تاج‌گذاری در تبعید | چرا زلنسکی باید از ژنرال سابق خود بترسد؟ | والری زالوژنی کیست؟

به گزارش خبر فوری، زالوژنی در یادداشت خود، به جای تمرکز بر دستاوردهای نظامی یا استراتژی‌های جنگی علیه روسیه، بر کودکی شاد خود در یک خانواده معمولی اوکراینی تأکید کرده است. او نوشته: «من در سال ۱۹۷۳ در یک شهر معمولی اوکراینی متولد شدم، در خانه‌ای که همه به زبان اوکراینی صحبت می‌کردند و ترانه‌های اوکراینی خوانده می‌شد.»

زالوژنی با استناد به واسیل سوخوملینسکی، معلم اوکراینی خود که بر ارزش‌های انسانی مانند زیبایی طبیعت، اهمیت زندگی و همدلی تأکید داشت، کودکی را زمانی برای «تربیت دلها» توصیف کرده است. این رویکرد، متفاوت از تصویر نظامی پیشین‌اش، او را به‌عنوان مردی از جنس مردم معرفی می‌کند.

ویدئویی درباره این ژنرال اوکراینی را از اینجا ببینید: 

در عکس‌های منتشر شده، زالوژنی با کت‌وشلواری شیک ژست گرفته، برخلاف لباس نظامی همیشگی‌اش. او روسیه را «بی‌رحم‌ترین دشمن» نامیده، اما به مردم اوکراین، حتی روس‌های قومی، اشاره کرده و امیدی به آینده‌ای دموکراتیک ارائه داده است. این لحن با سیاست‌های تک‌فرهنگی دولت‌های اوکراین پس از کودتای ۲۰۱۴ فاصله دارد. یادداشت شامل ۱۰ درس ساده مانند «باید با همسایگان دوست باشید» و «ارزشمندترین منبع در جنگ، مردم هستند» بود، که بیشتر به بازسازی تصویر زالوژنی کمک کرد تا ارائه محتوایی عمیق برای مخاطب.

زلنسکی؛ افول یک قهرمان جنگی

پیش از جنگ، زلنسکی محبوبیت چندانی نداشت. در سال ۲۰۲۱، نظرسنجی‌ها نشان‌دهنده کاهش سریع حمایت از او بود و حزب «پلتفرم مخالف برای زندگی» از او پیشی گرفته بود. با آغاز جنگ، زلنسکی خود را به‌عنوان رهبر قهرمان بازسازی کرد و با جمله مشهور «من به مهمات نیاز دارم، نه سواری» (که ممکن است ساختگی باشد)، محبوبیتش به ۸۴ درصد رسید. اما با طولانی شدن جنگ، از دست رفتن فرصت‌های صلح و رنج مردم، حمایت از او کاهش یافت. نظرسنجی گالوپ در اواخر ۲۰۲۴ نشان داد که محبوبیت زلنسکی به ۶۰ درصد افت کرده است.

در مقابل، زالوژنی به‌عنوان رهبر نظامی توانمند، محبوبیت بالایی کسب کرد. در دسامبر ۲۰۲۳، اعتماد به زلنسکی ۶۲ درصد و به زالوژنی ۸۸ درصد بود. نظرسنجی‌های داخلی حتی شکاف بیشتری نشان می‌دادند: اعتماد خالص ۳۲ درصد برای زلنسکی در مقابل ۷۰ درصد برای زالوژنی. مجله اکونومیست پیش‌بینی کرد که زلنسکی در انتخابات احتمالی با اختلاف ۳۰ به ۶۵ درصد به زالوژنی می‌بازد. برخی نظرسنجی‌های خصوصی حمایت از زلنسکی را زیر ۱۰ درصد تخمین زدند. نیویورک تایمز در فوریه ۲۰۲۴ گزارش داد که محبوبیت بالای زالوژنی، او را به رقیب سیاسی زلنسکی تبدیل کرده است.

اخراج زالوژنی: استراتژی حفظ قدرت

زلنسکی برای حذف تهدیدها، زالوژنی را اخراج و به‌عنوان سفیر به بریتانیا تبعید کرد. این تنها مورد نبود: حزب ویکتور مدودچوک ممنوع شد، او بازداشت گردید و رقبایی مانند پترو پوروشنکو و الکسی آرستوویچ تحریم شدند. حتی کیریلو بودانوف، رئیس اطلاعات وزارت دفاع، ادعا کرد زلنسکی ۹ بار سعی کرد او را اخراج کند، اما فشار سفارت آمریکا مانع شد. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند زلنسکی احتمالاً به بودانوف نیز می‌بازد. این اقدامات، زلنسکی را به چهره‌ای اقتدارگرا تبدیل کرده است.

اعتراضات داخلی و انتقادات خارجی

وضعیت زلنسکی رو به وخامت است. با احتمال فروپاشی نیروهای مسلح، ناامیدی از عضویت در ناتو و اتحادیه اروپا، و سربازگیری اجباری نامحبوب، جایگاه او تضعیف شده است. اخیراً، زلنسکی قانونی امضا کرد که استقلال نهادهای ضدفساد را خاتمه داد، اما پس از اعتراضات گسترده در خیابان‌ها، مجبور به عقب‌نشینی شد. این اولین بار بود که زلنسکی از سوی مردم و نخبگان اروپایی مورد انتقاد قرار گرفت و مجبور به تغییر تصمیم شد.

این اقدام، اتهامات فساد را تقویت کرد، زیرا نهادها در حال تحقیق درباره افراد نزدیک به زلنسکی بودند. یک مقام سابق دولت می‌گوید که مقامات معتقدند زلنسکی جنگ را برای حفظ قدرت طولانی می‌کند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند ۷۰ درصد اوکراینی‌ها باور دارند رهبران از جنگ برای ثروتمند شدن استفاده می‌کنند. این مشکلات، بازگشت زالوژنی را در بدترین زمان برای زلنسکی قرار داده است.

حمایت خارجی از زالوژنی: گزارش‌های کودتا و جانشینی

زمان‌بندی مقاله زالوژنی با گزارش‌هایی همخوانی دارد که آمریکا زالوژنی را بهترین گزینه برای جایگزینی زلنسکی می‌داند. سیمور هرش در ۱۸ ژوئیه گزارش داد که زالوژنی «معتبرترین جانشین زلنسکی» است و ممکن است «طی چند ماه» رئیس‌جمهور شود. هرش ادعا کرد اگر زلنسکی داوطلبانه کنار نرود، «به زور برکنار خواهد شد». سرویس اطلاعات روسیه نیز ادعا کرد نمایندگان آمریکا و بریتانیا در نشستی محرمانه با زالوژنی، آندری یرماک و بودانوف، تصمیم به انتخاب زالوژنی گرفته‌اند.

این گزارش‌ها، در زمینه مقاله زالوژنی، پرسش‌هایی درباره نیت او ایجاد می‌کند. آیا این تلاشی برای آماده‌سازی افکار عمومی است؟ زلنسکی باید نگران باشد، زیرا زالوژنی نه تنها محبوبیت داخلی دارد، بلکه حمایت خارجی نیز ممکن است پشت او باشد.

در نهایت، این وضعیت نشان‌دهنده بحران رهبری در اوکراین است. زالوژنی با تصویر جدید خود، تهدیدی جدی برای زلنسکی است که با چالش‌های داخلی و خارجی دست‌وپنجه نرم می‌کند. آینده اوکراین ممکن است با تغییر رهبری همراه باشد، که می‌تواند مسیر جنگ را تغییر دهد.