اتحادیه اروپا: بازگشت تحریمهای ایران به منزله پایان دیپلماسی نیست
کایا کالاس، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، روز یکشنبه و ساعاتی پس از اعمال مجدد تحریمهای سازمان ملل علیه تهران گفت که این اقدام نباید به معنای خاتمهیافتن تعاملات دیپلماتیک باشد.

این مقام ارشد اتحادیه اروپا در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: سازمان ملل متحد اوایل روز یکشنبه تحریمها علیه ایران را به دلیل برنامه هستهایاش دوباره اعمال کرد. اتحادیه اروپا نیز از این اقدام پیروی خواهد کرد.
«این [اقدام] نباید به معنای پایان دیپلماسی با ایران باشد.»
کالاس افزود که «تنها از طریق مذاکره میتوان به راهحلی پایدار برای مسئله هستهای ایران دست یافت».
تحریمهای گسترده سازمان ملل علیه ایران برای اولین بار در یک دهه گذشته مجدداً به اجرا گذاشته شدند. این در حالی است که آخرین مذاکرات بین تهران و کشورهای اروپایی در آخرین لحظات به نتیجهای نرسید. پس از اجرای رسمی مکانیسم ماشه، وزیر امور خارجه آمریکا مارکو روبیو خواستار برگزاری مذاکرات مستقیم بین واشنگتن و تهران شد.
این تحریمها بامداد روز یکشنبه به وقت تهران و سه ماه پس از بمباران ایران توسط اسرائیل و آمریکا به اجرا درآمدند.
دیپلماتهای اروپایی و آمریکایی بلافاصله پس از از سرگیری تحریمها تأکید کردند که دیپلماسی به پایان نرسیده است.
وزیر امور خارجه آمریکا از تهران خواست «مذاکرات مستقیم و با حسن نیت را بپذیرد».
او همچنین از کشورهای عضو سازمان ملل خواست تا «فوراً» تحریمها را اعمال کنند تا «رهبران ایران را تحت فشار قرار دهند تا آنچه را که برای ملتشان درست و برای امنیت جهان بهترین است، انجام دهند».
وزرای امور خارجه بریتانیا، فرانسه و آلمان نیز در بیانیهای مشترک اعلام کردند که به تلاش برای «یافتن یک راهحل دیپلماتیک جدید برای اطمینان از آنکه ایران هرگز به سلاح هستهای دست پیدا نمیکند»، ادامه خواهند داد.
این ادعاها در حالی مطرح میشود که ایران بارها تاکید کرده که برنامه هستهایاش صلحآمیز است و قصدی برای ساخت بمب اتم ندارد.
آنها همچنین از تهران خواستند «از هرگونه اقدام تنشزا خودداری کند».
بازگشت تحریمهای سازمان ملل درحالی صورت پذیرفت که تهران و واشنگتن پیش از حمله مشترک رژیم صهیونیستی و آمریکا درحال مذاکره درباره برنامه هستهای ایران بودند.
بی شرفهاوسط دیپلماسی به ماحمله کردید
عاشق اصلاحطلبان هستند
یک بار به موجب برجام توافق حاصل شد و مدتی هم نصفه نیمه اجرا شد ولی در نهایت با نقض تعهدات توسط طرفین به شکست منتهی شد. تنها راه حل نظامی می تواند طرف یا طرفین ناقض تعهد را به توافق پایدار مجاب یا تسلیم کند.