ردپای اسرارآمیز یک گربه ۲۹ میلیون ساله در دل آتشفشان پیدا شد!
یک شکارچی گربه‌سان باستانی، میلیون‌ها سال پیش بر خاکستر نرم قدم گذاشته و ردپایش تا امروز باقی مانده است — نشانه‌ای که رازهای زندگی در دوران باستان را فاش می‌کند.
در دشت‌های باستانی اورِگِن، جایی که میلیون‌ها سال پیش آتشفشان‌ها چهره زمین را دگرگون کردند، گروهی از پژوهشگران ردپایی شگفت‌انگیز را یافتند؛ جای پای گربه‌سانی شکارچی که ۲۹ میلیون سال پیش بر خاکستر نرم آتشفشانی قدم گذاشته بودند.
به نقل از earth، پژوهشگران با بررسی این آثار شگفت‌انگیز در پارک ملی John Day Fossil Beds دریافتند که این ردپاها به جانوری گربه‌سان و شکارچی تعلق دارند؛ موجودی چابک که در میان ویرانه های آتشفشانی، در جست‌وجوی بقا می‌زیسته است. این کشف نشان می‌دهد که حتی پس از خاموش شدن آتشفشان‌ها، نشانه‌هایی از زندگی در دل خاکستر باقی می‌ماند. نشانه‌هایی که از دنیای میلیون‌ها سال پیش پرده برمی‌دارند.
سرپرست این تیم تحقیقاتی می گوید این ردپاها به احتمال زیاد به یکی از گونه‌های منقرض‌شده‌ی گربه‌سانان دندان‌شمشیری به نام نیمراوید (Nimravid) تعلق دارند. او می گوید: «فسیل‌های بدنی ساختار یک موجود زنده را نشان می‌دهند، اما فسیل‌های رفتاری مانند ردپاها، لحظاتی از زندگی را ثبت می‌کنند؛ لحظه‌هایی از حرکت، تغذیه یا شکار.»
پژوهشگران برای مطالعه دقیق این آثار از فناوری فتوگرامتری استفاده کردند؛ روشی که با ترکیب صدها تصویر از زوایای مختلف، مدل‌های سه‌بعدی دقیق از ردپاها می‌سازد. آنها توانستند به کمک این مدل جزئیاتی مانند فاصله بین انگشتان و شکل بالشتک پا را بدون آسیب به نمونه‌ها بررسی کنند.
خاکستر آتشفشانی در دوران باستان نقش مهمی در حفظ این ردپاها داشته است. پس از فوران آتشفشان، لایه‌ای نرم از خاکستر روی زمین نشست و جانوران ردپای خود را بر آن گذاشتند. با گذشت زمان و پوشیده شدن این آثار توسط لایه‌های بعدی خاکستر، ردپاها به تدریج در فرآیندهای زمین‌شناسی سخت و به سنگ تبدیل شدند.
در کنار ردپای گربه‌سان، آثار دیگری نیز در این منطقه کشف شده است؛ از جمله رد پای پرندگانی که به‌دنبال غذا در گل و لای حرکت کرده‌اند و مسیر دویدن مارمولکی که حدود ۵۰ میلیون سال قدمت دارد . پژوهشگران می‌گویند این ردپاها نشان می‌دهد رفتارهایی مانند شکار و جست‌وجوی غذا، در طول میلیون‌ها سال تغییر چندانی نکرده است.
این منطقه که بیش از ۱۴ هزار هکتار وسعت دارد، یکی از غنی‌ترین بسترهای فسیلی در آمریکاست و لایه‌های زمین در این مکان ردپای حیات را از دوران ائوسن تا میوسن به ثبت رسانده‌اند. بررسی هم‌زمان ردپاها و فسیل‌های استخوانی به دانشمندان کمک می‌کند تا جزئیات بیشتری درخصوص گونه‌ها، رفتارهایشان و شرایط زیست‌محیطی دوران باستان به دست آورند.
