انتقادهای بی‌پروا دهه هشتادی ها در جلسه با قالیباف

برخی سخنان دهه‌هشتادی‌ها در جلسه با رئیس مجلس به شرح زیر بود :

-ما به دعوت شما اینجا هستیم این برا ی ما بسیار خوشایند است .

-خیلی خوب است که ما بتوانیم دور هم جمع شویم و هر عقیده و نظری که داریم را در یک فضای امن به اشتراک بزاریم این فضا باید در مدارس ما هم ایجاد تا دانش آموز بدون ترس خواسته و نظر خود را بدهد .
-ما من تا آخر ش با انقلاب هستم ولی انتقادات مهمی هم داریم .

- بزرگترها با ادبیات ما آشنا نیستند و ما را درک نمی کنند .

- اگر مسوولی نیم خواهد به حرفا های ما گوش بدهد پس باید به حرف چه کسی گوش کند ؟

- وقتی شما نوجوان را نمی بینید به حرف هایش گوش نمی دهید تا فرصتی این چنینی به وجود می آید نوجوان خودش را رها می کند و به خیابان می رود .

-اگر ما با بخشی از قوانین کشور مشکل داشته باشیم چه سازو کاری برای آن وجود دارد ؟ کجا می توانیم حرف هایمان رو بزنیم .

- کسانی که نخبه هستند برای داشتن یک زندگی راحت و آرام مهاجرت می کنند برای انکه یک زندگی معمولی داشته باشند و آن را در کشور خودمان پیدا نمی کنند دارند می روند این دردناک است

چرا فکرمی کنید داشن آموزی که انتقاد مهمی دارد حتما یک غرب زده است من شهادت می دهم همه ما عاشق خاک مان و وطن مان هستیم درسته متفاوت فکر می کنیم ولی عاشق مردم و ملت هستیم .

- اگر ما می رویم خیابان حتما مشکلی داریم چرا کسی به حرف های ما گوش نمی دهید ؟ ما فقط می خواهیم زندگی کنیم به معنای زندگی کردن .

در پایان جلسه قالیباف گفت: امروز از کلمات و پیشنهادا شما دخترها و پسرهای عزیزم استفاده کردم و تمام نکات را یادداشت کردم و حتما پیگیری می کنم و در یک جلسه ۲ ساعته دیگر در خدمت شما دوستان خواهم بود