ترسناک‌ترین پرندگان جهان که انگار از یک کابوس بیرون آمده‌اند
در اینجا پرندگانی را معرفی خواهیم کرد که دست‌کم از نظر ظاهری می‌توان آن‌ها را ترسناک‌ترین و عجیب‌ترین پرندگان جهان به حساب آورد؛ از پرندگانی با منقارهای عظیم و سرهای شاخدار گرفته تا پرندگان شب‌زی و شکاری عظیم. ویژگی‌های خاص و رفتارهای شکار آن‌ها موجب شده که هم جذاب و هم دلهره‌آور به نظر برسند.
از لاشخورهای سنگین‌وزن گرفته تا غول‌های بی‌پرواز با سرهای شاخدار؛ در اینجا نگاهی می‌اندازیم به برخی از ترسناک‌ترین پرندگان جهان.
فکر می‌کنید پرندگان ترسناک نیستند؟ اشتباه می‌کنید! هرچند آن‌ها ویژگی‌های ترسناکی مثل خونخواری یا تغذیه انگلی ندارند، اما باز هم می‌توانند با ظاهرشان ما را بترسانند. این حیوانات بالدار می‌توانند در شرایط خاص، شبیه جانوران درون کابوس‌ها به نظر برسند؛ به‌ویژه وقتی در تعداد زیاد ظاهر شوند.
لک‌لک نیل (نوک‌کفشی)
رخ‌کرکس آند
شترمرغ شاخدار جنوبی یا کاسواری جنوبی
«کاسواری جنوبی» پرنده‌ای است که توان پرواز ندارد. واژه «کاسواری» از دو واژه پاپوآیی «کاسو» (شاخدار) و «واری» (سر) گرفته شده و این «سر شاخدار» یکی از ویژگی‌های برجسته این پرنده است. این شاخ در واقع یک ساختار توخالی از کراتین است که احتمالاً به تنظیم دمای بدن کمک می‌کند و برای جذب جفت هم استفاده می‌شود. این جانور هرچند پرنده‌ای خجالتی است، اما چنگال‌های تیز و سرعت دویدن ۵۰ کیلومتر در ساعت آن موجب می‌شود که نزدیک با آن خطرناک باشد.
شب‌زی یا پوتو
هفت گونه از پوتو وجود دارد که به این نام خوانده می‌شوند زیرا برخی از گونه‌ها صدای ناله‌مانند «پو-توو» تولید می‌کنند. دهان پهن و چشم‌های بزرگ آن‌ها ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما به این پرنده شب‌زی کمک می‌کند تا شب‌ها به خوبی شکار کند و طعمه‌هایی مانند شب‌پره‌ها را به سرعت بگیرد. در طول روز، آن‌ها با شاخه‌هایی که روی آن‌ها می‌نشینند، هم‌رنگ و استتار می‌شوند. عنبیه‌های چشم این پرنده قهوه‌ای تیره هستند که سبب می‌شود چشم‌هایش تقریباً سیاه به نظر برسند. جای تعجب ندارد که ما آن‌ها را نه‌تنها یکی از عجیب‌ترین پرندگان، بلکه یکی از عجیب‌ترین حیوانات روی زمین نامیده‌ایم.
عقاب هارپی
عقاب‌های هارپی به دلیل شباهت به هارپی‌ها (هیولاهای نیمه‌انسان و نیمه‌پرنده در اساطیر یونان) نام‌گذاری شده‌اند. آن‌ها ظاهری بسیار متمایز دارند و پرهای روی سرشان هنگام تهدید به شکل بادبزن باز می‌شوند. چنگال‌های آن‌ها مثل چنگال یک خرس گریزلی است و می‌تواند استخوان‌ها را خرد کرده و طعمه را بلافاصله بکشد.
لاشخور سیاه
هرچند اندازه این پرنده برای یک لاشخور نسبتاً کوچک است، اما گروهی از لاشخورهای سیاه منظره‌ای هراس‌انگیز ایجاد می‌کنند و از این ویژگی برای دور کردن رقبای تنها استفاده می‌کنند. آن‌ها اندام صوتی ندارند و بیشتر سکوت می‌کنند، جز خرخر یا هیس کردن.
ایبیس سرتاس شمالی
این پرنده اکنون در خاورمیانه و شمال آفریقا یافت می‌شود و در اروپا حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ سال پیش منقرض شد. چهره بدون‌پر آن‌ها ظاهری شبیه لاشخور ایجاد می‌کند و منقار بلند و خمیده آن‌ها برای جستجوی طعمه در گل و آب استفاده می‌شود.
