صاحب مدال برنز کشتی فرنگی جهان، در اسنپ کار می کند
امیرمحمد بیات یکی از اعضای تیم‌ملی کشتی فرنگی جوانان کشور است که چندی پیش در رقابت‌های کشتی فرنگی جوانان جهان در روسیه مدال برنز وزن ۱۳۰ کیلوگرم را از آن خود کرد. این ساکن پرافتخار محله خانی‌آبادنو شغل ثابت ندارد و برای گذران مخارج زندگی در میان تمرین‌های سنگین روزانه، به‌عنوان راننده در اسنپ هم کار می‌کند.
پراید هاچبکش را مقابل فضای سبزی که نزدیک خیابان میلاد محله خانی‌آبادنو است پارک می‌کند و با هیبت ورزشکاری‌اش پیاده میشود. ساده و بی‌شیله پیله است. انگار نه انگار که همین چند وقت پیش مدال برنز مسابقات جهانی روسیه را به گردنش آویخته؛ به راحتی درخواست ملاقتمان را پذیرفته و حالا هم بی‌ادعا و خاکی گام‌های بلند به طرفمان برمی‌دارد تا حتی ذره‌ای معطلمان نکرده باشد.
یاد روز مسابقه افتاده‌ام وقتی مقابل حریف یونانی‌اش «نیکولاس نتونیاس» با نتیجه ۶ بر ۳ پیروز میدان شد و مدال برنز وزن ۱۳۰ کیلوگرم را به گردن خود آویخت. کشتی در خونش است. دوران کودکی بدون هدفی خاص به توصیه دایی‌های کشتی‌گیر که حالا با بغض از فوت ناگهانی یکی از آنها یاد می‌کند، فعالیت در این رشته را شروع کرد اما فکرش را هم نمی‌کرد که روزی به این جایگاه برسد و کشتی، مهم‌ترین هدف زندگی‌اش شود. با وجود عضویت در تیم‌ملی و شرکت در اردوهای خاص هنوز هم بیشتر اوقاتش را برای تمرین در مجموعه‌های ورزشی جنوب شهر چون ورزشگاه «حمید سوریان» شهرری و... می‌گذراند و نه تنها بچه‌های جنوب شهر بلکه ساکنان شهرستان‌هایی مثل اسلامشهر، نسیم شهر و رباط‌کریم را جزو افتخارآفرینان این رشته می‌داند: «جنوب شهر مهد کشتی ایران است. کجا بهتر از اینجا!؟ تمرین نزد بزرگانی همچون «پژمان پشتام» مایه افتخار است و با تلاش‌ها و حمایت‌های خانواده به‌خصوص دایی نوید که همیشه همراهم بوده می‌توانم در برابر حریفان قدری همچون «رضا کایالپ» ترک و «میخایین لوپز» کوبایی هم بایستم و روزی به آرزویم که قهرمانی المپیک است دست پیدا کنم»
دوست دارم آتش‌نشان شوم
هر روز طی چند نوبت در مجموعه‌های مختلف ورزشی بیشتر از ۶ ساعت تمرین می‌کند در حالی است که از ۲ سال پیش با خودرویی که از دایی‌اش عاریه گرفته بین ساعات تمرین و تردد از این باشگاه به باشگاه دیگر به‌عنوان راننده اسنپ مشغول کار است. چیزی تا غروب آفتاب نمانده و هر لحظه تعداد خودروهای عبوری در خیابان همجوارمان بیشتر میشود. صدای ناسزای راننده‌ای که سر نپرداختن مابقی هزینه سفر با مسافرش دعوا گرفته، خیابان را برداشته است.
امیرمحمد سری تکان می‌دهد و با لبخند می‌گوید: «پشت فرمان خودم را در جایگاه راننده می‌بینم نه قهرمان کشتی! تا حد امکان با مسافران همکلام نمی‌شوم و اگر کنشی هم پیش بیاید حق را به مسافر می‌دهم.»
می‌گویم: «کار کردن در اسنپ کفاف خرج و مخارج ورزش حرفه‌ای را می‌دهد؟» جواب می‌دهد: «برای ورزشکار حرفه‌ای علاوه بر صرف حدوداً ۴ـ ۵ میلیون مکمل در ماه، باید بخش زیادی از زمان را به تمرین روزانه اختصاص داد. به نظرتان کافی است!؟ حرفه‌ای بودن با دغدغه‌های مالی‌کاری دشوار و نیازمند تلاش و انرژی چندبرابری است. دوست دارم با توانایی و آمادگی جسمانی که مدیون کشتی هستم بتوانم در سازمان آتش‌نشانی مشغول کار شوم برایم جذابیت خاصی دارد.»
سلام عزیزان
خدا را شکر کلیه کارخانه ها
و مراکز تولید تعطیل و جوانان
عزیز ایران بیکار شده
و تعداد انگشت شماری از مقامات
بسیار فعال عالی این مملکت
از خدا بی خبر از این موقعیت عالی
سو استفاده کرده و از این طریق
{اپلیکیشن های } اینترنتی
خون عزیزان ما را مکیده
و بهترین منبع در آمدی برای
خودشان و افرادی بد تر از خودشان
تهیه دیده اند .
و چون کاری توی مملکت نیست
همه از شهرستان ها به سمت پایتخت
کوچ کرده و این عزیزان با افتخار به تمام
می گویند ما اشتقال زایی کرده ایم
خدایا بس دیگه آخه تا کی ما باید
اینقدر عذاب و شکنجه ببینیم
پس کو اون خدایی که میگفت
بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را
بهت + دادم ولی
اون خدا بهت گفته : "از تو حرکت از من برکت".
اگه تو مسابقات تواشیح بسیج، فقط شرکت کرده بودی، نه اینکه مقام بیاری، حال و روزت این نبود،،،
چقد متاسف شدم... شما هر روز روی سکو افتخار میروید.. خداپشت وپناهت دلاور***
اگه از مردم عادی باشی و باغیرت خودت برای کشور افتخارآفرینی کنی. تا مدالتو با چفیه تقدیم ب.... نکنی! دیده و مقبول نخواهی شد!!!؟
پس اگر جوانیک هیچ سرمایه ای ندارد برای حفظ مقام بین الملی و کورس رقابتی در دوران طلایی مدال آوریش مجبور ب تغییر ملیت میشود! از روی ناچاری و بی مهری و بی توجهی متولیان کشور است... وگرنه لذت افتخارآفرینی برای وطن را نمیشود درهیچ جای دیگر پیدا کرد..
هر كي دوست نداره پاشه بره از اينجا
این که دلیل نمی شود چونکه طرف قدرت بدنی اش زیاد است یا قهرمان جهان یا المپیک است شغل دولتی یا اداری هم داشته باشد! ممکن است کسی قهرمان ورزشی باشد ولی از لحاظ تحصیلات و یا مهارت آموزی سطح پائینی داشته باشد و برای گذران زندگی مجبور باشد مسافرکشی هم کند! شما به عنوان رسچ باید جستجو کنید ببینید در این کشور بطور رسمی چقدر لیسانس، فوق لیسانس و دکترای بیکار داریم!