بررسی دلایل باخت تیم ملی والیبال به استرالیا/ شهنازی: درس خوبی گرفتیم

با سلام ضمن احترام به نظرات وزین استاد ارجمندم و مربی فرهیخته کشورمان جناب آقای ناصر خان شهنازی، انتظار می رود در نظرات کارشناسی اساتید بعد تحلیل فنی عملکرد کادر فنی و بازیکنان تیم ملی والیبال بیشتر مد نظر قرار گیرد. (خبر فوری می تواند نظر بنده را حتی نه بعنوان کامنت بلکه یک دیدگاه منشر کند). از این منظر عملکرد تیم ملی و در راس آن جناب الکنو از ابعات مختلفی جای بررسی زیادی دارد. بعد اول اینکه متاسفانه و البته صادقانه علی رغم تلاشهای سترگ بازیکنان تیم ملی، تیم ملی ما، مانند تیمهایی چون برزیل، صربستان، لهستان و ... یک تیم سرویس زن نیست. بله درست خواندید تیمی که بازیکنش در طول یک گیم (قدیم) یا یک دست (جدید) بارها و بارها روش سرویس خود را عوض کند نشان دهنده چیست؟ عبادی پور، موسوی، سعادت، اسفندیار، صالحی، فیاضی، کاظمی، شریفی، عابدینی و حتی سعید خان معروف از جمله بازیکنانی هستند که در طول یک بازی بارها و بارها روش سرویس زدن خود را تغییر می دهند. صادقانه بگم نباید غره بشیم اگر سید یا اسفندیار با یک یا دو سرویس پرشی موجی با ضربه کم و به اصطلاح گزارشگر تلویزیونی کنترلی دفعتاً از تیم حریف پوئن می گیرد چرا که در قبالش از دست دادن اعتماد بنفس و عدم تداوم عملکردش زیان بخش تر است. در همین بازیها شما سایه ای از سرویس زدن مقتدرانه عبادی پور را هم ندیدید! چرا؟ در علم والیبال وقتی بازیکن تغییر روش سیرویس می دهد ناشی از حداقل 5 عامل اصلی است 1. استراتژی تیم خودی با توجه به روش و کیفیت دریافت تیم حریف 2. قرار گرفتن در پوئن بحرانی مخصوصا بعد از تایم های استراحت درخواستی حریف یا پوئن های خاص بالای 20 در گیم های اول تا 4 و بالای 10 در گیم پنجم 3. یادگیری ضعیف و عدم تمرین مستمر مهارت سرویس خاص که باعث جلوگیری از تداوم و استمرار در پیاده سارزی و اجرای آن دارد. 4. تخلیه انرژی بعلت تداوم و استمرار آن روش مخصوصا برای دفعات 4 یا 5 سرویس زدن که مبنای فیریولوژیک و تخلیه منابع انرژی بازیکن ناشی از ضعف احتمالی و مدیریت ضعیف انرژی بازیکنان دارد 5. استرس زیاد و ترس و عدم وجود اعتماد بنفس که باعث ترغیب بازیکن به روش ساده تر و کم ریسک تر میشود. البته مشخص نیست کدام یک از این 5 عامل اصلی تاثیر بسزایی در تغییر روش سرویس زنی بچه های توانمند ما داشته هرچند بر روی دو عامل اولیه قطعا می توان نظر داد که تاثیر نداشته اند زیرا که ما نشانی از تغییر استراتژی بر اساس دریافت حریف ندیدیم ضمن اینکه بر اساس تجربه تیم ما ذاتاً فاقد آن دور اندیشی در پوئن های بحرانی لااقل در این دوره است. در مورد سه عامل بعدی باید گفت چیزی که عیان است و قبلا هم به کرات گفته شده اینکه تیم های حرفه ای خارجی برای بهبود مهارت و تداوم عملکرد بازیکنان خود در هر جلسه تمرین بصورت عمومی و یا اختصاصی از مربیان تک مهارت (Single Skill) استفاده می کنند که مشخصا برای تمرین ضربات سرویس و دفاع و حمله بکار گرفته میشوند. در این تیمها به مدد بکارگیری این مربیان یک بازیکن والیبال بعضا در هرجلسه عمومی تا 30 سرویس یا در جلسات بهبود مهارت اختصاصی بین30 تا 50 مرتبه و بیشتر سرویس می زنند!! معلوم نیست برای بچه های ما تدارکی در این زمینه وجود داشته یا اصلا اعتقادی به این شیوه وجود دارد. کما اینکه از ضربه زدن سید کاملا مشهود است که کاملا تمرین شده سرویس نمی زند و بعضا متاسفانه فاصله نامناسب ایستادن تا خط سرویس یا حتی جلو و عقب ماندن از توپ باعث خراب شدن سرویسش شده است. در والیبال حرفه ای سرویس یکی از ابزارهای تهاجم تیمی است و با صلابت ضربه زدن آن ضامن روحیه تیمی است که از این بابت تیم ما فاقد آن روحیه در تراز جایگاهمان است. بعد دوم بعد رفتاری در حمایت های دفاع و حمله است. متاسفانه بچه های زحمتکش ما در بسیاری از رد و بدل شدن توپ ها اصول حمایت تیمی را رعایت نمی کنند. رعایت اصول پوشش ها و حمایت ها از مهاجم و مدافع خودی در هر سه منطقه 2، 3 و 4 و انتهای منطقه 6 خودی ضریب اطمینان برگشت خوبی خواهد داد کما اینکه در همین بازیها عدم تقسیم مناطق و بدون مسئولیت ایستادن بچه ها پوئن های زیادی از ما گرفت. بعد سوم رفتارهای بچه ها در هنگام دفاع است که موضوع بغرنجی است علی رغم اینکه بچه های ما در بسیاری از لحظات دفاع های خوبی در مقابل مهاجمان تیم حریف انجام داده اند اما صادقانه باید گفت دفاع ما حاصل یک سییستم تمرین شده نیست بلکه خود جوش و بر اساس توانمندی بالای بچه هااست. ما در اکثر مواقع مخصوصا هنگام حضور سید در جلوی تور در یکپارچه کردن دفاع و مخصوصا دفاع دو نفره یا اصطلاحا دفاع جفت و رسیدن دفاع وسط به دفاع کنار آنتن با مشکل مواجه بوده ایم البته از دفاع های مقتدرانه اما گاه و بیگاه سید یا مسعود غلامی یا مجرد در وسط یا کنار آنتن ها نباید گذشت یا بردیا و میلاد و اسفندیار در انتهای آنتن، اما بطور کل دفاع ما کمتر یکپارچه می شود که یک ضعف است. بعد چهارم زمان پرش مدافعان ما در مقابل مخصوصا مهاجمان بلند بالای حریفان است که مستلزم زمان بندی یا اصطلاحاً Timing پرش است که بچه های ما کمتر رعایت کرده اند مخصوصا در دفاع وسط که به کرات یا دیرتر یا زودتر پریده اند از جمله در مقابل پودرسکانن صربستانی یا سوزای برزیلی یا بینیک لهستانی یا پچ امریکایی و .... به دفعات ما در این دوره و دوره های قبل پوئن داده ایم. بعد پنجم رفتاری تیم ملی بحث انتقال مفاهیم و استراتژی ها و ترفند ها از بیرون به درون زمین است که بحث مربیگری است بنظر آقای الکنو هنوز تحلیلشون از بازی و تیم حریف و خودی را با تاخیر به بچه ها انتقال می دهند. در حالیکه بسیاری از مربیان بدون گرفتن تایم اوت یا فرارسیدن وقت استراحت فنی مطالب را به بازیکنان انتقال و شیوه بازی را تغییر می دهند چرا که بطور مداوم بازی را تحلیل و اصطلاحاً تاکتیک در آستین دارند. تنها مربی که در ایران از چنین پتانسیلی برخوردار بود خولیو ولاسکوی کبیر بود که در یک بازی مداوماً شکل بازی را بر اساس وضعیت حریف تغییر می داد. حال که برخی نکات منفی عملکرد تیم را گفتیم باید به نکات مثبت هم نگاه کنیم بنظر اینجانب یکی از بهترین رفتارهای الکنو که در این چند سال کم دیدیم این بود که از جوانان کم نام و نشان ما داره بخوبی بازی می گیره حضور بردیا سعادت که بنظر می رسد بواسط فیزیک و انرژی سرشار ستاره آینده والیبال دنیا شود به شرط اینکه روش ضربه زدن شلاقی یا کمچه ای به توپ با کف دست را اصلاح کند، بکارگیری اسفندیار با فیزیک فوق العاده 209 سانتی متری آنهم برای یک دریافت کننده و خارج زن قدرتی! بشرط اصلاح دریافت های چپ و راست و کاهش نسبی وزن در بخش پایینی بدن و بهبود اعتماد بنفس یکی از بهترین مهاجمان خارج زن یا پایپ دنیا خواهد شد، بکارگیری پدیده ای بی همتا بنام صابر کاظمی که بواسطه چپ دست بودن بی نظیر بی نظیر است که بشرط بهبود عضلات وسط بدن و ارتقای اعتماد بنفس در آینده ای نه چندان دور قطعاً آتاناسویچ دومی برای والیبال دنیا خواهد بود و .... نکات گفته شده گوشه ای از تحلیل عملکرد تیم ملی والیبال در این دوره لیگ ملتهاست که متاسفانه در این شور و حال برگزاری و حضور تیم ملیمون فراموش میشه و در گزارش تلویزیونی بازی هم بهشون پرداخته نمی شود! امیدوارم که نکات بنده نه بعنوان انتقاد از عملکرد تیم ملی والیبال و کادر فنی محترم آن تلقی شده بلکه بعنوان نکاتی محسوب گردد که در صورت توجه می تواند به بهبود عملکرد تیم در المپیک کمک شایان توجهی بنماید. با آرزوی توفیق برای تیم ملی والیبال و همچنین همه ورزش ایران. عزت زیاد