چرا جنگ با اسرائیل اجتناب ناپذیر است؟ | تحریم‌ها بهانه‌ای برای جنگ | ایران در برابر مکانیسم ماشه؛ زمان تغییر قواعد بازی | ایران در حمله پیشدستی می‌کند؟
کشورهای گروه E3 (بریتانیا، فرانسه، آلمان) تحریم‌های اسنپ‌بک را فعال کردند، زیرا معتقدند این اقدام برایشان تبعاتی نخواهد داشت. آنها خود نقض‌کننده توافق هسته‌ای (برجام) بوده‌اند، تحریم‌های ثانویه آمریکا را اجرا کرده‌اند و از تجاوزات اسرائیل حمایت کرده‌اند، بدون اینکه هزینه‌ای بپردازند. صدراعظم آلمان، فریدریش مرتس، حتی با افتخار اعلام کرده که تل‌آویو «کار کثیف را برای ما انجام می‌دهد.»
به گزارش خبر فوری به نقل از cradle ، ایران باید قواعد بازی را تغییر دهد. اختلال در جریان انرژی اروپا گام منطقی بعدی است. در سال ۲۰۲۳، آلمان روزانه ۱.۵ میلیون بشکه نفت از غرب آسیا وارد کرد، فرانسه و بریتانیا هم هرکدام ۹۰۰,۰۰۰ بشکه. اقتصادهای شکننده این کشورها، که پیش‌تر تحت فشار تحریم‌های روسیه قرار دارند، توان تحمل شوک‌های بیشتر را ندارند.
فشار بر رهبران ضعیف اروپا
رهبران این کشورها به شدت نامحبوب هستند. مرتس تنها ۲۵ درصد مقبولیت دارد، امانوئل ماکرون ۱۷ درصد و رتبه محبوبیت کیر استارمر منفی ۴۴ است! ایجاد رکود اقتصادی در این کشورها می‌تواند سریع‌ترین مسیر برای تغییر رژیم در اروپا باشد.
نیروی قدس سپاه پاسداران ایران به خوبی با اهرم‌های فشار آشنا است. ژنرال قاسم سلیمانی، فرمانده فقید نیروی قدس، نیز این را درک کرده بود. حملات سال ۲۰۱۹ به نفتکش‌ها و تأسیسات آرامکو، که توسط نیروهای یمنی متحد انصارالله انجام شد زمینه‌ساز این رویکرد بود. تشدید اقدامات در حال حاضر، پیش از شعله‌ور شدن کامل جنگ، می‌تواند بستر را برای عملیات «وعده صادق ۴» آماده کند. با ایجاد شوک در بازارهای جهانی انرژی، فشار بر آمریکا و سازمان ملل برای مهار اسرائیل افزایش خواهد یافت.
آماده‌سازی برای عملیات موشکی!
جنگ اجتناب‌ناپذیر است. اسرائیل خواستار جنگ با ایران است و این جنگ را به دست خواهد آورد. مسئولان ایران یا نمی‌توانند یا نمی‌خواهند بپذیرند که سیاست‌های آمریکا و E3 در تل‌آویو تعیین می‌شود. جنگ همیشه هدف اصلی بوده است. پس از حملات ۱۱سپتامبر، آریل شارون، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، جنگ عراق را آغاز کرد و ایران قرار بود هدف بعدی باشد.
برنامه هسته‌ای ایران صرفاً بهانه‌ای برای اعمال تحریم‌ها و تضعیف جمهوری اسلامی پیش از جنگ است. نتانیاهو خواسته‌های غیرمنطقی مانند توقف کامل غنی‌سازی، برچیدن برنامه هسته‌ای و موشکی ایران را مطرح می‌کند، زیرا می‌داند این خواسته‌ها رد خواهند شد. جنگ راه اسرائیل برای نابودی و تجزیه ایران است تا هیچ قدرت منطقه‌ای در برابر جاه‌طلبی‌های «اسرائیل بزرگ» آن باقی نماند.
اما آخرین جنگ نتانیاهو نتیجه معکوس داد. ارتش اسرائیل پیشتاز بود و متحدان ناتو به نقش‌های لجستیکی محدود شدند. همان‌طور که استیو بنن اذعان کرد: «آتش‌بس به همان اندازه برای نجات اسرائیل بود... آنها بیش از توانشان وارد میدان شدند.»
دفعه بعد، تل‌آویو واشنگتن را به رهبری جنگ سوق خواهد داد. موضع عمومی «ضدجنگ» دونالد ترامپ بی‌معناست. او به دلیل پرونده‌های اپستین و حلقه مشاوران صهیونیستش تحت فشار است. ترور چارلی کرک پیامی هشداردهنده به مخالفان بود.
نفوذ اسرائیل در ساختار قدرت آمریکا
ساختار نظامی آمریکا تضمینی برای جلوگیری از جنگ نیست. این ساختار پر از افراد وفادار به اسرائیل است، نه استراتژیست‌ها. اطلاعات کنار گذاشته شده و سیاست‌ها در تل‌آویو نوشته می‌شوند و توسط عوامل موساد در حلقه نزدیک ترامپ به او القا می‌شوند.
تولسی گابارد (مدیر اطلاعات ملی) انعطاف‌پذیر نشان داده است؛ پیت هگست، ملقب به «ویکسی پیت»، یک اسلام‌ستیز و ناکارآمد است؛ و مارکو روبیو کاملاً از نتانیاهو حمایت می‌کند.
کانال‌های ارتباطی رئیس‌جمهور در امور امنیت ملی توسط اسرائیل دور زده می‌شوند. جان رتکلیف، مدیر سیا، به عنوان «منشی موساد در امور ایران» توصیف شده است. سوزی وایلز، رئیس دفتر کاخ سفید که برای نتانیاهو کار کرده، با منزوی کردن ترامپ، او را با نکات گفتاری دستکاری‌شده تغذیه می‌کند تا به سمت بمباران ایران سوق داده شود.
خبرنگاری که این موضوع را افشا کرد، می‌پرسد: «اینجا چه خبر است؟ ما در حال افشای بزرگ‌ترین عملیات نفوذ خارجی در تاریخ آمریکا هستیم که عملاً کنترل یک دولت را در دست گرفته است.»
صلح از طریق برتری نظامی
ایران اکنون با یک انتخاب سرنوشت‌ساز روبه‌روست. نتانیاهو از حمله هسته‌ای ایران نمی‌ترسد، زیرا می‌داند تهران ابتدا دست به حمله نخواهد زد. اما آنچه او از آن می‌ترسد، «نابودی متقابل تضمین‌شده» است. به همین دلیل تل‌آویو خواستار توقف کامل غنی‌سازی و برچیدن برنامه موشکی ایران است.
بدون زرادخانه هسته‌ای، ایران با خطر وجودی مواجه است. اگر تل‌آویو ابتدا حمله کند – که به احتمال زیاد چنین خواهد کرد – ایران در موضع دفاعی قرار می‌گیرد. به قول کارل فون کلاوزویتس، «غافلگیری اثر نیروی به‌کارگرفته‌شده را چند برابر می‌کند.»
برخلاف امیدهای واهی اصلاح‌طلبان، هیچ امیدی به رفع تحریم‌ها از طریق دیپلماسی وجود ندارد. تل‌آویو هر توافقی را خراب خواهد کرد. تنها راه برای رفع دائمی تحریم‌ها، پیروزی است. نیروهای مسلح ایران پیش‌تر نتانیاهو را وادار به درخواست آتش‌بس کرده‌اند. فاز بعدی باید با التماس او برای یک معاهده به پایان برسد.
