روزنامه اطلاعات:
حتی چین و هند به عنوان 2 عضو پرقدرت پیمان شانگهای دلار را حذف نکردند
سازمان همکاری شانگهای یک سازمان همکاری منطقه‌ای است. دو کشور بسیار مهم آن یعنی چین و هند بیشترین تعامل را با غرب به ویژه ایالات متحده آمریکا دارند و مبادلات پولی و بانکی و اقتصادی آن‌ها عمدتا با حوزه دلار است.
اطلاعات نوشت: اگر چه هر دو کشور یاد شده در کنار روسیه، از کشور‌های عضو بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی) نیز هستند و اخیرا اعلام کرده اند که در چارچوب همکاری با کشور‌های عضو سازمان، قصد آن دارند که مبادلات پولی و بانکی خود را با ارز‌های ملی و دیگر ارز‌ها به جز دلار انجام دهند، ولی این به مفهوم آن نیست که درصدد حذف دلار از فضای اقصادی خود باشند، که در کوتاه مدت و میان مدت نمی‌تواند امکانپذیر باشد.
به این ترتیب نمی‌توان فعالیت‌ها و ساختار‌های سازمان شانگهای را مقابل ساختار‌های یوروآلانتیک و در مقابله با ساختار‌های غربی ارزیابی کرد، ولی در عین حال بر اساس ساختار سازمانی آن، امکانات معینی برای همکاری‌های منطقه‌ای در برابر ایران گشوده شده است.
در این زمینه، جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند خارج از ساختار سازمانی شانگهای، انتظارات دیگری برای پشتیبانی از اهداف سیاست خارجی اش در محیط منطقه‌ای و بین المللی داشته باشد.
مهمترین موضوع که در ادبیات سیاسی به ویژه در رابطه با سازمان شانگهای در کشورمان مطرح میشود، بها دادن به موقعیت ژئوپلیتیکی ایران و جایگاه مهم آن برای سازمان شانگهای است.
سازمان شانگهای به عنوان سازمانی با بزرگترین وسعت جغرافیایی در بین سه اقیانوس، دارای شبکه گسترده‌ای از ارتبا طات زمینی، دریایی و هوایی است و در عین حال قلمرو جغرافیایی ایران برای کشور‌های عضو دارای اهمیت بسیار است، از جمله؛ برای هند در برقراری ارتباط با آسیای مرکزی، برای روسیه در کریدور شمال-جنوب و برای چین در ابتکار کمربند و راه. اکنون به جز ارتباط و مبادلات محدود روسیه در کریدور شمال-جنوب، در دیگر موارد به سبب ساختار‌های سیاسی و اقتصادی کشور‌های محصور در خشکی، امکان بهره مندی ایران از فضای کشور در حد انتظار نبوده است.
با توجه به ظرفیت‌های ایران، همکاری با سازمان‌های منطقه‌ای می‌تواند ابزاری برای قدرت یابی اقتصادی و سیاسی باشد.
ما نیازمند تعریف جایگاهی درخور هستیم که توانایی دستیابی بدان را داشته باشیم. بدون اجرای برنامه استراتژیک بلند مدت توسعه‌ای (برنامه آمایش سرزمین) مورد قبول در سطح ملی و سند اجرایی برای همه ارکان نظام، تدوین برنامه‌های پنجساله با تبعیت از برنامه آمایش سرزمین (به عنوان یک پنجم برنامه آمایش)، با بهره گیری از مندرجات جدول داده ستانده اقتصاد ایران در تدوین برنامه پنجساله، قانونگرایی، حکمرانی خوب، تقویت و افزایش سرمایه اجتماعی، دستیابی به ایده‌ها و آرمان‌های مورد نظر جمهوری اسلامی ایران دشوار خواهد بود.
پذیرش نظم جهانی (با وجود انتقاد از آن)، همان راهی که چین به عنوان دومین قدرت اقتصادی جهان برگزیده است، می‌تواند به افزایش جایگاه ایران در نظام بین الملل یاری رساند.
دلار امریکا همیشه پا برجاست ولی یک تعقیری انجام میشود یعنی پول فیات وپول فیزیکی برداشته میشود و بجاش پول دیجیتال در جهان حکمرانی میکند
عاقلان که دانند اما برا دلخوشی اراذل بد نیست
حالا دیدید احمقید و دلتون به چی خوش کردید.دیدید همه دارن شما دست میندازن و لب پاس گذاشتند.دیدید بدون امریکا شدنی نیست.
عزیزم
با چشم و گوش بسته حرف نزنید
اگر غنا هم تحریم یکطرفه و جنگ اقتصادی تمام عیار و سرگردنه گیری آمریکا را تجربه کرده بود سایه دلار را هم با تبر میزد.
به سلاح دشمن اعتبار ندهید.
منم حق نمیدهم دلار وپول ملتی حذف شود.. این اجازه بخودم نمیدهم نه.... جانان صاحب کهکشان.... جانان فارسی....
چون آمریکا نظام و قدرت پولیش را بر علیه کشورها استفاده میکند تصمیم بر این است که نظام پولی آمریکا حذف شود. دلار بی اعتبار است و هیچ پشتوانه مالی ندارد و مثل آفت میماند که رشد و ترقی کشورها را میگیرد.
دلار حذف شدنی نیست دریک کلام تمام مبادلات جهان با دلار انجام میگیرد حتی چین نمیتوند دلار را حذف بکند
هرکشوری مراودات خاص تجاری خودش رادارد وبه اقتضای منافع خوددرصدی ازمبادلاتش به دلارصورت می گیردایران هم همینطورمهم عدم تسلط دلاربرکل مبادلات یک کشوراست که زیان اوراست
دلار هم یک پول رایج است و هم نقش ترازوی پول را دارد وقتی از حذف گفته میشود نقش پولیش زیر سوال است که با ده سنت هزینه یک اسکناس ۱۰۰ دلاری چاپ میکنند و مثل اینکه بانک مرکزی ما یلخی ریال چاپ میکند و نقش مضر و پوچ کردن انداخته مردم است ، ولی دلار برای سنجش بین پولی لازم است تا جایی که پول با ثبات تر جایگزین شود که فعلا چنین پولی نداریم