چطور «قدیمیها» دوباره مُد شدند؟ | بازگشت نوستالژی یا تکرار یک اشتباه!
در سالهای اخیر، موج نوستالژی دهههای گذشته بار دیگر به دنیای طراحی داخلی بازگشته است.
به گزارش خبر فوری، از مبلمان الهامگرفته از سبک میانه قرن گرفته تا رنگهای گرم و گیاهان خانگی، بسیاری از عناصر دهه ۱۹۷۰ دوباره جای خود را در خانههای مدرن باز کردهاند. اما در میان این بازگشتهای نوستالژیک، طراحان داخلی هشدار میدهند که همه ترندهای آن دهه شایسته احیا نیستند.
مهمترین ترندی که طراحان امیدوارند هرگز دوباره مد نشود، پانلهای دیواری با ظاهر چوب مصنوعی است؛ پوششهایی که در دهه ۷۰ میلادی بهطور گسترده در خانهها استفاده میشد و قرار بود حس گرما و طبیعت را به فضا بیاورد، اما در عمل نتیجهای برعکس داشت. به گفته طراحان، این پانلها اغلب فضا را تاریک، بسته و قدیمی نشان میدهند و با استانداردهای امروزی نور، سادگی و شفافیت همخوانی ندارند.
بازگشت هدفونهای سیمی: روند جدید مُد یا خستگی دیجیتال؟
علاوه بر این، کارشناسان به موکتهای شَگی دیواربهدیوار نیز اشاره میکنند؛ کفپوشهایی با پرزهای بلند و رنگهای تند مانند نارنجی سوخته یا سبز زیتونی که زمانی نماد راحتی بودند، اما امروز بهدلیل نگهداری دشوار و ظاهر سنگین، جای خود را به کفپوشهای سادهتر و قالیچههای موضعی دادهاند.
از دیگر عناصر بحثبرانگیز دهه ۷۰، طراحیهای عجیب پنجرههاست؛ از جمله پنجرههایی که بین حمام و اتاق خواب یا در نقاط غیرعملی خانه قرار میگرفتند. طراحان امروزی این ایدهها را مغایر با حریم خصوصی و کاربری منطقی فضا میدانند.
همچنین، ستهای کاملاً هماهنگ مبلمان و اتاق خواب که در آن همه اجزا از یک جنس و رنگ بودند، دیگر جذابیتی ندارند. رویکرد امروز طراحی داخلی بر ترکیب هوشمندانه سبکها، متریالهای طبیعی و تنوع بصری تأکید دارد؛ رویکردی که فضا را زندهتر و شخصیتر میکند.
با وجود علاقه عمومی به نوستالژی، طراحان تأکید میکنند که بازگشت به گذشته باید انتخابی و آگاهانه باشد. آنچه از دهه ۱۹۷۰ ارزش احیا دارد، حس صمیمیت و گرماست، نه عناصر مصنوعی و سنگینی که با نیازهای زندگی مدرن همخوانی ندارند. به باور آنها، طراحی موفق آینده، ترکیبی از الهام تاریخی و نگاه امروزی است؛ نه تکرار بیچونوچرای ترندهایی که زمانشان گذشته است.
