با خاتمه قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، مأموریت گزارشدهی مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی درباره راستی آزمایی و نظارت تحت این قطعنامه پایان یافت. آنگونه که غریبآبادی میگوید مدیرکل هیچ الزام و تعهدی ندارد که موضوع برجام و ارائه گزارشی درباره اجرای تعهدات ایران تحت برجام را در دستورکار شورای حکام آژانس نگهدارد.
واکنش عمومی—که در جشنهای خیابانی و رأی به نامزدهایی که وعده حل مسئله هستهای را داده بودند نمود یافت—نشان میداد که شهروندان برجام را نه به عنوان توافقی در حوزه کنترل تسلیحات، بلکه به عنوان بلیطی برای بهبود روابط با ایالات متحده میدیدند.
احمد زیدآبادی در گفتگویی تاکید کرد: عدم توافق در زمان برجام میتوانست مشکل ساز باشد.
ظریف نوشت: برجام از سه کشور اروپایی میخواست که تلاشهای مبتنی بر حسن نیت در زمینه حل اختلاف را توضیح دهند؛ در عوض، سه کشور اروپایی از تجاوز نظامی برای نابودی تأسیسات تحت پادمان و فشار حداکثری علیه اقتصاد ایران حمایت کردند.
عمر 10 ساله برجام و قطعنامه برجامی شورای امنیت (2231) به پایان رسید. حالا دیگر توافقی به نام برجام درباره برنامه هسته ای ایران نداریم. برجام به پایان رسید و وارد عصر پسابرجام شدیم.
غرب تاکید دارد که مکانیسم ماشه اجرا شده و قطعنامه 2231 ملغی شده است. شرق (روسیه و چین) تاکید دارند که مکانیسم ماشه به صورت غیرقانونی فعال شده و قطعنامه 2231 به صورت قانونی و بعد از پایان عمر 10 ساله خود به پایان رسیده و ایران از قید و بند تحریم ها و محدودیت های برجامی رها می شود.
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با انتقاد از ناهماهنگی در تیم اقتصادی دولت، گفت: نبود فرماندهی اقتصادی مشخص در دولت کار را سخت کرده است؛ منظور از فرمانده یک شخص نیست بلکه فکر یکدست و هماهنگ است.
معاون وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران گفت: «نامه ایران، روسیه و چین فردا به دبیر کل سازمان ملل متحد و رئیس شورای امنیت تقدیم میشود که در آن پایان رسمی قطعنامه ۲۲۳۱ مورد اشاره قرار گرفتهاست.»
بازیگر سریال ها و مجری صداوسیما هم به حوزه روابط بینالملل ورود کرد و مدعی شد که ترکمنچای از برجام شرافتمندانهتر بود.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تاکید کرد: حقوق حاکمیتی ایران قابل مذاکره نیست و تحت فشار سیاسی قرار نمیگیرد.