سردارِ اقتصاددان به دنبال صندلی ریاست جمهوری

«به رأی مردم احترام می گذارم ولی دفع خطر از آنها یا خدمت به آنها مانع شرکت من نمی شود. خودم را سرباز ملت می دانم در هر خطری که هر زمان حس کنم حضور پیدا می کنم.» این بخشی از گفت و گوی محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، با یکی از رسانه ها در روزهای نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ است؛ انتخاباتی که رضایی برای سومین بار پا به میدان گذاشت چراکه به گفته خود، احساس تکلیف کرد اما در نتیجه از ورود به پاستور ناکام ماند. حال به نظر می‌رسد این روزها بسیاری چهارمین حضور او در انتخابات ریاست جمهوری را گمانه‌زنی و مطرح می‌کنند.

او اخیرا در جمعی گفته است که «مملکت نیاز به یک اقتصاددان دارد، لذا در حال بررسی هستم تا در انتخابات ۱۴۰۰ شرکت کنم» این گفته محسن رضایی در حالی مطرح شده که او در سه دوره حضور در عرصه انتخابات ریاست جمهوری با شکست و عدم رأی آوری روبرو شده اما به گفته محسن رضایی، این رأی نیاوردن‌ها مانع خدمت کردنش به مردم نمی‌شود. به ویژه در این دوره که به باور بسیاری از حساس‌ترین و متفاوت ترین دوران انتخابات، طی سال های گذشته است.

حال سردار که پیشینه نظامی‌گری و سوابق تحصیلی در حوزه اقتصاد دارد فضا را تا حدود زیادی مهیا دیده و بی‌رغبت نیست دوباره عزم ورود به پاستور کند؛ هرچند یکی از مشاورانش احتمال ورود او به انتخابات ۱۴۰۰ را ۱۰ درصد اعلام کرده است.

چندی پیش «علی شکوهی»، مشاور محسن رضایی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴، درباره‌ احتمال نامزد شدن محسن رضایی در سال ۱۴۰۰ گفته است: « به احتمال ۹۰ درصد در این انتخابات کاندیدا نخواهد شد.» البته به نظر می‌رسد سردارِ اقتصاددان، منتظر چراغ سبز اصولگرایان برای حمایت از وی در انتخابات ۱۴۰۰ است چراکه این روزها هم بحث کاندیدای نظامی و هم بحث رئیس جمهورِ اقتصاددان در گعده‌های انتخاباتی اصولگرایان داغ است.

در همین راستا برخی شبکه های اجتماعی نزدیک به اصولگرایان مدعی شدند که محسن رضایی شروطی را برای ورود به کارزار انتخاباتی ۱۴۰۰ مطرح کرده و گفته است اگر به سراغم بیایند و و از من دعوت کنند، حاضرم در انتخابات ۱۴۰۰ ورود کنم؛ با این حساب، سردار هم از جمله کاندیداهای احتمالی است که منتظر اجماع اصولگرایان بر روی خود است، اجماعی که به نظر می‌رسد از دغدغه‌های اصولگرایان شده چراکه آنها تجربه سال ۹۶ را بر سر اجماع برای رسیدن به کاندیدای نهایی، آن هم در دقیقه ۹۰ دارند.

همچنین محمدعلی ابطحی، عضو مجمع روحانیون مبارز، نیز به طور صریح، از حضور رضایی در انتخابات ۱۴۰۰ پرده برداشت و گفت: «به نظر می‌رسد آقای رضایی قطعا به عرصه می‌آید.» به رغم این گزاره‌ها همچنان سوال بر سر این مسئله است که رضایی با حمایت کدام جناح می‌آید؟ آیا اصولگرایان از او حمایت خواهند کرد یا خیر؟

محسن رضایی از جمله گزینه‌هایی است که محمدرضا باهنر، دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین، برای ۱۴۰۰ پیش بینی و مطرح می‌کند. او گفته است: «بسیاری از شخصیت های مهم و معروف کشور هنوز تکلیفشان روشن نیست و هنوز تصور برخی ها این است که ممکن است آقای رئیسی یا آقای قالیباف بیاید یا ممکن است هر دو بیایند و ممکن است آقای محسن رضایی بیاید.»

در باب توجه به کاندیدای نظامی که از چندی پیش در حال مطرح شدن است، رضایی از استقبال کنندگان است به گونه‌ای که در همین راستا و با اشاره تلویحی به اولویت دولت آینده و توجه آن به دستاوردهای نظامی، ضمن گرامیداشت هفته دفاع مقدس گفته بود: «ریل پیشرفت با استفاده از عادی سازی روابط با غرب را باید رها کرد و مسیری را رفت که به ساخت موشک ماهواره بر و پهپاد رسیده است؛ ما راهی نو، دولتی نو با ارزش‌های راستین انقلاب نیاز داریم.»

او همچنین در توئیت‌هایی، با تاکید بر اقتصاد، خطاب به مردم وعده‌های اقتصادی نیز داده و نوشته است: «مردم مطمئن باشند با کنارزدن هواداران آمریکا و مدیریت محفلی و وارداتی در اقتصاد، پول ملی ما قوی ترین پول منطقه خواهد شد.» اظهارنظری که به روشنی، حاکی از عزم سردار برای ورود به پاستور در ۱۴۰۰، آن هم به گفته خود با اولویت قرار گرفتن اقتصاد است.

محسن رضایی که مدرک کارشناسی ارشد و دکتری اقتصاد خود را از دانشگاه تهران دریافت کرده، معمولا با آن هزار تومانی معروف در مناظره انتخاباتی سال ۹۲ شناخته می‌شود؛ او گفته بود: «با چه زبانی باید گفت که به اقتصاد برسید؛ ۱۰۰۰ تومانی امروز برابر سیصد تومان سال گذشته است.» گزاره‌ای که حاکی از تاکید او بر مسائل اقتصادی است اما از سوی دیگر، او از مخالفان اصلی لوایح FATF در مجمع است؛ لوایحی که به باور بسیاری، تصویب نشدن آن موجب شده ایران در لیست سیاه کارگروه ویژه اقدام مالی بماند و روز به روز تبادلات بانکی و تعاملات مالی ما با کشورهای دیگر با مشکل جدی مواجه شود؛ موضوعی که حاشیه‌های بسیاری را برای محسن رضایی، طی سال‌های اخیر به دنبال داشته است.

او که در سال ۱۳۶۰ با حکم امام خمینی (ره) به فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب شد و در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران فرماندهی ارشد نظامی جنگ را بر عهده داشت، در سال ۱۳۶۶ از فرماندهی سپاه استعفا کرد که این استعفا در آن زمان مورد موافقت امام قرار نگرفت اما در ۱۳۷۶ پس از استعفا از فرماندهی سپاه، از سوی مقام معظم رهبری به عنوان عضو و دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شد.

دبیر کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام که ۱۶ سال سابقه فرماندهی کل سپاه را در کارنامه خود دارد، درباره خروجش از سپاه در جمع دانشجویان بسیجی نیز می‌گوید: «دلیل خروج من از سپاه، احساس خطر در عرصه اقتصاد بود. دو سال پیش با دیدن تهدیدات منطقه‌ای از جمله در سوریه و پیشروی های داعش از مقام معظم رهبری کسب اجازه کردم که با این لباس در سال‌های آخر عمرم در کنار آقا باشم. همچنین با لباس مقدس پاسداری در کارهایی مانند انتقال تجربه و آموزش فرماندهان هم مشغول هستم.»

از این رو، این فرمانده ارشد دوران جنگ، طی سال‌های اخیر دوباره به سپاه بازگشته و با لباس نظامی دیده می‌شود، او در این باره می‌گوید: «با شرایط جدیدی در کشور مواجه شدم که اساس همان دستاوردهای گذشته را مورد تهدید قرار می‌داد؛ یعنی از بین رفتن اقتدار نظام و امنیت ملی. این اتفاق تقریبا با جریان داعش در سوریه مصادف شد که البته آن زمان هنوز داعش به عراق نرسیده بود. پیش بینی‌هایی داشتم که احتمال دارد به جای رودررویی اسراییل با ما، اعراب که اکثر مسلمان‌های جهان هستند را علیه ما بسیج کنند و این باعث شد که به این نتیجه برسم الان باید به لباس سپاه باز گردم و وقت و تلاشم را برای حفظ و اقتدار نظام بگذارم. بنابراین بازگشت من به سپاه همان دغدغه‌ای را پیگیری می‌کند که بیرون آمدن از سپاه داشت. من به لباس پاسداری برگشته‌ام. ورود به سپاه با ورود به لباس پاسداری فرق می‌کند. من در سپاه به دوستانمان چه در داخل و چه در خارج از کشور مشورت می‌دهم و از طرفی مشغول تربیت فرماندهان آینده در دانشگاه امام حسین (ع) هستم».

به گفته محسن رضایی «اگر نگران نبودم که زحماتی که برای انقلاب کشیده شده ممکن است در اقتصاد از بین برود، هیچ وقت از سپاه بیرون نمی‌آمدم و وارد سیاست نمی‌شدم. من اقتصاد را مهمترین ایستگاهی می‌دیدم که انقلاب در این ایستگاه آزمون سختی خواهد دید و دستاوردهای شهدای ما ممکن است در این ایستگاه زمین بخورد و با آن‌ها خداحافظی شود.»

او البته نیم نگاهی به جوانان دارد و می‌گوید: «می‌خواهم کاری که شهدا در آزادسازی خرمشهر انجام داده اند را با آزادسازی از فقر و مشکل بیکاری جوانان انجام دهم.»

همچنین او روزهای گذشته و در واکنش به محدود کردن سن ۴۵ سال در رقابت انتخابات ۱۴۰۰ در پستی اینستاگرامی نوشت: «این اقدام، اشتباه بزرگی است؛ نسل اول برای آنکه خودش در قدرت بماند و از ورود نسل دوم جلوگیری کند مرتب معیار جوان بودن را بالا برده است و آنها را متهم به ناتوانی و آماده نبودن برای پذیرش مسئولیت ها کرده است. لذا انبوهی از جوانان انقلاب پشت درهای مسئولیت واقع شده اند و مردم از خدمات دهی آنها محروم شده اند.»

رضایی در انتخابات مجلس ششم در در فهرست «خط امام و رهبری» و جامعه روحانیت مبارز قرار داشت، اما نتوانست رای لازم برای حضور در مجلس را کسب کند. او همچنین در دوره‌های نهم، دهم و یازدهم انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شد. نامزدی او در دوره‌ی دهم ریاست جمهوری با حاشیه‌هایی همراه بود. این چهره‌ اصولگرا که در آن انتخابات از حمایت اقلیتی از اصولگرایان برخوردار بود نیز مانند دو نامزد اصلاح‌طلب حاضر در انتخابات به نتایج اعلام شده اعتراض کرد و با حضور در صداوسیما دلایل خود برای این اعتراض را بیان داشت، اما چندی بعد در نامه‌ای خطاب به دبیر شورای نگهبان از ادامه‌ پیگیری اعتراض خود منصرف شد.

رضایی که در برهه‌های زمانی مختلف، کمابیش مورد حمایت بخشی اندکی از جریان اصولگرایی بوده، این بار نیز برای چهارمین حضور چشم به حمایت جریان اصولگرایی دوخته است.

درحالی که برخی از اصولگرایان، رضایی را دارای مقبولیت می‌دانند اما در این که او گزینه‌ای رأی آور باشد و مورد اجماع همه اصولگرایان قرار گیرد، تردید دارند. از این رو به گفته بسیاری از چهره‌های سیاسی باید منتظر روزها و ماه‌های نزدیک به انتخابات بود که چه فردی به عنوان کاندیدای نهایی انتخاب خواهد شد.

منبع: برنا

70