فقط دو تیم شانس دارند؛ لیورپول و سیتی
اگر نمیتوانی خوب باشی، خوششانس باش. در ورزشگاه «تورفمور» لیورپول هر دو مورد را داشت.
برد 3 - صفر لیورپولیها در خانه برنلی، تا حدودی با چاشنی شانس همراه بود اما به هر حال سبب شد که این تیم به صدر جدول ردهبندی لیگ برتر برگردد و به روند صددرصدی کسب امتیازش در فصل جدید لیگ برتر ادامه دهد. آنها حالا 13 بازی اخیرشان در لیگ برتر را بردهاند که به نوبه خودش یک رکورد در این باشگاه محسوب میشود.
4 هفته از آغاز فصل گذشته و به نظر میرسد که داستان از همین حالا مشخص است. لیورپول در برابر منچسترسیتی؛ چه کسی میتواند تا پایان فصل به بهترین شکل دوام بیاورد؟ درست مانند فصل قبل، هیچ تیم دیگری نزدیکشان هم نخواهد شد. سطح آنها بیش از اندازه بالاست. بر خلاف برد 4 بر صفر عصر شنبه سیتی مقابل برایتون که کاملاً قابل پیشبینی بود، بازی لیورپول در خانه برنلی حکم پوست موزی را داشت که هر آن ممکن بود مردان یورگن کلوپ روی آن بلغزند. برنلی، تیمی که خانهاش به سبب پر شدن جمعیتی از پرشورترین هواداران فوتبال جزیره، محل ترسناکی برای بازی است، سراپا انگیزه بود تا دندانهایش را در پیکر نایب قهرمان فصل گذشته لیگ برتر فرو کند. آنها آمده بودند تا لیورپول را محک بزنند و ببینند که آیا میهمان مرسیساید هنوز دل و جگر جنگیدن دارد یا نه؟ آنها گوشهای از پتانسیلشان را هم نشان دادند، همانطور که همیشه این کار را انجام دادهاند. لیورپول هم اما مثل همیشه راهی پیدا کرد تا از این آزمون سربلند بیرون آید.کلوپ از تیمش خواسته بود که سفت و محکم بازی کند و آنها هم این کار را کردند. دوام آوردن در برابر بازی فیزیکی برنلی، مستلزم دل و جرات نشان دادن برای ضربه خوردن و کشمکشهای تن به تن بود که لیورپولیها به خوبی از پس آن برآمدند. و بعد؟ بعد یک بازی فوتبال شکل گرفت، یک مسابقه فوتبالی. البته مشخص شد که مسابقهای در کار نیست.
کاری که الآن لیورپول و سیتی دارند انجام میدهند واقعاً تحسینبرانگیز است. آنها، بهتر بخواهیم بگوییم، دارند نشان میدهند در لیگی که لقب رقابتیترین لیگ دنیا را یدک میکشد، چطور باید بازی کرد. هیچ کدامشان از پایان ماه ژانویه در لیگ برتر تن به شکست ندادهاند. آنها بیرحماند و خستگیناپذیر. آنها ماشینهای کسب پیروزی هستند. وضعیت طوری است که رقبای این دو تیم با سرهایی پایین طوری که انگار قبل از به صدا درآمدن سوت آغاز بازی یک گل عقب باشند، مقابلشان به میدان میروند. چطور میشود در بازی این دو تیم نقطه ضعف پیدا کرد چه برسد به آنکه از آن استفاده کرد؟ حتی اگر نقطه ضعفشان را هم بدانید و از آنجا هم به آنها ضربه بزنید، چطور میخواهید در برابر موج بعدی حملاتشان با آن ستارههایی که در خط حملهشان دارند، مقاومت کنید؟ محمد صلاح در خانه برنلی گل نزد اما دو بازیکن کناریاش این کار را کردند. هر سه آنها دوباره در این فصل هم مثل تیغ برنده به نظر میرسند. حتی برنلی، یکی از منظمترین و سازمانیافتهترین تیمهای این فصل لیگ برتر که مشخص است در پیش فصل کلی تمرین کرده، مقابل این دو تیم از هم میپاشد. این تیم مقابل الگوی تاکتیکی لیورپول عملاً حرفی برای گفتن نداشت. انگار حرکات روان لیورپول آنها را مسخ کرده بود طوری که عطش و هدفشان برای کسب پیروزی در این بازی خانگی را از یاد برده بودند.
اما میدانید بخش ترسناکترش چیست؟ اینکه لیورپول هنوز در اوج نیست. در واقع نزدیک روزهای اوجش هم نیست. آنها از اول فصل هم در اوج نبودهاند اما با این حال از 12 امتیاز ممکن 12 امتیاز گرفتهاند. لیورپول برای شکستن یخ بازی به چاشنی شانس هم نیاز داشت وقتی که سانتر ترنت الکساندر آرنولد منجر به گل اولشان شد که با اشتباه بازیکن حریف برای باز کردن دروازه خود رقم خورد. در ادامه هم اتفاقی مشابه تکرار شد و در نهایت با ثبت اولین کلینشیت این فصلش، لیورپول بازی را برد. روی هم رفته برای قرمزها روز رضایتبخشی رقم خورد، تیمی که در سرعت بازیاش هیچ نشانهای از افت دیده نمیشد. آگوست هنوز تمام نشده اما برای 18 باشگاه لیگ برتر رقابت برای قهرمانی از همین حالا تمام شده است. لیورپول و سیتی برای رقابت کردن بیش از اندازه قوی هستند.
منبع: ایران ورزشی
2034