حمله‌ای بر اساس حس و حال ترامپ و برخلاف برآوردهای اطلاعاتی

ترامپ سیستم اطلاعاتی آمریکا را مجبور کرده است مثل یک طوطی به تکرار نظرات او در مورد ایران بپردازد ـ همانند زمان حمله آمریکا در زمان بوش به عراق.

به گزارش عصر ایران،  گاردین در یک  مقاله تحلیلی نوشت دستکاری کردن ارزیابی ها متناسب با پیش قضاوت‌های سیاسی باعث تحلیل بردن و ضعیف شدن دستگاه اطلاعاتی شد و آمریکا را وارد جنگ با عراق کرد.

در روزها و ماه‌های پیش از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، روزنامه نگارانی که آماده سازی آمریکا را برای ورود به جنگ عراق پوشش می دادند  با مفهوم « کانالیزه کردن اطلاعات» آشنا شدند.

این مفهوم اشاره به تاکتیکی دارد که طی آن اطلاعات بدون انجام فعالیتهای نظارتی در سیستم، به تصمیم گیرندگان سیاسی منتقل می شود.

اصلاح مانوس تر و آشناتر در این زمینه « گلچین کردن» است : مثلا در مورد حمله آمریکا به عراق، دولت جرج بوش اعتقاد داشت که صدام حسین در حال ساخت سلاحهای کشتارجمعی است و بر اساس همین باور دست به عمل زد چون فقط به دنبال جست و جوی مدرکی برای اثبات این باور خود بود.

 دولت بوش چون باور داشت که این اعتقادش در مورد صدام حسین صحیح است، اطلاعات را به شکلی هدایت کرد که این جهت گیری و باور را تایید کند و هر دیدگاهی که با این باور مخالفت داشت، دیدگاه نادرست محسوب شد. از آن جایی که معنای اصلی کار اطلاعاتی به این معناست که احتمالات مسائلی بررسی شوند که آگاهی کامل در موردشان وجود ندارد، کانالیزه کردن اطلاعات مثل این است که در هنگام وزن کردن یک کالا، یک انگشت خود را روی ترازو بگذاریم و بکلی عدد اشتباهی را به دست آوریم.

خب حتما این پروسه این روزها خیلی برایتان آشنا به نظر می آید چون ترامپ و اعضای ارشد کابینه اش شامل مارک روبیو وزیر خارجه، جی دی ونس معاون رئیس جمهور، جان راتکلیف رئیس سازمان سیا و پیت هگست وزیر دفاع همگی در حال کانالیزه کردن اطلاعات به شدیدترین وضع آن هستند.

در حالی که دولت بوش، که توسط دولت تونی بلر در بریتانیا حمایت می شد، توجیه اطلاعاتی برای  جنگ عراق را تبدیل به یک حرکت نرمشی   غیر قابل پیش بینی کرد و همه اعضای ارشد دستگاههای اطلاعاتی و نظامی را درگیر خود کرد، ترامپ این روش را تقریبا هر روزه در مورد همه مسائل بکار می برد.

حالا اظهارات مکرر ترامپ در مورد آسیب به تاسیسات هسته ای ایران تبدیل شده است به آزمونی اجتناب ناپذیر برای سنجیدن میزان وفاداری مقامات دولت ترامپ و این مقامات بشدت مراقب هستند که دست از پا خطا نکنند، و اینها علیرغم این واقعیت هستند که اطلاعاتی که به بیرون درز پیدا کرده تردید هایی را در مورد صحت این ادعاهای ترامپ و افراد دولتش به وجود آورده است.

پس از حملات هوایی آمریکا به اصفهان، نطنز و فردو، ترامپ در روز شنبه گفت که تاسیسات هسته ای  کلیدی و اصلی غنی سازی ایران کاملا نابود شده است. اما در روز سه شنبه یک ارزیابی آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا DIA به بیرون درز پیدا کرد که نشان میداد این حملات احتمالا تنها برای چندماه برنامه هسته ای ایران را به عقب برده است و نیز قسمت اعظم ذخیره اورانیوم غنی سازی شده با غلظت بالای ایران احتمالا قبل از حملات جا به جا شده بوده است.

مشخصا غرور ترامپ آزرده شد و او و اطرافیانش شروع کردند به ارائه اظهاراتی شدیدتر و عجیب تر از این قرار: این حملات هوایی هم طراز بود با حملات اتمی آمریکا به هیروشیما و ناکازاکی در جنگ جهانی دوم و  یا اینکه آنها ادعا کردند این عملیات پیچیده ترین در نوع خود در تاریخ بودند.

آژانس بین المللی انرژی اتمی هم در این زمینه گفت: در مورد ذخایر اورانیوم غنی شده با غلظت بالای ایران نمی توان اظهار نظر قطعی داد. اما ترامپ انکار می کرد که این ذخایر قبل از حملات جا به جا شده بودند و در یک پست اینترنتی این گونه نوشت: هیچ چیز از آن تاسیسات بیرون برده نشده بود.

سپس پیت هگست وزیر دفاع هم همراهی کرد و گفت در مورد اطلاعاتی که پیرامون جا به جایی اورانیوم غنی شده ایران درز پیدا کرده اطلاعی ندارد. دنیا به این بدخلقی های ترامپ عادت کرده است اما صحیح بودن اطلاعات ـ چه قبل و چه بعد از حمله ـ بسیار مهم است چون این نشان دهنده ی اعتبار آمریکا در مهم ترین مسائل امنیت بین المللی است.

نکته مهم تر از بدخلقی ها و عصبانیت ترامپ در مورد میزان خسارت ناشی از حملات، این واقعیت است که اطلاعاتی که توجیه کننده حمله بودند به چه شکلی جهت دهی شده بودند.

مدتی پیش تولسی گابارد رئیس اطلاعات ملی دولت ترامپ در هنگام شهادت دادن در کنگره دیدگاه رسمی دستگاه اطلاعاتی آمریکا را ارائه کرد، او اعتراف کرد که حجم اورانیوم غنی شده ایران در حدی است که هیچ کشور بدون بمب اتمی این قدر اورانیوم غنی شده با غلظت بالا ندارد اما ارزیابی سازمانهای جاسوسی نشان می دهد که ایران تصمیمی برای ساخت بمب اتم ندارد.

اما ترامپ هفته پیش این اظهارات گابارد و ارزیابی های او را رد کرد و گابارد هم هراسان تغییر دیدگاه داد و با ترامپ همسو شد و گفت: حرفهای من توسط رسانه های دروغگو خارج به شکلی نادرست دستچین شده اند و باید بگویم ایران احتمالا قبل از این حملات در آستانه ساخت بمب اتم بوده است  و می توانسته ظرف هفته ها یا ماهها این کار را انجام دهد.

مجله رولینگ استون در یک تیتر جالب در مورد حمله ترامپ به ایران این گونه نوشت: حمله ای مبتنی بر حال و هوا و برخلاف  اطلاعات

جی دی ونس معاون ترامپ هم وقتی در مصاحبه با شبکه NBC  تحت فشار قرار گرفت تا جواب دهد که چرا دولت ترامپ برآوردهای اطلاعاتی را نادیده گرفته است، این گونه اظهار نظر کرد: البته که ما به دستگاه اطلاعاتی خود اعتماد داریم، اما به غریزه خودمان هم اطمینان داریم.

گرچه ونس سعی کرده است تا دستگاه اطلاعاتی را همسو با بقیه بخشهای دولت ترامپ نشان دهد اما واقعیت این است که ترامپ برای مدتی طولانی به جامعه اطلاعاتی آمریکا بدبین بوده است و این مسأله بر می گردد به دولت اول ترامپ یعنی وقتی که او ادعاها در مورد دخالت هکرهای روسی برای کمک به پیروز شدن خود در انتخابات را رد کرد و تصمیم گرفت به حرفهای پوتین در این زمینه اعتماد کند و نه به سازمانها جاسوسی آمریکا.

در همان زمان ترامپ، بر خلاف  ارزیابی های اطلاعاتی تصمیم گرفت آمریکا را از برجام ـ توافق هسته ای ۲۰۱۵ بین ایران و شش کشور دیگر، خارج کند. او در مورد علاقه کره شمالی به تنش زدایی با آمریکا هم بیشتر و حس و حال خودش تکیه کرد.

این طور به نظر می آید که سابقه طولانی ترامپ به اتکا بر احساساتش و نادیده گرفتن برآوردهای جامعه اطلاعاتی آمریکا توسط نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل مورد سو استفاده قرار گرفت و ترامپ به تکرار طوطی وار ادعاهای نتانیاهو در مورد برنامه هسته ای ایران پرداخت.

دخالت ترامپ در مورد برآورد  میزان آسیب وارده به تاسیسات اتمی ایران، اهمیتی حیاتی دارد. او در واقع با تاکید بر این نکته که از سازمان های اطلاعاتی انتظار وفاداری کامل دارد در واقع مهری بر پایان جمع آوری صحیح و دقیق اطلاعات و تحقیقات زد.

ترامپ و اطرافیانش روشن ساختند که کنجکاوی و تردید موجه در دولت آنها جایی ندارد بلکه می تواند حتی به سابقه حرفه ای افراد اطلاعاتی صدمه بزند. پس از جنگ عراق، توجه زیادی به فقدان و ناکافی بودن بحث های چالشی  در سازمانهای اطلاعاتی آمریکا و بریتانیا شد و به همین میزان هم به لزوم وجود تیم های امنیت اطلاعات تاکید شد که با تحلیل هایشان از موضعی مخالف میزان صحیح بودن ادعاهای اطلاعاتی را به چالش می کشند. اما حالا مشکل به جایی رسیده است که رییس جمهور آمریکا تلاش می کند تا اطلاعات را متناسب با غریزه اش شکل دهد حالا ترامپ انتظار دارد که کل جامعه اطلاعاتی آمریکا خود را عضوی از تیم ترامپ بدانند.