محمود فرشچیان؛ هنرمندی که هنرش به ضریح ها گره خورده

استاد محمود فرشچیان، یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان نقاشی ایران، در سال ۱۳۰۸ در شهر هنرپرور اصفهان به دنیا آمد. پدرش که علاقه‌مند به هنر بود، فرشچیان را به کارگاه استاد حاج میرزاآقا امامی راهنمایی کرد تا استعداد نقاشی‌اش شکوفا شود. سپس در هنرستان هنرهای زیبای اصفهان زیر نظر استاد عیسی بهادری آموزش دید. 

سفر به اروپا و مطالعه آثار هنرمندان غرب

بعد از پایان دوران هنرستان و گذراندن دوره سربازی، قلب بی تاب محمود فرشچیان در جستجوی نکته تازه ای برای آموختن، راهی اتریش شد. او از هر موزه ای که امکانش را داشت، بازدید می کرد. با باز شدن درهای موزه داخل می شد و با پایان ساعت کار، با امید به صبح روز بعد، آن جا را ترک می نمود. هر چه را می دید، یادداشت می کرد و هیچ نکته ای در آثار هنری از دیدگان مشتاق او پنهان نمی ماند.

سبک فرشچیان نقاشی ایرانی را از حالت وابسته به ادبیات و شعر رها کرد و آن را به عنوان هنری مستقل با زبان تصویری خاص به جهان معرفی کرد. ترکیب رنگ‌های زنده و خطوط ظریف و روان در آثارش، فضایی افسانه‌ای و رمزآلود ایجاد می‌کند که بیننده را به دنیایی پر از احساس و خیال می‌برد.