شیخ حسین انصاریان :

تا زمانی که رضاخان بی حجابی را به کشور نیاورده بود آمار طلاق صفر بود

استاد حوزه علمیه گفت: تا زمانی که رضاخان بی حجابی را به کشور نیاورده بود آمار طلاق و آمار روابط نامشروع صفر بود اما امروز آمار طلاق در کشور جزو رده‌های اول جهان است.

تا زمانی که رضاخان بی حجابی را به کشور نیاورده بود آمار طلاق صفر بود

حجت الاسلام والمسلمین انصاریان  در مسجد طالقانی گفت: کلمه مال یا لغت ثروت یا متاع دنیا در آیات متعددی از قرآن کریم به‌کار رفته است. ثروت در نگاه الهی، ضرورتی برای سامان بخشیدن به زندگی انسان‌هاست. حذف دنیا از حیات بشر، رفتاری نامشروع است، چنان‌که حذف آخرت نیز غیرمشروع به‌شمار می‌آید. پروردگار متعال می‌خواهد بندگانش هم دنیایی آباد و متعادل و هم آخرتی روشن و سرافراز داشته باشند.

وی افزود: مراد از آبادانی دنیا، رفاه اشرافی یا کاخ‌سازی نیست؛ بلکه آن است که مؤمن، زندگی پاک و حلالی داشته باشد، به‌گونه‌ای که رفاه لازم برای او و خانواده‌اش فراهم شود و در تنگنا‌های معیشتی، ناچار نباشد دست نیاز پیش دیگران دراز کند. به همین ترتیب، آبادانی آخرت نیز بر سه پایه ایمان، عمل صالح و اخلاق نیک استوار است. نکته شایسته توجه آن است که بهره‌گیری شایسته از مال و ثروت، خود در زمره عمل صالح قرار می‌گیرد.

انصاریان با استناد به روایتی از پیامبر اکرم گفت: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حدیثی می‌فرمایند لَیسَ مِنّا مَن تَرَکَ الدُّنیا لِلآخِرَةِ، و لَیسَ مِنّا مَن تَرَکَ الآخِرَةَ لِلدُّنیا یعنی از ما نیست کسی که دنیا را به‌خاطر آخرت ترک کند، و از ما نیست کسی که آخرت را فدای دنیا سازد. بر پایه این حدیث، نه رهبانیت افراطیِ مسیحی و نه اخلاق قارونی و دنیاپرستی مورد پذیرش قرآن است. هر دو انحراف‌اند. راه دین، مسیر تعادل است؛ تعادل میان نیاز‌های جسم و روح، میان بهره‌وری از دنیا و تلاش برای آخرت است.

این استاد حوزه علمیه اضافه کرد: در روزگاران کهن، برخی از پیروان مسیح (ع) خانه و شهر خود را ترک می‌کردند، به دل کوه‌ها یا بنا‌های گلی پناه می‌بردند و گمان می‌کردند با کناره‌گیری از زندگی اجتماعی و ترک لذت‌های حلال می‌توانند به قرب الهی دست یابند. اسلام این شیوه را مردود می‌داند، همان‌گونه که شیوه قارونی حرص و تکاثر را نکوهش می‌کند.

وی افزود: در زمان پیامبر (ص)، سه نفر تصمیماتی گرفتند، هرچند هنوز عملی نکرده بودند، اما تصمیم خود را جدی گرفته بودند. یکی از آنان گفت: از این پس تمام روز‌های عمرم را روزه می‌گیرم تا به خدا نزدیک‌تر شوم. دومی گفت: از امشب تا پایان عمر، شب‌ها را نمی‌خوابم و همه را در عبادت می‌گذرانم. سومی نیز اعلام کرد که با وجود داشتن همسر، برای همیشه از معاشرت با او خودداری خواهد کرد و هرگونه لذت حلال را بر خویش حرام می‌کند؛ به گمان آن‌که این کار موجب صفای روح و پاکی بیشتر است.

انصاریان ادامه داد: وقتی پیامبر خدا از این تصمیم‌ها آگاه شد، به بلال دستور داد مردم را گردهم آورد. ایشان همیشه توجه داشت که این‌گونه اجتماعات در ساعت‌هایی برگزار شود که به معیشت مردم لطمه نرسد. وقتی مردم جمع شدند، پیامبر اکرم (ص) بی‌آن‌که نامی از سه نفر بیاورد، بر منبر رفت و فرمود: روزه‌داری دائم قانون دین من نیست؛ بیداری بی‌وقفه شب قانون دین خدا نیست؛ و سرکوب غریزه حلال، از دین خدا نیست. من خود، بسیاری از روز‌ها را غیر از ایام خاص روزه نیستم، در شب تنها بخشی اندک را برای عبادت بیدار می‌مانم، زیرا خداوند فرموده است اندکی از شب را برای پرستش برخیز. بی‌خوابی تمام شب‌ها برای بدن زیان‌آور است؛ عبادتی که انسان را از پا درآورد، نه عبادت که نادانی است.

این استاد حوزه علمیه در ادامه تصریح کرد: حضرت سپس فرمود: چه کسی به شما گفته است که پاکی در رنج و محرومیت است؟ چه کسی به شما اجازه داده زینت‌ها و لذت‌های پاکی را که خداوند برای بندگانش آفریده بر خود حرام کنید؟ در پایان، پیامبر آیه‌ای را تلاوت کردند تا اصل حکم را روشن سازند. ما کان لمؤمنٍ و لا مؤمنةٍ اذا قضی الله و رسوله امراً أن یکون لهم الخیرة من امرهم. یعنی، هیچ مرد و زن مؤمنی اختیار ندارد که در برابر حکم خدا و پیامبرش برای خود راهی دیگر برگزیند. پیام نهایی این روایت چنین است که در قلمرو دین، حکم و تصمیم‌گیری تنها در اختیار خداوند است و انسان مجاز نیست با برداشت‌های شخصی، حدود الهی را پیش یا پس ببرد.

انصاریان ادامه داد: یعنی هیچ مرد و زن باایمانی حق ندارد هنگامی که خدا و رسولش فرمانی صادر کردند، برای خود در برابر آن اختیاری قائل شود.

شیخ حسین انصاریان با بیان اینکه در سراسر قرآن دو صفت حلال و حرام برای ثروت ذکر شده است ابراز کرد: زحمت کشیدن برای کسب ثروت حلال عبادت محسوب می‌شود. پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: عبادت در دین من هفتاد جز است که شصت‌ونه جز آن در کسب حلال است و تنها یک جز آن به واجباتی، چون نماز، روزه، زکات و حج اختصاص دارد. این روایت برای آن است که حقوق مردم پایمال نشود، کسی که حق دیگری را نخورد، اختلاس صورت نگیرد و اموال عمومی غارت نشود. تأکید فراوان بر کسب حلال برای صیانت از حقوق مالی ملت شده است.

وی افزود: متأسفانه برخی دین داران خیال می‌کنند دین فقط نماز و روزه است. دین، امری فطری، عقلی، علمی، فلسفی، محبتی و عشقی است و عمل نکردن به آن ضرر دارد تا زمانی که رضاخان بی حجابی را به کشور نیاورده بود آمار طلاق صفر بود آمار روابط نامشروع صفر بود، اما امروز آمار طلاق در کشور جز رده‌های اول جهان است. اگر خداوند می‌فرماید: زیبایی خود را حفظ کنید، این فرمان به نفع و خیر زنان و مردان است تا جامعه از آسیب‌های اخلاقی در امان بماند.

منبع: مهر
شبکه‌های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید

نظرات شما - 13
  • ناشناس

    خوبه دیگه خداروشکر که طلاق رو هم انداختید گردن رضاشاه خدابیامرز

  • ناشناس

    طلاق ربطش به رضا خان نیست ربطش به اینه ازدواج در اون زمان به روش ترکها یعنی یک زن برای همیشه بوده و زن در فرهنگ ترک جایگاه داشته ولی بعدش به روش عربها انجام شده که مردها آزادند هرچندتا بگیرند و طلاق بدندو زن کشت زار مرد هست انجام میشه

  • ناشناس

    میبینی شیخ،کسی اهمیتی به حرفات نمیده دریغ از یک کامنت

  • ناشناس

    چون زنان رو به حقوق خود آگاه کرذ

  • ناشناس

    الان که حجاب هست پس چرا این قدر آمار طلاق بالا هست و هر سال این آمار بالاتر میره

  • ناشناس

    باز بدون مدرک و رو هوا آقا بیخیال مردم الان باهوش و فهمیده هستن قبلش فکر کنید حرف بزنین .

  • ناشناس

    مگه تو مثل صد سال پیش زندگی میکنی که زنان امروز هم اونجوری زندگی میکنند. این نوع تفکر اندیشه طالبانی هست . انسان دویست سال پیش در غرب برده داری میکرد امروز همان سیاه پوست ها رییس جمهور میشن. آگاهی انسان برای زیستن و نپذیرفتن هر شرایطی برای زندگی و انتخاب آزادانه زندگی ربطی به حجاب نداره. اون موقع به زنان توسری میزدند و اونا خوب صداشون در نمیومد . امروز جهان تغییر کرده است . چرا این موضوع رو نمیفهمید شماها. چقدر از رضاخان بخاطر مدرن کردن ایران و آگاه کردن آنها و کم رنگ کردن مذهب و کم رنگ شدن اثر آخوند ها بر زندگی مردم ،کینه دارید. اگر رضاخان نبود مردم و جامعه خودشون تغییر میکردند . مگر میتوان جلوی تغییر را گرفت .

  • ناشناس

    آقا حرف مفت نزنید.....در سعودی همیشه حجاب اجباری و قوانین سخت بوده و همیشه طلاق هم بوده !! شما به اسم حجاب میخواهی درهای کشور بسته و اینترنت محدود که بیسواد مسئول بشود در همه مثل هود شما !!! الان همین صحبت نشان بیسوادی و عدم تحقیق است که به خورد ملت میدهید

  • وحیدیاوری

    تاریخ تاسیس مرکز آمار:1303 خورشیدی
    تاریخ تاسیس ثبت احوال:1297 خورشیدی
    شروع کشف حجاب:1314خورشیدی
    این آمار را از کجات درآوردی!
    منبع مشرق نیوز:22مردادماه1393
    برای پی­ بردن به میزان دقیق و جامعِ طلاق و نسبت آن با ازدواج‌های صورت­ گرفته در سراسر ایران طی حاکمیت پهلوی اول، با محدودیت آمار و ارقام روبه رو هستیم، چرا که سرشماری رسمی و فراگیر در کشور انجام نمی‌شد، با این حال، در همان برهه زمانی، دو احصائیه منطقه­ ای نسبتا موثّق راجع به آمار ازدواج و طلاق انجام شد که در دسترس است؛ یکی مربوط به تهران در سال 1311ش بوده و دیگری نیز در ارتباط با نواحی مختلف آذربایجان در سال 1317ش است.
    علاوه بر اینها، در یکی از نشریات حقوقی ــ قضایی اوایل دهه 1320ش نیز، مقاله­‌ای راجع به ازدواج و تشکیل خانواده به رشته تحریر درآمده بود که در آن مقاله، آماری از ازدواج و طلاق در سالهای پایانی دهه 1310ش ارائه داده شد.
    بر اساس سرشماری صورت­ گرفته در تهران مطابق با سال 1311ش که بخشی از آن نیز به مسئله ازدواج و طلاق مربوط می­ شد، مجموع ازدواجهای انجام­ شده در شهر تهران 1229 و طلاق های صورت ­گرفته 332 عدد بوده است.
    مطابق با این احصائیه، میزان ازدواج به طلاق در فروردین 68به 4، اردیبهشت 73به 9، خرداد 79به 6، تیر 50 به 4، مرداد 88به 6، شهریور 97به 16، مهر 78 به 14، آبان 152به 35، آذر 103به 52، دی 143به 140، بهمن 207به 16، و در اسفند ماه نیز 91 به 30 عدد بوده است1. اگرچه با توجه به جمعیت تهران در آن برهه زمانی با حداقل دویست هزار نفر و عدم تناسب آن با تعدادِ نه چندان قابل­ توجه ازدواج ­و طلاق در این سرشماری، نمی‌توان این اعداد و ارقام را از بعد کمّی، دقیق و کاملا موثق دانست، با این حال، می­ شود از جنبه کیفی یعنی نسبت ازدواج و طلاق، بر روی این احصائیه، حساب باز کرد.
    نکته قابل­ تامّل در این آمار، درصد بالای طلاق بوده است و این­که، به عبارتی دقیق تر، در سال 1311ش، به ازای هر سه ازدواج یک طلاق در پایتخت ایران اتفاق افتاد. مسئله جالب­تر اینجاست که در برخی از ماههای سال، شاهد افزایش چشمگیر طلاق بودیم؛ چنان که نسبت طلاق به ازدواج در آذر ماه به بیش از 50 درصد، و بغرنج­تر از آن، در دی­ ماه به تقریبا 100درصد رسید.
    به روایت آمار دیگری که مربوط به سال 1317ش و راجع به تعداد ازدواج و طلاق در مناطق گوناگون آذربایجان، در یک مقطع زمانی تقریبا ده­ساله یعنی از بدو تاسیس اداره ثبت احوال در این قسمت از کشور (1306ش) تا سال 1316ش است، میزان ازدواج و طلاق بدین ­صورت گزارش گردید:
    تعداد ازدواج در ارسباران 10875 و میزان طلاق نیز 1721بود، در خلخال 5920 به675، در سراب 6322به 695 2، در تبریز و بستان­ آباد 13801به 2841، در مرند و شبستر 8230 به 934، در آذرشهر 3984 به398،3 و سرانجام آمار ازدواج و طلاق در اردبیل و مشکین­ شهر نیز 13673به 2558 عدد بوده است4. با این اوصاف، نسبت طلاق به ازدواج در یکی از نواحی پرجمعیت ایران طی دوره زمانی بلندمدت نیز قابل­ توجه و تقریبا یک به پنج بوده است.
    آخرین آمار در دسترس راجع به ازدواج و طلاق در دوره زمانی موردنظر، مطالبی است که در قالب یک مقاله در نشریه «مجموعه حقوقی»، راجع به میزان ازدواج ­و طلاق در سراسر ایران طی آخرین سالهای سلطنت رضاشاه (1316-1320ش) انتشار یافت.
    بر این اساس، تشکیل خانواده و تحکیم بنیان این نهاد، در پنج سال آخر سلطنت پهلوی اول، روند چندان مناسبی نداشت به­ طوری­ که، در مقایسه میان دو سال 1316ش با 1320ش، هم میزان ازدواج در سال 1316ش بیشتر از 1320ش و هم تعداد طلاق کمتر از آخرین سال سلطنت رضاشاه بوده است. همچنین مطابق با اعداد و ارقام ارائه شده در این مقاله، در سال 1317ش تعداد ازدواج به طلاق 11412به 4064 عدد و در سال 1318ش نیز 10044 به 1390بود5.

    نظرات شما -
    • ناشناس

      اینها که گفتی الان یعنی چه ؟ لطفا یک جمله بگو موافق یا مخالفی استاد ؟

  • OH

    حتی اگر هم اورده تمام ادمهای اون زمان مرده ان ونیستن

  • ناشناس

    تا وقتیم شما شکر خور نشده بودید شکر ارزان بود !!

  • ناشناس

    برا ما که مهم نیست چی بلغور گنی اما برا احترام سن وسال خودت چرند نباف !!