کنسرت خیابانی در حد حرف است!
برگزاری کنسرت در فضای باز چشمم خیلی آب نمیخورد که این اتفاق شدنی باشد و بهنظر میرسد شعاری بیش نیست یعنی در حد همان حرف است.
چندی پیش استاد شهرام ناظری هم اعلام کرد حاضر است برای کاستن از آلام و گرفتاریهای مردم و روحیهبخشی در شرایط حاضر اقتصادی در فضای باز کنسرت برگزار کند و برای مردم و با مردم به اجرای برنامه پرداخته و آواز ایرانی را در فضایی بدون سقف و محدودیت طنینانداز کند. اگرچه در عین حال ناظری تصریح هم کرده بود باید بررسی شود که آیا چنین اجراهایی میتواند درد مردم را چاره کند یا نه، اما به هر ترتیب آمادگی خودش را به رسانهها اعلام کرده بود.با این استاد بزرگ آواز ایرانی گفتوگو کردهایم و نظرش را در این باره جویا شدهایم تا بدانیم روند اخذ مجوز برای کنسرت او در چه مرحلهای قرار دارد. این گفتوگو را در ادامه میخوانید.
استاد! آیا ماجرای کنسرت در فضای باز که پیشتر اعلام کرده بودید و اصلا پیشنهاد استادیوم صدهزار نفری آزادی را مطرح کرده و متقاضی آن بودید را بهطور رسمی پیگیری کردهاید یا خیر؟
بله. ولی طبیعتا همانطور که پیشتر هم اعلام کردم خیلی دورنمای درست و روشنی از این موضوع ندارم؛ ولی ما هم مثل شما منتظریم ببینیم مسئولان چه میکنند که اگر بشود فینفسه اتفاق خوبی است. البته من درباره برگزاری کنسرت در فضای باز چشمم خیلی آب نمیخورد که این اتفاق شدنی باشد و بهنظر میرسد شعاری بیش نیست یعنی در حد همان حرف است؛ بیشتر نظر من روی همان استادیوم صدهزار نفری آزادی است که برای کنسرت در اختیار ما بگذارند تا اجرا به یک مکان نامعلوم و موهوم موکول نشود به این معنا که در یک مکان معلوم با تعداد افراد مشخص برگزار شود.
دو روز پیش که با مدیرکل دفتر موسیقی صحبت میکردیم میگفتند که هنرمندان باید نامهای از مدیریت مکان مورد نظر یا خود شهرداری ارائه کنند تا ما هم بهسرعت برای صدور مجوز اقدام کنیم. شما یا شرکت برگزارکننده کنسرتتان، آیا اقدامی در این زمینه انجام دادهاید؟
پیشتر هم گفتم؛ من با صحبتهایی که انجام دادهام و بررسیهایی که کردهام فکر میکنم فعلا این موضوع یعنی برگزاری کنسرت در فضاهای باز و شهری شدنی و امکانپذیر نیست؛ چون معمولا ابتدا به ساکن همه میگویند که موافق هستیم و این اتفاق امکانپذیر است و چنین و چنان، ولی حتی اگر خود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم موافقت کند امکان دارد نهادها و ارگانهای دیگر مخالفت کنند. این در حالی است که مطمئن هستم دوستان دفتر موسیقی و وزارت ارشاد و بهخصوص مدیریت جدید نشان دادهاند که در ارتباط با موسیقی حسن نیت دارند ولی برخی امور از اراده ایشان هم خارج است. بههرحال وضعیت موازیکاریها و چندصاحبه بودن امور در مملکت ما همیشه مشکل ایجاد کرده است. همیشه مشخص شده که همه تصمیمها «فقط» در حیطه اراده وزارت ارشاد نیست چون اگر دست ارشاد بود بهراحتی مجوزها برقرار میشد و ما هم اجرا را برگزار میکردیم؛ بهخصوص هم وزیر جدید فرهنگ و ارشاد نشان داده است که نسبت به موسیقی حسن نیت دارد و هم علی ترابی؛ مدیرکل جدید دفتر موسیقی و همچنین حسینی؛ معاونت هنری، اینها همه به موسیقی حسن نیت دارند و خیلی موافق کار موسیقی هستند اما کسانی که ممانعت بهعمل میآورند و جلوگیری میکنند افراد دیگری هستند.
باتوجه به اینکه کمتر پیش آمده مردم به این شکل رها و آزاد و در فضای باز موسیقی را از نزدیک لمس کنند، فکر میکنید تاثیرش روی مردم چگونه باشد و چه پژواکی در میان مردم داشته باشد؟
تاثیرش روی مردم را واقعا نمیدانم اما باز هم تاکید میکنم که دورنمای مطلوبی از این موضوع ندارم. اگر مردم چنین برنامههایی را دوست داشته باشند ما هم با کمال میل حاضر هستیم برایشان اجرا کنیم؛ چه چیزی بهتر از این میتواند برای یک هنرمند باشد؟ ولی من بهشخصه نظرم این است که کنسرت خیابانی در ایران و در شرایط حاضر معنیاش چیست؟ آیا بهتر نیست در یک استادیوم بزرگ باشد که هم مردم صندلی داشته باشند و هم، همه چیز مرتب و منظم باشد؟ ضمن اینکه اینگونه دیگر حالت خیابانی هم نخواهد داشت. اما پژواکش در میان مردم را باید روانشناسان اجتماعی یا جامعهشناسان بهطور دقیق بگویند چون من هیچکدام از این تخصصها را ندارم یعنی نه روانشناس هستم و نه جامعهشناس. از سوی دیگر خود شما بهخوبی ایران، مردمش و شکل و شمایل جامعه و وضعیت اجتماعی فعلی را میشناسید و لازم نیست دیگر من چیزی بگویم... بنابراین من در این موارد چیزی نگویم بهتر است.
از آثار جدیدتان چه خبر؟ یادم هست اعلام کرده بودید که مشغول یک پروژه مهم هستید و چند اثر آماده انتشار دارید، درست است؟
بله، فعلا مشغول هستیم. اگر دلودماغ و حسوحالی باشد ادامهاش میدهیم تا ببینیم به کجا میرسد. شرایط اگر مناسب باشد آن برنامههایی که بهدنبالش هستیم انجام میشود و آثار به دست و گوش آنهایی که بایست برسد، میرسد.
10
