جیوه، خون و مومیایی؛ روش‌های عجیب برای رسیدن به جاودانگی | رهبرانی که به دنبال جاودانگی بودند | در جستجوی راز بی‌مرگی

به گزارش خبر فوری،  مکالمه لو رفته اخیر رهبران روسیه و چین درباره روش‌های به جاودانگی رسیدن نشان می‌دهد این موضوع همچنان یکی از دغدغه‌های آنهاست. اما چه کسانی سعی کردند راز اکسیر جاودانگی را بیابند و برای رسیدن به آن چه کردند؟

شی‌هوانگ | امپراتور چین | (۲۲۱–۲۱۰ پیش از میلاد)

چرا جاودانگی؟ شی‌هوانگ، اولین امپراتور چین که سلسله چین را متحد کرد، به‌شدت به دنبال جاودانگی بود. او معتقد بود که می‌تواند با یافتن اکسیر حیات، برای همیشه زنده بماند و امپراتوری‌اش را جاودانه کند.

او کیمیاگران و جادوگران را به کار گرفت تا اکسیر جاودانگی را پیدا کنند. روایت‌های تاریخی می‌گویند او افرادی را به جزایر اسرارآمیز در دریای شرقی اعزام کرد تا به دنبال «کوه‌های جاودانگی» بگردند. همچنین، او موادی مانند جیوه را مصرف کرد که به اشتباه تصور می‌شد به طول عمر کمک می‌کند، اما احتمالا به مسمومیت و مرگ زودهنگامش در ۴۹ سالگی منجر شد! اگرچه او به جاودانگی فیزیکی نرسید، اما ارتش سفالین که برای محافظت از او در زندگی پس از مرگ ساخته شد، نشان‌دهنده تلاش او برای جاودانگی در دنیای دیگر بود.

کلئوپاترا  |  ملکه مصر |  (۶۹–۳۰ پیش از میلاد)

کلئوپاترا، آخرین فرعون مصر، نه‌تنها به دنبال قدرت سیاسی، بلکه به دنبال جاودانگی از طریق زیبایی و جذابیت بود. او می‌خواست در تاریخ و فرهنگ به‌عنوان یک شخصیت افسانه‌ای باقی بماند. او از روش‌های آرایشی و پزشکی پیشرفته زمان خود، مانند حمام در شیر یا استفاده از گیاهان دارویی، برای حفظ جوانی و زیبایی استفاده می‌کرد. همچنین، روابط استراتژیک او با رهبران روم (مانند ژولیوس سزار و مارک آنتونی) بخشی از تلاش برای تضمین میراث ماندگارش بود. کلئوپاترا با هوشمندی خود در دیپلماسی و نمایش‌های باشکوه، نامش را در تاریخ جاودانه کرد، حتی اگر زندگی فیزیکی‌اش کوتاه بود.

الیزابت باتوری |  کنتس مجارستان |  (۱۵۶۰–۱۶۱۴)

کنتس باتوری، که به «کنتس خون‌آشام» معروف است، به دنبال حفظ جوانی و زیبایی از طریق روش‌های غیرانسانی بود. افسانه‌ها می‌گویند او معتقد بود خون دختران جوان می‌تواند جوانی را به او بازگرداند. داستان‌های تاریخی (که البته ممکن است اغراق‌آمیز باشند) ادعا می‌کنند او صدها دختر جوان را کشت و در خون آن‌ها حمام کرد تا جوانی‌اش را حفظ کند. این رفتار منجر به محاکمه و زندانی شدنش شد. اگرچه داستان‌های مربوط به او احتمالاً با اغراق همراه است، اما این افسانه‌ها نشان‌دهنده اشتیاق او به جوانی و جاودانگی است، هرچند به شکلی تاریک و تراژیک.

ولادیمیر لنین |  رهبر اتحاد جماهیر شوروی |  (۱۸۷۰–۱۹۲۴)

لنین، رهبر انقلاب بلشویکی، به دنبال جاودانگی ایدئولوژیک بود. او می‌خواست ایده‌های کمونیستی‌اش برای همیشه در جهان زنده بماند. پس از مرگش، بدن او مومیایی شد و در آرامگاهی در میدان سرخ مسکو به نمایش درآمد تا به‌عنوان نمادی از انقلاب و ایدئولوژی‌اش جاودانه شود. این تصمیم توسط رهبران شوروی نشان‌دهنده تلاش برای حفظ «حضور» لنین در اذهان مردم بود. اگرچه لنین به‌صورت فیزیکی جاودانه نشد، اما تأثیر ایدئولوژیک او تا دهه‌ها در اتحاد جماهیر شوروی و جهان ادامه یافت.

کیم جونگ‌اون | رهبر کره شمالی | (متولد ۱۹۸۴)

اگرچه اطلاعات دقیق درباره تمایلات شخصی کیم جونگ‌اون محدود است، اما گزارش‌هایی از علاقه او به فناوری‌های پزشکی پیشرفته و درمان‌های ضدپیری وجود دارد. رژیم کره شمالی به شدت بر تصویر او به‌عنوان یک رهبر «ابدی» تأکید دارد، مشابه پدربزرگش کیم ایل‌سوونگ که به‌عنوان «رئیس‌جمهور ابدی» شناخته می‌شود.

در زمینه سیاسی کره شمالی، جایی که بقای رهبر برای ثبات رژیم حیاتی است، بحث درباره طول عمر می‌تواند اهمیت نمادین و استراتژیک هم داشته باشد. علاقه شدید او به بحث‌های تکنولوژی هم نشان از پی بردن به راز جاودانگی دارد.

دیگران برای جاودانه شدن چه کردند؟

اسکندر مقدونی: گفته می‌شود به دنبال «آب حیات» بود و حتی افسانه‌هایی وجود دارد که در جستجوی آن به شرق سفر کرد.

فرعون‌های مصر: با مومیایی کردن اجسادشان و ساختن هرم‌ها می‌خواستند روحشان در کالبد باقی بماند و در جهان پس از مرگ جاودانه شوند.

داریوش هخامنشی: کتیبه‌ها نشان می‌دهد باور به اهورامزدا و جاودانگی روح داشتند.

پادشاهان هندی: آنها در اساطیر به «آمریت» (نوشیدنی جاودانگی) باور داشتند. برخی حاکمان کوشیدند از طریق یوگا، تپسیه و آیین‌های آیورودایی عمر را طولانی کنند.

شاهان ساسانی مانند خسرو پرویز علاقه زیادی به پزشکی و کیمیاگری داشتند. گفته می‌شود بعضی از آن‌ها به دنبال «داروی بی‌مرگی» بودند.

ملکه الیزابت اول انگلستان: گفته می‌شود داروها و کرم‌های مختلف برای جوانی و طول عمر استفاده می‌کرد.