آیا باید از گذشت «آیت الله سیستانی» از توهین‌کننده تعجب کنیم؟!
روز سه شنبه خبری منتشر شد مبنی بر اینکه مرجعیت عالی عراق در نامه‌ای به دادگستری عراق خواهان آزادی فردی شده که به‌دلیل توهین به ایشان به دو سال حبس محکوم شده است. انتشار این خبر در رسانه‌ها با موجی از تحسین همراه شد.
روز سه شنبه خبری در رسانه‌ها منتشر شد مبنی بر اینکه آیت‌الله سیستانی مرجعیت عالی عراق در نامه‌ای به دادگستری عراق خواهان آزادی فردی شده که به‌دلیل توهین به ایشان به دو سال حبس محکوم شده است. انتشار این خبر در رسانه‌های فارسی با موجی از تحسین همراه شد. در این زمینه چند نکته به نظر می‌رسد:
-با نگاهی به سیره و سنت معصومین در‌می‌یابیم برخوردشان با افرادی که به ایشان توهین می‌کردند با ملایمت و از سر دوستی بود. همه ما بارها داستان برخورد پیامبر و ائمه معصوم با فردی را که به ایشان توهین می‌کرد شنیده‌ایم و همه آنها بر ملاطفت آن حضرات با فرد توهین‌کننده دلالت دارند. اکنون چرا باید تبعیت یک عالم دینی از سنت معصومین این‌چنین شایسته تحسین قلمداد می‌شود؟ علت این مسئله دوری ما از سیره و سنت معصومان است. واضح است که این تمجیدها یا به‌دلیل نادر بودن چنین برخوردهایی در حافظه ماست یا مربوط به توجه و حساسیت ناکافی به طرح عمومی موارد مشابه رخ داده در کشور و تبلیغ و فرهنگ سازی درباره آن است.
-متاسفانه در سال‌های اخیر و به‌خصوص در دوره مدیریت سابق قوه قضائیه حساسیت بسیار بالایی نسبت به توهین به مسئولان عالی‌رتبه وجود داشت. علاوه بر حکم قانون مبنی بر جرم بودن توهین به مسئولان کشور درباره مصادیق توهین نیز معمولا سلیقه‌ای برخورد می‌شود و گاه افراد را می توان با کوچکترین انتقاد به توهین متهم کرد. در چنین وضعی آزادی بیان را به راحتی می توان به محاق برد و انتقادات را تاب نیاورد و افراد منتقد را تحت پیگرد قانونی قرار داد.
-در زمانه‌ای که ما در آن به سر می‌بریم آزادی افراد و رسانه‌ها در بیان ضعف‌ها یکی از بهترین روش‌های آزموده شده برای جلوگیری از سیاستگذاری و تصمیمات غلط مسئولین است. تجربه کشورهای مختلف نشان می‌دهد به هر میزان که افراد در بیان مشکلات و تخلفات آزادتر باشند راه مقابله با سیاستگذاری غلط و پیشگیری از تخلف بازتر می‌شود.
- درباره اجرای قانون توهین به مسئولان به نظر می رسد بهترین راه برای جلوگیری از تضییع حق انتقاد افراد و همچنین رسیدن به مواهب انتقاد، تفسیری از قانون است که جنبه عمومی جرم در آن لحاظ نشده باشد. وضعیت کنونی بدین شکل است که دادستان می تواند برای فردی به اتهام توهین به مسئولان کیفرخواست صادر کند؛ حتی اگر آن مسئول شخصا رضایت به این شکایت نداشته باشد. بهتر است این نگاه به قانون عوض شود و هر مسئولی اگر از توهین یک نفر به خودش شکایت داشت شخصا شکایت کند و دادستانی نتواند به دلیل جنبه عمومی جرم شکایت کند. با این نگاه، بخش زیادی از پرونده های اتهامی به دلیل توهین فاقد موضوع می‌شود چون برخی مسئولین نیز شخصا شکایتی از افراد ندارند.
-از جهتی دیگر به عموم مسئولین پیشنهاد می‌شود سعه صدر خویش را بیشتر کنند و به هر انتقادی برچسب توهین نزنند. چنانکه گفته شد در دوره‌هایی از افراد متعددی به اتهام توهین به مسئولین شکایت شد که تعداد زیادی از آنها از نظر عرفی توهین به حساب نمی‌آمد. این سعه صدری که توصیه شد سیره و سنت معصومین است و بهتر است عموم مسئولین همانگونه که در سخن خود را تابع معصومین می‌دانند در عمل هم به آن بزرگان اقتدا کنند.
منبع: الف
66
اگر حاکم بوداون موقع شرط بود
دوست گرامی شما هم که شرط گذاشتی!
مسلملنی فقط به اسم نیست به اعمال هم هست. حالا اگه تو ایران به یکی از مسعولین یا آخوندا بگی بالا چشت ابرو هستش 2 سال که خوبه 10 سال زندان ، تازه خانوادتم شریک جرمت میکنن .
از هر فرصتی برای گوشه و کنایه استفاده می کنید. موضوع در باره ی آیت اله سیستانی و گذشت ایشان از حق خصوصی خویش است وگرنه، توهین و فحاشی بزه است.
نظر‌من‌همان‌که‌این‌‌جا ذکر‌شده‌البته‌ی‌نکته‌دیگر گذشت‌در‌ادیان‌دیگر‌هم‌‌نماد‌‌انسان‌های‌بزرگ‌بوده‌‌و گذشت‌و‌عفو‌‌در‌معبود‌‌حقیقی‌‌بی‌نهایت‌است‌‌با‌بی‌نهایت‌دلیل یکی‌اینکه‌خداوند‌کریم‌‌از‌‌حق‌‌‌خود‌میگذرد‌و‌میبخشد‌اما‌‌‌از حق‌الناس‌نمی‌گذرد‌‌‌‌پیامبران(ص)و‌معصومین(ص)هم‌همچین بوده‌اند‌‌و‌گذشت‌‌آقای‌سیستانی(درودخدا‌‌بر‌او‌باد)را‌با‌ایران خودمان‌مقایسه‌کن. این‌سیره‌وروش‌اسلام‌حقیقی‌است
این تعجب ندارد شخصیتی مثل ایشان باید دل گنده داشته باشد تابرای ما الگو بمانند
حاکمان سیاسی و مذهبی به هیچ عنوان انتقاد و توهین را نمی بخشند انها خود را ........
خب ندیدیم که تعجب می کنیم. همه که سیره معصومین رو حفظ نیستن. آخوندای اطرافشون میبینن و وقتی متوجه میشن که یک روحانی در عراق از حقش گذشته تعجب می کنن
بخشنامه مجازات توهین کننده به مسوولین دقیقا زمانی مطرح و ادامه دار شد که احمدی نژاد در مجلس شیرین کاریهای برادران دالتون را مطرح کرد . اگر هر مسوولی یا کارمندی وظیفه قانونیش را عمل کنه ایا نیازی به توهین هست؟
چرا باید تعجب کرداصولادین مبین اسلام بیشتر بر پایه رحمت ورآفت وگذشت بنا گردیده است ، جناب سیستانی هم شاگرد مکتب پیامبر گرانقدری است که وقتی ان زن یهودی یک روز بر سبیل همیشگی خاکستر بر سر مبارکش نریخت پیامبرص جویای احوالش شد و وقتی متوجه گردید ان زن بیمار شده به عیادتش رفت . اسلامی که قلوب میلیونها انسان را فتح کرد این سلام محمد رسول الله ص بود که وقتی مکه را فتح کرد بزرگترین دشمنش یعنی ابوسفیان را نه تنها بخشید بلکه فرمودند خانه خدا وخانه ابوسفیان امن است هر کس به این دو خانه پناه ببرد در امان است ، حال این اسلام را بااسلامی که حسین شریعتمداری مبلغش است را مقایسه کنید . درود خدا وهمه جهانیان بر پیامبر اعظم خدا .
سیدسیستانی هل بیت علیهم سلام هیج وقت کسی رامجازات نکردن بلکه میرن درفقیرببینن جه لازمش هست
این کاربزرگواری ایشان را نشان می دهد.ایشان به دین واخلاق عمل کرده.خوبه که بعضی ها هم یاد بگیرند. در بیشتر کشور های اروپایی ورود به مجلس ونخست وزیری برای عموم آزاد است.چند سال پیش شخصی وارد مجلس دانمارک شد.نخست وزیر درحال پاسخگویی به سوالات نمایندگان بود.این شخص که از جوابهای نخست وزیر خوشش نیامده بود.قوطی رنگی را از کیفش درآورد وبه نخست وزیر پاشید.مامورین اورا گرفتند.نخست وزیر رضایت داد.وفقط پول تعویض تکه موکت رنگی شده را ان شخص خاطی گرفتند.