پیش شرط گذاشتن برای مذاکره به معنای توقف نسبی مذاکره است/ راهبرد ابهام یک ایده است؛ شاید مسئولین می‌خواهند سر میز مذاکره اصل حرف‌ها را بزنند

قاسم محبعلی، دیپلمات بازنشسته، درباره انگیزه عراقچی از صحبت‌های اخیر از جمله تمایل به شکل‌گیری کنسرسیوم هسته‌ای به مرکزیت ایران، به «انتخاب» گفت: انگیزه آقای عراقچی برای صحبت‌های اخیر محل بحث است.

پیش شرط گذاشتن برای مذاکره به معنای توقف نسبی مذاکره است. بعید است که آمریکایی‌ها پیش شرط‌ها را بپذیرند.

با توجه به اینکه شرایط جنگی است، طبیعتا باید صحبت‌ها به گونه‌ای باشد که احتمال بازگشت درگیری‌ها را کاهش دهد. مسأله کنسرسیوم موضع مثبتی است اما باید در صحنه مذاکره ببینیم چقدر مورد استقبال قرار می‌گیرد. باید ببینیم کشور‌های دیگر آمادگی شراکت در ایران را دارند یا خیر.

وی در رابطه با احتمال شکل‌گیری کنسرسیوم بیان کرد: مفهوم کنسرسیوم این است که یک مجموعه منقطه‌ای که برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز دارند، از محصولات غنی شده برای رآکتور‌های هسته‌ای استفاده کنند. البته این کنسرسیوم خیلی مبهم است.

امارات و عربستان در مورد سوخت توافق کرده‌اند و بعید است که موافق مرکزیت کنسرسیوم در ایران باشند. لذا خیلی مشکل است که بگوییم زمینه چنین چیزی وجود دارد. 

این دیپلمات بازنشسته درباره اظهارات عراقچی در رابطه با انجام مذاکره اظهار داشت: راهبرد ابهام یک ایده است. مسئولین شاید می‌خواهند سر میز مذاکره اصل حرف‌ها را بزنند. اگر توافق به سرعت صورت نگیرد، بازگشت تحریم‌ها در اثر مکانیسم ماشه ممکن است.

در آن صورت از نظر بین‌المللی ایران حق غنی‌سازی ندارد و موضوع منتفی است. چون برنامه هسته‌ای ایران وارد بخش سخت خود شده، بعید است که شورای امنیت و اروپا بپذیرند غنی‌سازی در ایران صورت بگیرد. باید ببینیم امنیت ملی ما پیرو دنبال کردن چه مواردی است. باید ببینیم اینقدر هزینه برای غنی‌سازی ارزشمند است؟ 

محبعلی با اشاره به ماجرای مکانیسم ماشه و مذاکرات اخیر گفت: رفتار تبلیغاتی و علنی با واقعیت‌های درونی متفاوت است. حتماً مسئولین سیاست خارجی نگران مکانیسم ماشه هستند. کسانیکه از اهمیت قطعنامه‌های 6‌گانه متعلق هستند، از آثار آن هم متعلق خواهند بود.

در آن صورت کالا‌هایی که به سمت ایران می‌آیند، مورد بازرسی قرار می‌گیرند و حاصل آن بازگشت به جنگ است. به دلیل اینکه قیمت ارز بالا نرود و مردم دچار ترس و وحشت نشوند، سعی می‌شود صحبت‌های آرامبخش انجام شود. اگر چنین نگرانی وجود نداشت ایران به سمت برجام نمی‌رفت. آن موقع خطر جنگ وجود دارد و ممکن است با یک تلنگر دوباره به آن شرایط بازگردیم.