وحشت رويترز از تضعيف يا لغو برجام

به گزارش خبرگزاري آريا، خبرگزاري رويترز در مقاله اي به قلم جارت بلانک نوشت: دونالد ترامپ رئيس جمهور آمريکا در حال نزديک شدن به يک مهلت حياتي در سياست خود در قبال ايران است.

وي روز 15 اکتبر بايد تاييد کند آيا ايران به توافق چندمليتي براي کنار گذاشتن تسليحات هسته اي پايبند بوده است يا خير.
ترامپ از زمان به دست گرفتن رياست جمهوري به اکراه پايبندي ايران را دوبار به صورت فصلي اعلام کرده است.
اين بار سخنراني تند وي در سازمان ملل در روز 19 سپتامبر تلويحا نشان داد وي ديگر اين کار را نمي کند.
آگر آمريکا تهديد خود را براي توقف اجراي تعهدات خود به موجب برنامه جامع اقدام مشترک يا برجام عملي کند، متحدان وي در اروپا مجبور خواهند شد بين ارتکاب يک جرم و انجام يا اشتباه انتخاب کنند.
آنها هر تصميمي بگيرند قدرت ائتلاف فراآتلانتيک که مهم ترين و معتمدترين مشارکت آمريکاست دچار ترديد مي شود.
جامعه اطلاعاتي آمريکا بارها تاييد کرده است ايران به برجام پايبند است. نهادهاي اطلاعاتي و آژانس بين المللي انرژي اتمي نيز همين مساله را تاييد مي کنند.
مقامات اروپايي مخالف امتناع از تاييد پايبندي ايران هستند زيرا اين امکان را ايجاد مي کند که کنگره آمريکا تحريم‌ها را دوباره اعمال کند.
البته اين فقط نخستين ضربه به اين ائتلاف فراآتلانتيک خواهد بود.
ضربه ديگر اين است که اين کار در حکم سوء استفاده از اختيارات آمريکا در اعمال مجدد تحريم‌هاي سازمان ملل است.
رئيس جمهور آمريکا قدرت دارد سازمان ملل را به بازگشت از تحريم هاي چندجانبه وادار کند که به موجب اين توافق برداشته شد.
اگر آمريکا تحريم هاي خود را مجددا بر ايران اعمال کند اين تحريم هاي سازمان ملل نيز به کار خواهد افتاد.
توافق برجام موجب معامله ميان اين تحريم ها با محدوديت ها و بازرسي هاي هسته اي بيشتر شد اما آمريکا و شرکاي اين کشور نگران هستند شوراي امنيت ممکن است نتواند اين تحريم ها را مجددا اعمال کند و اين مساله موجب کاهش انگيزه ايران براي پايبندي در درازمدت خواهد شد.
يک راه حل هوشمندانه در برجام تعبيه شده که بر اساس آن هر کدام از مشارکت کنندگان مي تواند از شوراي امنيت بخواهد درباره قطعنامه اي براي تداوم کاهش تحريم ها راي گيري کند.
آمريکا مي تواند اين قطعنامه را وتو کند لذا اگر شوراي امنيت 14 به 1 هم راي بدهد باز هم تحريم ها به جاي خود بر خواهد گشت.
برجام براي پاسخ به تخلفات ايران تدوين شد حتي اگر روسيه و چين ديگر با آمريکا و اروپا هماهنگ نباشند.
برجام طوري طراحي نشد که در برابر يک آمريکاي جنگ طلب و انزواطلب که از قدرت وتو خود خارج از مفاد برجام يا عليه مخالفت شرکاي اروپايي خود استفاده مي کند مقاومت کند.
با اين حال طنز ماجرا اين است که اگر آمريکا تصميم بگيرد با وجود عدم تخلف ايران و عليه تمايل متحدانش خودش به تنهايي اقدام کند، اين کار ممکن است هدف اصلي بازگشت تحريم هاي سازمان ملل را تضعيف کند و فقط تحريم هايي توخالي بر روي ورق باقي بماند.
هرگاه سازمان ملل اين تحريم ها را دوباره اعمال کند، کميسيون اروپا و کشورهاي عضو اتحاديه اروپا شماري از اقدامات را اتخاذ خواهند کرد تا تحريم هاي سازمان ملل بخشي از قانون و مقررات آنها شود.
اين مساله براي اروپا بسيار مهم است زيرا به اين عقيده جدا متعهد است که سازمان ملل مي تواند الزامات لازم الاجرا بر همه اعضاي خود به نفع صلح و امنيت بين المللي اعمال کند.
اتحاديه اروپا به ندرت با چالشي در اعمال تحريم هاي سازمان ملل مواجه شد اما هرگز يک قطعنامه لازم الاجراي شوراي امنيت را به عنوان يک سياست ناديده نگرفته است.
اروپا درباره ايران نيز بسيار مشتاق است که همين رويه را پيش بگيرد. بازگشت تحريم ها فقط در برابر عدم پايبندي ايران تعبيه شده است. آمريکا الزامي به اثبات تخلف ايران از پايبندي ندارد اما اروپا ممکن است به اين عقيده برسد که آمريکا در جداشدن از تعهدات خود در قبال سازمان ملل نيت خير ندارد. اروپا در اين صورت با سياست آمريکا از اساس مخالفت خواهد کرد.
اروپا در اين حالت ميان گزينه ارتکاب جرمي به موجب قوانين بين المللي و آنچه خود اشتباه در سياست گذاري مي داند مخير خواهد شد.
بيرون رفتن آمريکا از برجام مي تواند ضربه شديدي به اقتصاد ايران بزند اما ديگر اين اقدام به تاثيري که ائتلاف وسيع بين المللي پيش از انعقاد اين توافق با خود داشت دست نخواهد يافت.
با جدايي اروپا از آمريکا، ديگر بعيد خواهد بود آمريکا بتواند چنين قدرت اقتصادي بين المللي عليه ايران جمع آوري کند.
مهلت باقيمانده تا 15 اکتبر بهترين و آخرين فرصت براي اروپا براي توضيح دادن اين مساله براي دولت ترامپ است که تضعيف برجام چه رسد به لغو يکجانبه آن ، فاجعه است نه تنها براي هدف پيشگيري از ساخت سلاح هسته اي توسط ايران بلکه براي پيوند ميان اروپا و آمريکا.

15