پلی‌بک در کنسرت‌ها نوعی کلاهبرداری است

«استفاده از پلی‌بک در کنسرت‌ها در اصل نوعی کلاهبرداری است. وقتی خواننده به خودش شک دارد، یا تجربه استیج ندارد و یا صدایش آن صدایی نیست که در قطعه‌هایش مردم می‌شنوند، مجبور می‌شود در کنسرت از پلی‌بک استفاده کند»

پلی‌بک در کنسرت‌ها نوعی کلاهبرداری است

سامان جلیلی؛ خواننده موسیقی پاپ ایران که به‌واسطه خواندن چند تیتراژ برنامه‌های تلویزیونی به‌شهرت رسید قرار است اواخر شهریورماه کنسرت خود را در برج میلاد برگزار کند. اولین آلبوم رسمی جلیلی با نام «پرتگاه» پنجم شهریور۹۳منتشر شد و دو سال پس از آن آلبوم «چه حال خوبیه» را به بازار عرضه کرد. به بهانه کنسرت پیش رو با او گفت‌و‌گو کرده‌ایم.

برای کنسرت ۲۹مردادماه در برج میلاد چه قطعاتی را برای اجرا آماده خواهید کرد؟

برای کنسرت ۲۹مرداد تاکنون ۱۸قطعه آماده کرده‌ایم که تعدادی از این قطعات جدید هستند و تعداد دیگری هم از آلبوم‌های «پرتگاه» و «چه حال خوبیه» انتخاب شده‌اند.

آیا برای مخاطبان کنسرت‌تان شگفتانه‌ها و قطعات بیز هم در نظر گرفته‌اید؟

اگر منظورتان قطعات شاد است، بله مطمئنا آهنگ‌های شاد اجرا خواهیم کرد چون تمام لذت یک کنسرت به آهنگ‌های شادی است که خواننده اجرا می‌کند.

فکر می‌کنید چه اتفاقی می‌افتد که برخی خوانندگان ترجیح می‌دهند در کنسرت‌هایشان از پلی‌بک استفاده کنند؟ آیا با این کار موافق هستید؟

به‌نظرم استفاده از پلی‌بک در کنسرت‌ها در اصل نوعی کلاهبرداری است. وقتی خواننده به خودش شک دارد، یا تجربه استیج ندارد و یا صدایش آن صدایی نیست که در قطعه‌هایش مردم می‌شنوند، مجبور می‌شود در کنسرت از پلی‌بک استفاده کند. من معتقد هستم کنسرت‌هایی که برایش بلیت‌فروشی می‌کنند و مردم هزینه می‌کنند تا به سالن بیایند و صدای خواننده را زنده بشنوند، اگر پلی‌بک اتفاق بیفتد کاملا کلاهبرداری است و به‌هیچ وجه با این کار موافق نیستم.

آیا اصلا انتشار آلبوم را برای خوانندگان پاپ به‌صرفه و ضروری می‌دانید یا انتشار تک‌آهنگ برای برگزاری کنسرت‌ها می‌تواند کافی باشد؟

این‌طور نمی‌شود گفت که یکی از این دو. به‌نظرم هم آلبوم لازم است و هم تک‌آهنگ، اما در فضای امروز موسیقی ایران تک‌آهنگ بیشتر جواب می‌دهد و بیشتر شنیده می‌شود زیرا وقتی آلبوم منتشر می‌کنید تعداد زیادی از قطعات آلبوم دیده نمی‌شوند یعنی به‌طور مثال زحمت زیادی برای ۱۰قطعه آهنگ یک آلبوم کشیده می‌شود اما تنها دو یا سه قطعه از آن میان شنیده می‌شود در حالی که اگر همان‌ها به‌صورت تک‌آهنگ و در فواصل زمانی منتشر می‌شد در ابعاد گسترده بازخورد داشتند بنابراین از تک‌آهنگ بازخورد بیشتری گرفته می‌شود و در کنسرت‌ها مورد استقبال بیشتری قرار می‌گیرد.

آیا با پیشرفت موسیقی الکترونیک و عرضه شدن نرم‌افزارها و افکتورهای جدید، شما هم سعی می‌کنید آهنگسازی‌ها و تنظیم‌های خودتان را به‌روز کنید؟

موسیقی امروز و پیشرفت‌هایش ما را مجبور می‌کند که به‌روز باشیم یعنی به تصمیم گرفتن خواننده نیست. یعنی آن‌قدر از نظر نرم‌افزاری و سخت‌افزاری پیشرفت اتفاق افتاده که اگر کسی از آن‌ها استفاده درست و بهنگام نکند یعنی از قافله عقب افتاده است. علاوه بر این به‌شخصه هم موسیقی الکترونیک را دوست دارم و علاقه شخصی خودم استفاده از این نوع موسیقی است.

باتوجه به این‌که اغلب ترانه‌های قطعات‌تان نوشته خود شماست؛ این‌که خواننده اشعار خودش را بخواند را چه میزان در موفقیت خوانندگان موثر می‌دانید؟

البته ترانه تعداد زیادی از قطعات من را شهرام جلیلی و مهرزاد امیرخانی نوشته‌اند اما طبیعتا وقتی ترانه را خود خواننده گفته باشد حس کامل شکل می‌گیرد. در عین حال به‌شخصه سعی می‌کنم ترانه‌هایم را از شهرام جلیلی و مهرزاد امیرخانی و البته دیگر شاعران بگیرم تا فضای آثارم متنوع شوند.

شاید اوایل فعالیت‌تان شنوندگان و مخاطبان ترانه‌هایتان، تشابهی بین صدای شما و محسن یگانه احساس می‌کردند؛ خودتان با این موضوع موافقید؟ شباهت جنس صدای خوانندگان به روند حرکت آن‌ها کمک می‌کند یا آسیب‌زننده است؟

من احترام خیلی زیادی برای محسن یگانه قائل هستم و به‌نظرم یکی از بهترین خوانندگان موسیقی پاپ کشورمان است؛ صدای خیلی خوبی دارد و به‌معنای واقعی یک هنرمند است و جزو کسانی است که از همان ابتدا و دوره‌ای که کار کردن دشوار بوده، فعالیت‌هایش را به قدرت استمرار بخشیده است. همیشه برایش آرزوی بهترین‌ها را دارم. اوایل که کارم را شروع کرده بودم برخی افراد درباره این تشابه صحبت می‌کردند و برایشان ملموس بود ولی اکنون جنس صدای من مشخص است و امضای خودم را در مارکت موسیقی پیدا کرده‌ام.

منبع: ایران آرت

10

شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید