایشان در زمینه مذاکرات توانائی بیش از اندازه داشته وهروقت که ایشان دیدار ویا مذاکره داشتند بنده کلیه رفتار ایشان را برای خود در زمینه مختلفت اجراء و موفق بودم مثلا در زمینه طرز گفتار با هر کشور / طریق مذاکره کردن / توانائی بسیار بالا در زبان های خارجی و ...........

    نظرات شما -
    • ماکان
      0

      حالت خوبه؟؟؟

  • احمد
    0

    وزیران تمامی کشورها به چند زبان صحبت میکنند . آنوقت تازه میگوییم وزیر امور خارجه باید به انگلیسی تسلط داشته باشد.تکلیف ظریف چه میشود با آنهمه تسلط و زبان بدن . تمامی دنیا مسحور زبان و دیپلماسی اویند .او حتما دبیرکل سازمان ملل میشود. او جایگاه کشور را در جهان از آخر اول نمود . او تحریمها را مچاله کرد.تازه طی چهار سال گذشته کلی وزنش را اضافه کرد. او با تیپ دیپلماتیکش خیلی قوی است. یاد اون گیره آستین چند صد دلاریش بخیر. به گفته خودش . آن مرد رفت.

  • کاربر ناشناس
    0

    کار کشته تراز ظریف و عراقی نمیتوان پیدا کرد اگرایت الله.ریسی میخواهد موفق شود باید ازاین دو یکی را انتخاب کنند

  • نننن
    0

    یا عراقچی است یا امیرعبداللهیان علی باقری نهایتا مشاور رئیس جمهور در امور خارجه خواهد شد قد و قواره باقری در اندازه وزارت امورخارجه نیست

  • رزمنده دفاع مقدس
    0

    فقط دکتر ظریف بدون برجام وفاتف وضعیت بدتر ازاین که هست خواهد شد

  • لیلا
    0

    کسی منتظر اعلام آقای رییسی نیست. چون خود ایشان منتخب مردم نیست. یعنی عملا رییس جمهور 80درصد مردم نیست. چه فرقی می کنه علی باشه یا قلی باشه. ما مردمی هستیم که نه آب داریم ونه برق ونه امکانات اولیه زندگی ما گرفتار فقر ونا کار آمدی مسؤلین هستیم ونه منتظر گزینه های رییسی

    نظرات شما -
    • رمضانی
      0

      اشتباه نکنید جناب رییسی دقیقا منتخب اکثریتیست که رای ندادن هر چند نا خواسته . ما نباید ظاهر کارمان راببینیم بلکه نتیجه ای که از فعالیتمون حاصل می شود را در نظر بگیریم تحریم کننده ها دقیقا نتیجه ای را رقم زدند که امثال زاکانی ، شریعتمداری و دیگر چهره های افراطی دنبالش بودندبنابراین اینکه می گویند عدو شود سبب خیر حکایت جناب رییسی و تحریم کننده مثلا همه چی دان است

    • ب رمضانی
      0

      چی برای خودت بلغورکردی اصلاخودت فهمیدی ۶کلاس سوادچه علمی داردکه گفتی همه کاربلده دلخوش نباش همان اش وهمان کاسه است تازه خیلی هم شور

    • قلی
      0

      اینو خوب اومدی ..دمت گرم

  • اجدادی
    0

    علی باقری برادر داماد مقام معظم رهبری است فلذا از همه گزینه هایی که نوشتید برای این مسئولیت اولی تر است .چون ملاک مرید وپیرو ورهرو بودن است که ایشان طبیعتا به بیت بسیار نزدیکتر است تجربه هم به مرور کسب می کند .

    نظرات شما -
    • امید احموی
      0

      هر که به بیت رهبری نزدبک باشه اولی تره اینطوریه

  • شاقلی بادام
    0

    چه فرقی داره کی باشه. سیاست از جای دگر اب میخورد

    نظرات شما -
    • رضا
      0

      خدا وکیلی ظریف وزیر امور برجام بود یا خارجه. 8 سال سر کار بودیم. تا ظریف را در تلویزیون می دیدیم در حال دست تکان دادن و خروج از کشور در پلکان هواپیما برای رفتن به وین بود. دیپلماسی اقتصادی صفر. این آخری را هم خودش گفد

  • کیان
    0

    بهترین گزینه این است که بردران سپاه قدس یکی را در این پست بزارن و ملعبه دست خودشون باشد وقتی ظریف با آن همه توانایی به خاطر دخالت هی بیجا این دوستان انسانی منفعل در این عرصه شده بودن بودند وای به حال بقیه و دوم منافع تند روه در آن باشد این امروزها را نگاه نکنید ساکتند اگر به منافع و خواسته خود نرسند دست و پایی رئیسی را عین عنکبوت میبندن داستان برق و مشکلات بی آبی اهواز!!!هم حرکتی بود برای تخریب کامل دولت قبل و هم زهر چشمی از رییس جمهور منتصب که به او یادآور شوند چگونه به پاستور رسیده یا با ما باشو پادشاهی کن یا هر ماه یک چالش

  • رمضانی
    0

    اگه می خاید درست وحسابی فاتحه برجام دکتر روحانی را بخوانید چراکه آنرا محصول سازش و کوتاهی دولتش در برابر بیگانگان می دانستید بهتر از حسین شریعتمداری و زاکانی سراغ نداریم اما اگر همش فیلم بوده و خودتون برجامی تر از روحانی هستید که هستید بهتر از شخص شخیص دکتر ظریف دیپلمات توانا وجود ندارد

  • ستم‌دیده
    0

    سیاست‌خارجی‌اینه‌حواسو‌پرت‌کن خزانه‌را‌بزن‌سیاست‌مشترک‌همه دزدان

  • اخه
    0

    وزارت خارجه که به رییس جمهور ربطی ندارد!!!!وزیر توسط رهبر و حکومت تعیین میشود ،رییس جمهور هم فقط مجریست!!!

    نظرات شما -
    • یوناس
      0

      چرا حرف غیر منطقی میزنی اگه وزیر امور خارجه توسط رهبر تعیین میشه چرا احمدی نژاد وزیر امور خارجه خودشو تو آسمون سنگال برکنار کرد یعنی احمدی نژاد جرات میکنه با این وضع وزیر مورد نظر رهبری رو عزل میکنه منطقی باش تمام وزرا توسط رییس جمهور تعیین و توسط مجلس رای اعتماد میگیره -یک مقدار قانون اساسی بخون

  • مهدی
    0

    علی اکبر صالحی شخصی میانه رو و دلسوز..و کارکشته...در تمام زمینه ها.....که میتونه فرماندهی دیپلماسی کشور به عهده بگیره و این برجام بالأخره به سرانجام برسانه

  • هه
    0

    برای‌پرت‌کردن‌حواس‌به‌سگ‌گردانی و‌دوچرخه‌سواری‌خانمها‌گیر‌بدید بعد‌غارت‌کنید

  • داریوش
    0

    مطمئنا این چرندیات را خودت هم نخوندی

  • جعفر
    0

    به نظر من شما دخالت نکنید خط ندید، این اسمها رو میگید که یکی از اینا دلخواهتونه.بزارید خودش یکیو بیاره خودشم مسئولیتشو بپذیره.

  • محمد گلکارخوزانی
    0

    باسلام عباس عراقچی در صورت عدم معرفی آقای ظریف فعلا در این اسامی کار بلدتر است

    نظرات شما -
    • azad
      0

      کتاب #بدون_هراس وندی شرمن رو بخون و کمی از گاگیسمی که درش گیر کردی در مورد عباس جون (به گفته شرمن) خارج شو

  • ....
    0

    سید عباس عراقچی خوبه و معاون او باقری کنی باشد .

  • ناشناس
    0

    بی تفاوت شدن از همه بهتره

  • حمید
    0

    سلام با توجه به توانمندی اقای ظریف و اقای عراقچی بهتر است از این عزیزان استفاده گردد هم بدلیل اشنایی به زبان و هم تسلط به وضعیت کنونی که کشور با ان مواجه است چنانچه منافع ملی را در نظر بگیرند این بهترین انتخاب خواهد بود قطعا تندروی در اعمال سیاست خارجی نتیجه ای جز مشکل برای ایران و مردم نخواهد داشت اگر اقای رییسی می خواهد نیروی مورد نظر خود را بگذارد که حق اوست از اقای امیر عبدالهیان در کنار اقای عراقچی استفاده کند مطلوب به نظر می رسد اما به هیچ وجه اقای ظریف را نادیده نگیرد یادمان باشد که منافع جمعی و الویت ان به منافع ملی باعث شد تا به اقای ظریف ظلم شود پس خواهش می کنم اجازه دهند در راستای منافع ملی در هر گزینشی عمل شود و ملاک انتخاب این باشد

    نظرات شما -
    • محمد ر
      0

      هنوز جای امضای کری تضمین است خوب نشده. سیاست پوست پرتقالی ظریف ارزش نداره.

  • رضا95
    0

    پست کرسی وزارت خارجه مهم نیست .مهم لحاف کرسی آن است.

    نظرات شما -
    • ستم‌دیده
      0

      مهم‌دلار‌زیر‌کرسیه

    • خاتون
      0

      لابد برای اینکه همه گنده کاریها دولت جدید را لاپوشانی کنه ..

  • ابی
    0

    وزیرخارجه فقط امیرعبداللهی شخصی تحصیل کرده دانا وباتجربه

  • م
    0

    باقری کنی بهترین گزینه است.

  • ایرانی آباد و آزاد
    0

    رئیس جمهور منتصب اختیاری برای انتخاب چند تن از وزرا و از جمله وزیر امور خارجه ندارد و در ثانی وزیر امور خارجه از خود هیچ اختیاری ندارد و فقط تدارکچی و مجری سیاست های خارحه چهل ساله و به گل نشسته است !!!!!! این گوشه ای از مشکلات مثلا حکومت جمهوری و مردم بیچاره است که هیج اختیاری ندارند !!!!

  • ارسلان دولتخواه
    0

    دکتر علی لاریجانی ومعاونینش دکتر عراقچی وباقری کنی

  • کریمی
    0

    هرکس باشد ازظریف بهتر خواهد بود درهیچ دوره ای به این اندازه منزوی نبودیم ظریف 8سال مردم راسرکار گذاشت وآخرش هم هیچ شد فردی که خودراعلامه سیاست می دانست بادستان خود چنان سرخود کلاه گذاشت در تاریخ ایران سابقه نداشت برجام رابدون هیچ تضمینی امضاکرد بعدکه دید شکست خورده به سنگرهای خودی حمله کرد تاتابرای شکست خود شریک پیداکند

  • ناشناس
    0

    حسین شریعت مداری و حسن عباسی و سردار قاسمی بهترین گزینه است

    نظرات شما -
    • ناشناس
      0

      آره اگه اینا بیان باید منتظره جنگ جهانی سوم باشیم

  • غریبه
    0

    احمد جنتی با حفظ سمت

  • ایرانی
    0

    وزیر امور خارجه و رئیس جمهور و نمایندگان مجلس کاره ای نیستن ؛ فقط برای قشنگی هستن !!!!!!!

  • یک مستاجر
    0

    سلام آقای ظریف به نظرم از همه مناسبتر هستند چون کشورهای دیگه فقط ایشان رو قبول دارند و فقط وقتی از ایشان محترمانه صحبت میکنند.ایشان تسلط کامل به زبان انگلیسی دارند.با کشورهای دیگر جنگ ندارند و منطقی میباشند.

    نظرات شما -
    • محمد رضا
      0

      تمام منطقت دوست عزیز اینه که بقیه کشورا قبول دارن ؟؟ وزیری که به تمام جهان احترام بزاره و حق مردمشو بفروشه به مردم همون کشورایی که به قول شما احترام میزارن بهش .. همیشه مورد اعتماد دشمن میمونه .. از فواید وزیر شدنش بگو نه از مورد احترام بودنش .. ایشون باید وزیر امور خارجه ایران باشن نه وزیر امور خارجه مورد احترام بقیه کشورا

  • علی
    0

    بنظرم حکومت با تمام توان و بهره گیری از سه قوه ی همسو ارتباط با دنیا را فراتر از برجام دنبال خواهد کرد و بغیر از اسراییل با تمام کشورها حتی امریکا ارتباط خواهد داشت ، اگر غیر از این باشد باید منتظر معجزه ایی برای رفع مرارتها و بدبختی های مردم و جوانان عبوس و ناامید به اینده ، باشیم

  • جعدشوم
    0

    همشون خوبند همشون رو بژارین

  • حق دوست
    0

    وزیرامورخارجه اگرحزبی باشدبخصوص اصولگرا فاجعه ببارخواهدآوردوزیرامورخارجه قطعا بایدبه چهار زبان زنده ورایج دنیا تسلط کامل داشته باشدوزیری که براین زبانهامسلط نباشدوپیوسته باید دیگران متون بین المللی رابرایش ترجمه کنندهرگزوزیرتوانمندی نخواهدشد درقضیه خواندن متن برجام دیدیم که درصحن علنی مجلس چه فاجعه ای ببارآمدبیشترنمایندگان اصلا بلدنبودندکه متن انگلیسی را به درستی تلفظ کنند.نمایندگان ملبس به لباس روحانیت اطلاعی از زبان خارجه نداشتندومعلوم بود داده بودندکسی برایشان ترجمه کندکه مترجم هم وارد نبود ومعنی بعضی ازکلمات که درعبارات مختلف معنی مختلف داشت رافقط معنی لغویش رامعنا کرده بودندنود درصدنمایندگان اصلا نمیدانندfatfچیست فقط طوطی واربراساس ترجمه موضع میگیرندوزیرامورخارجه جناحی وفاقد سواد زبان بین المللی یعنی عقب گرد16ماه است نمایندگان حتی یک لایحه که به دردمردم بخوردتصویب نکرده اندفقط گروهی دنبال هم وبه جان هم افتاده اند

  • ممد
    0

    هادی کروژدهی

  • ممد
    0

    خیلی تمیز و ظریف .. خود ظریف

  • علی جوادی نسب
    0

    بنظرم دکتر ظریف بهترین گزینه میباشد و اگر ظریف نه عراقچی. چون اینها هم اکنون مذاکره میکردند و وین رو به نتیجه رسوندن و فقط به خاطر اینکه به اسم روحانی تموم نشه توافق امضا نشو. الان خیلی راحت میتونن با اقای رئیسی توافق رو انجام بدن..

    نظرات شما -
    • رمضانی
      0

      جانا گل گفتی همه کارومشقاتش را روحانی انجام داد ولی نمی دونم چه کینه ی شتری نسبت به روحانی دارند که فرجام برجام نباید به اسم او باشد در هر حال همه می دانند نام روحانی وبرجام جداشدنی نیستندهرچند درآینده دیگران مزایایش را بنام خود بناحق مصادره کنند.

    • ناشناس
      0

      راست میگی برادر همه زحمات رو ظریف و عراقچی کشیدن حالا رئیسی و دولتش باید از این برجام سود ببرن

    • وحید
      0

      خدایا ببین با چه مغز گچی هایی شدیم هشتاد میلیون، با این مغز گچی ها خواب پیشرفت رو هم نباید ببینیم،کدوم برجام کدوم منفعت مغز فندقی ها

    • محمد رضا
      0

      دوستان عزیز میتونین دوتا .. نه تعداد زیاد فقط دوتا از فواید برجامو بگین تو زندگیتون؟؟؟ از لحاظ آمار یه نگاه بندازین زمان احمدی نژاد که برجام نبود بیشترین سرمایه گزاری خارجی رو تو کل دولتها داشتیم و بیشترین فروش نفت .. البته زمان آقای احمدی نژاد ما به صورت رسمی نفت نمیفروختیم .. بعد برجام رسمی شد فروشمون وگرنه آمار فروشمون کمتر بود ولی بیشتر از زمان احمدی نژاد نبود .. برجام فقط باعث شد ما از دور زدن تحریم و سرمایه گزاری نزدیکترین دوستامون دور بمونیم و بریم سمت کشورتیه غربی که راحت ولمون کردن مثل توتال رنو و غیره هم دوستایه قدیمیمون و هم جدید رو از دست دادیم

  • ایرانی آباد و آزاد
    0

    از دکتر سنجابی و دکتر یزدی ( البته بعد انقلاب )به کی ها رسیدیم !!!!!!! مشخصه در تمام مسائل اینگونه بودیم و پسرفت کردیم.متاسفانه... ......

  • سید حسین
    0

    آقایان دکتر سید امیر عبدالهیان و دکتر سید باقری ،دیپلمات های بسیار برجسته ای هستند که می توانند برجام را پاره کرده و کشور را آسوده خاطر کنند و رونق اقتصادی کشور را فرا گیرد.

    نظرات شما -
    • ناشناس
      0

      امیرعبدالهیان موافق برجام بود که ؟

  • علی
    0

    حسین شریعتمداری بهترین گزینه برای وزارت امورخارجه

    نظرات شما -
    • مورچه
      0

      افرین علی اقا عجب انتخاب دقیقی باریکالله باورکن اگرترشی نخوری وازجوب نپری یه چیزی میشی

    • لیلا
      0

      فکر کنم حاج آقا طوسی بهتر باشه

  • محمد ر
    0

    انتخاب ظریف و عراقچی شبیه یک شوخیه.

  • احمد
    0

    مالک اشتر دیپلماسی آقای دکتر ظریف که اثرش در اقتدار ایران اگر بیشتر از سردار شهید سلیمانی نباشد کمتر هم نیست بهترین گزینه ظریف است البته اگر میثم مطیعی ها و ازغدی ها و هر ننه قمر دیگر در کار وزارت خارجه دخالت نکند

    نظرات شما -
    • رحیم اب منگل
      0

      بیشتر شبیه ابو موسی اشعری هستند ایشون

    • هفت لنگ بختیاری
      0

      اوج نادانی است یک خاین وطن فروش راباحاج قاسم عزیز مقایسه کنی

    • میثم عینی اصغری
      0

      مالک اشتر نیست اون . بلکه بیشتر شبیه ابوموسی اشعری هست که دل حضرت علی علیه السلام رو خون کرد

  • مهدی
    0

    حجت الاسلام احمد خاتمی بهترین گزینه وزارت خارجه است

    نظرات شما -
    • ناشناس
      0

      اونکه میره با کل دنیا جنگ راه میندازه

    • داروغه
      0

      وای ترکیدم از خنده

    • حمید
      0

      به شرطی که آیه ا صدیقی هم معاونش باشه اشکال نداره!

  • هم رزم
    0

    اقای رئیس جمهورمنتخب شما سه اروگان حکومتی رادردست بگیربعدبرو درمجلس قسم بخوردرغیراین صورت سرنوشت شما ماننددولت دوازدهم یازدهم دهم ونهم خواهدبود

  • امین
    0

    هر کسی که بوی کلید بهش خورده کیلومترها فاصله بگیره صحیح نیست دوباره گزیده شویم اگر طبیب بودن تو این هشت سال معجزه می کردن

  • داروغه
    0

    ریس دولت بعدی که خود تحریم است

  • کروبی
    0

    علم الخدا یا جنتی یا جهانگیری گزینهاه بسیار مناسبیند

    نظرات شما -
    • سیدچنگیزعلی
      0

      حاج طوسی هم برا وزارت جوانان

  • حمزه دلاوری نژاد
    0

    در شرایط فعلی وزیر خارجه باید فردی شجاع و با تدبیر باشه عراقچي گزینه خوبی است

  • ترام
    0

    زمان احمدی نژاد تحریم نبودیم که برجام بخواد . محمود خان به اندازه صد سال درآمدنفت داشت که آتش زد و قمارش کرد برجام نباشد دلار ب 50هزار نزدیک و سکه 50میلیونی و بالا بالا بالاتر از ابر هم بالاتر خواهید دید / ایران بدون برجام یعنی بدون نفت و گاز این همان افغانستان آینده است ک طالبان حتماً میان ایران /. ایران را عربای لبنان یمن سوریه و غزه بخاطر دلار نفتی عاشق هستند تا شلوارک به تن کنند دم مدیترانه جوج بزنند

  • نانشناس
    0

    احمد خاتمی

  • احمد
    0

    آقای حسن عباسی بزارند وزیر خارجه و ازغدی را بزارند معاون و میثم مطیعی را بزارند دستیار ویژه

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    اخبار سایر رسانه ها