کنسرت منصور در تهران و آینده‌ای که انگار فقط مردم از آن خبر دارند/ تصویری شبیه به رستگاری، شبیه به گشایشی که همه منتظرش هستند
در روزهایی که خبرها از افزایش نرخ ارز، قطعی آب و برق و فعال شدن مکانیزم ماشه علیه ایران پر شده، ویدئویی از یک پاساژ در تهرانپارس دست به دست میشود که فضای متفاوتی را به تصویر می‌کشد.
جمعیت زیادی در میان مغازه‌ها ایستاده‌اند و هم‌صدا با آهنگ قدیمی منصور، «قرارمون یادت نره»، می‌خوانند. این صحنه تنها یک همخوانی ساده نیست؛ بلکه نمایش نوعی انرژی اجتماعی است که برخلاف روایت‌های رسانه‌ای از ناامیدی و اضطراب، نشان می‌دهد مردم هنوز میل به زیستن پررنگ دارند.
آینده‌ای که انگار فقط مردم از آن خبر دارند
در نگاه اول، این همخوانی تنها یک شادی کوتاه به نظر می‌رسد، اما وقتی در بستر شرایط پرتنش کنونی دیده میشود، معنای دیگری پیدا می‌کند. گویی مردمی که آنجا ایستاده‌اند، تصویری متفاوت از آینده در ذهن دارند؛ آینده‌ای که تحلیلگران و کارشناسان در گزارش‌ها و میزگردها کمتر به آن اشاره می‌کنند. در حالی که اخبار رسمی از فشارها، تهدیدها و احتمال درگیری سخن می‌گوید، این جمعیت انگار به چیزی فراتر باور دارند؛ به شکلی از رستگاری پس از روزهای سخت.
شاید بتوان گفت که این رفتار جمعی نوعی گواه است بر دانشی نانوشته در دل جامعه؛ در قرائتی خاص شاید همخوانی با ترانه‌ای قدیمی در دل یک پاساژ، در حقیقت بازنمایی همین حس درونی است: این باور که پایان ماجرا، هرچقدر هم پرتنش باشد، روشن خواهد بود.
وقتی به چهره‌های حاضر در ویدئو نگاه می‌کنیم، انگار آنها آینده را پایان ناامیدی نمی‌بینند. انگار مردم مطمئن‌اند که پشت این پرده از فشارها، تصویری تازه در انتظار است؛ تصویری که ارزشش را دارد تا با صدا و شادی به استقبالش رفت.
از همین رو، بسیاری معتقدند این لحظه جمعی تنها واکنشی به خستگی‌های روزمره نیست، بلکه نشانه‌ای از باوری عمیق‌تر است. باوری که می‌گوید مردم می‌دانند قرار است پس از این بحران‌ها، روزهایی خوش فرا برسد. آنها با صدای بلند می‌خوانند تا این حس را نه فقط برای خودشان، که برای دیگران هم به یادگار بگذارند.
انتشار گسترده این ویدئو نیز همین معنا را تقویت کرد. بسیاری از کاربران با بازنشر آن نوشتند که صحنه برایشان یادآور امیدی پنهان بوده است؛ امیدی که نشان می‌دهد جامعه ایرانی تنها منتظر پایان سختی‌ها نیست، بلکه باور دارد پایانی خوش در راه است. به همین دلیل می‌توان گفت که مردم، در ناخودآگاه جمعی خود، تصویری از آینده دارند؛ تصویری شبیه به رستگاری، شبیه به گشایشی که همه منتظرش هستند.
مردم راهشان را انتخاب کردن و به کوری چشم بدخواهان به جلو میرن.
همانطورکه بانوی بزرگوارفرمودن نوربرتاریکی پیروزاست این هموطنان وبقیه به اینده امیدوارهستند
سایبریهانیایدازروی سیاست ازمن تعریف کنید
پایان شب سیه، سپید است...
آنچه که میبینید
امید به رهایی از وطن فروش و استکبار داخلی و خارجی هست
اینا پولدارن ....طلا دارن ....غمی ندارن .....ی کم دوربین رو بچرخونید به سمتی که نونوایی ها ملت صف میبندن و ....شعر منصور نمیخونن و فقط فکر سیر کردن شکمشون با نون هستن ......خودتون و ملت رو فریب ندید این همه آمار فشار خون و دیابت و .....زیاد شده از تغذیه بد و نخوردن پروتئین کافیه .....
به امید روزهای خوش و پر خیر و برکت برای ایران و ایرانی
این مطلب روکه درموردهمخوانی مردم باترانه منصوربود روخوندم میگم اتفاقا آقای نویسنده شما دارین اشتباه میکنین .همخوانی یه ترانه مردم باهم تویه پاساژ نشونه امید پنهان داشتن به روزهای خوش !!درانتظار نیست !این ازسر دلتنگی .بدبختی وعزاداری وگریه وزاریهای بیش ازحد ونوحه خونی های افراطی شماست که مردم اعصابشون به اضافه این همه مشکلات وگرونی وتهدید وجنگ ووو دزدیها وکلاهلرداریها وسیاستهای دروغ و پنهانی ووو خرد شده و دیگه زدن به سیم آخر .واصلا دیگه بگیر وببند ووو...واسشون مهم نیست !مردم خستههه شدن .اتفاقا اصلا دیگه امیدی به آینده ندارن ودیگه هم واسشون مهم نیست چی میشه ؟چون شما همش مردم رومیخواین تومشکلات گرونی بی برقی وبی آبی جنگ‌وو نگه دارین واگه واسه خودمونم نباشه داعم واسه غزه وبقیه ارو نشون میدین ودل مردم روخون کردین .همش هم میخواین هویت اصیل ایرانی روازمون بگیرین .دیگه هیچی مهم نیست هرچی میخواد بشه بزاربشه به دررررک !
اندکی صبر سحر نزدیک است . مردم درست است تحت فشارهای شدید اقتصادی و سیاسی و اجتماعی هستند ولی هنوز کور سوی امیدی در وجودشون هست که آنها را به آینده ای روشن امیدوار میکنه ، به امید ایرانی باشکوه
حرف های عجیب میزنی خبر فوری
نکنه چیزی میدونی
نگارنده گزارش همه چیز رو برعکس ومنطبق بر بخشنامه های دستوری ، نگارش کرده درحالیکه بطن جامعه چیز دیگری می گوید
چه فشاری خوردن دارودسته پایداریها.
خب یه تیکه ش هم میذاشتی بیزحمت!
در لینکی که داخل خبر هست برید میبینید
عالی بود .
وای بر ما
وای بر تو
وای بر او
وای بر من
وای وای
ما را چه شده است !!؟؟
پس آرمان چی میشود !!؟؟
قرارمون یادت نره
آینده از آن مردم ایران است نه تندروها
چون ما اعتقاد داریم ظلم نمیمونه و این واقعیت داستانه
باز تفسیر آبکی !!! بخدا منصور هم بیاد بعد از 2 روز مردم همین میشن که الان هستند یعنی بیداری امید شان هم ساعتی شده نهایت یک روز
خداوند این مردم رنج دیده را از گزند گرفتاری ها دور و شادی و آرامش را به این سرزمین بازگرداند.
هر کسی از ظن خود شد یار من
وز درون من نجست اسرار من
ایران سرای امید است گر نبود ایران نبود .
وطن پر لاله ی من
پیاله ی پر خون ، کفن گلگون
شیرمردان مهیا برای خطر
دلیل پایداری و مقاومت وطن
به امید روزهای زود زود روشن
به امید آمدن روزهایی که چشم به راهش هستیم.
منصور هایده داریوش مهستی گوگوش و..... همش ترک آذری بودندو افتخار ما ترک های ایران
برای ترامپ و اروپا خواندن قرارمون یادت نره !! برجام و مذاکره رو میگن