داستان اخراج ۱۲۰ ایرانی از آمریکا چیست؟

به گزارش خبر فوری،‌ این گروه که عمدتاً شامل مردان جوان است، با پرواز از لوئیزیانا حرکت کرده و پس از توقف در مصر و قطر، در نهایت به فرودگاه امام خمینی تهران رسیده‌اند. بیشتر این افراد در هنگام انتقال با دست‌بند و پابند منتقل شدند و بسیاری از آن‌ها سال‌ها در آمریکا زندگی کرده بودند و حالا پس از تصمیمات مقامات مهاجرتی ایالات متحده، به ایران بازمی‌گردند.

حسین نوش‌آبادی، مدیرکل امور مجلس وزارت امور خارجه ایران، اعلام کرد که این گروه اولین مرحله بازگرداندن اتباع ایرانی از آمریکا است و پیش‌تر در مذاکرات، بازگرداندن حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر مطرح شده بود. ویدیوهای منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی از بازگشت این افراد به تهران، جزئیات روند انتقال را نشان می‌دهد. در یکی از این ویدیوها، یکی از این افراد توضیح می‌دهد: «ما را با دست‌بند و پابند سوار هواپیما کردند، از لوئیزیانا به مصر و سپس قطر. هنوز آثار دست‌بند روی دستانم باقی است.»

در ویدیوی دیگری، مردی که ۱۰ سال در آمریکا زندگی کرده بود، گفت: «یک روز صبح، مأموران مهاجرت آمدند و بدون هیچ اطلاع قبلی من را بازداشت کردند.» دسترسی رسانه‌ها به این افراد محدود است، اما حساب‌های مشابه در شبکه‌های اجتماعی جزئیاتی از بازداشت و انتقال آن‌ها ارائه می‌دهد.

سیاست‌های سختگیرانه مهاجرتی در ایالات متحده از دوره نخست ریاست جمهوری دونالد ترامپ آغاز شد و با اصلاحات جزئی در دوره‌های بعدی ادامه یافت. در آن زمان، مقامات غالباً اعلام می‌کردند که تنها «مجرمان و افراد دارای سوابق کیفری» هدف اخراج قرار می‌گیرند، اما آمار رسمی نشان می‌دهد واقعیت متفاوت است.

بر اساس داده‌های سال ۲۰۲۵ اداره مهاجرت و گمرک آمریکا  (ICE)، حدود ۹۰ درصد از ایرانیان اخراج شده فاقد سابقه کیفری بودند. تنها ۷ درصد به دلیل تخلفات اداری مرتبط با مهاجرت بازداشت شده‌اند و تقریباً ۳ درصد به اتهام جرائم جزئی مانند درگیری خیابانی یا سرقت کوچک تحت پیگرد قرار گرفتند. در عین حال، ۴۱ درصد از اخراج‌ها تحت عنوان «مخالف منافع امنیت ملی آمریکا» طبقه‌بندی شده و ۸۵ درصد از افراد فرصت دفاع قضایی یا حضور در دادگاه مهاجرتی را نداشتند. بیشتر این اخراج‌ها از طریق «اخراج فوری» انجام شده است، روندی که سازمان‌های حقوق بشری شفافیت محدودی برای آن گزارش کرده‌اند.

روایت‌های بازگردانده‌شدگان نشان می‌دهد که تصور عمومی از مهاجرت به آمریکا با واقعیت‌های سیستم اداری و امنیتی آن فاصله دارد. بسیاری از این افراد از طریق شرکت‌های مهاجرت یا مسیرهای غیررسمی وارد کشور شده‌اند و آگاهی کامل از پیچیدگی‌های قانونی اقامت در آمریکا نداشتند. یکی از بازگردانده‌شدگان گفت: «کسی به ما نگفت بازداشت مهاجرتی چیست. فکر می‌کردیم پرونده ما فقط در حال بررسی است، اما ما را مانند زندانی نگه داشتند.»

مقامات ایرانی تأکید دارند که بازگشت این ۱۲۰ نفر «هماهنگ‌شده» و تحت همکاری کنسولی دو کشور انجام شده است. هرچند جزئیات فازهای بعدی اعلام نشده، اما وزارت امور خارجه ایران اشاره کرده که گروه‌های دیگری نیز ممکن است بازگردانده شوند.

پرواز ۴۰ ساعته از لوئیزیانا برای مسافران، تنها بازگشت به خانه نبود؛ بلکه عبوری میان دو سیستم حقوقی و دو درک متفاوت از مهاجرت بود. این سفر برای آن‌ها داوطلبانه نبوده و نتیجه تصمیم اداری است که با یک امضا آغاز و با فرود در تهران پایان یافته است.

این بازگرداندن‌ها، شکاف میان ادراک عمومی از مهاجرت به آمریکا و واقعیت‌های سیستم مهاجرتی و امنیتی آن را روشن می‌کند. در حالی که بسیاری از بازگردانده‌شدگان بدون جرم و سابقه کیفری بودند، همچنان با محدودیت‌ها و فشارهای سیستم اداری مواجه شده‌اند.

در مجموع، این بازگرداندن‌ها نه تنها مسأله مهاجرت، بلکه تفاوت‌های قانونی و حقوقی میان دو کشور و تأثیر آن‌ها بر زندگی افراد را برجسته می‌کند؛ مسافرانی که سال‌ها دور از وطن زندگی کرده بودند و حالا در شرایطی غیرمنتظره به کشور بازمی‌گردند. این تجربه، واقعیت‌های پیچیده مهاجرت غیرقانونی، محدودیت‌های قانونی و تبعات اداری اخراج‌ها را به‌وضوح نشان می‌دهد.