قوانین دولت بایدن، اقتصاد بسیاری از کشورهای دوست امریکا را به طور مستقیم تهدید می کند

این اقتصاددان امریکایی در لوموند نوشت: تا سال 2017، سیاست تجاری امریکا با اهداف راهبردی خود همسو بود. آنها اقتصاد پیشرو جهان، قدرت نظامی پیشرو در جهان بودند، و اتحاد آنها با کشورهای اروپایی و کشورهای دیگر امنیت آنها را افزایش داد و رفاه را برای همه تقویت کرد. آنها رهبری جهانی را از طریق نهادهایی مانند سازمان تجارت جهانی و چارچوب قانونی مشترک برای رشد اقتصادی و تجارت بین المللی اعمال کردند.

دونالد ترامپ دوران حمایت گرایی را آغاز کرد و بسیاری از دوستان و متحدان را بی جهت از خود دور کرد. جانشین او، جو بایدن، تلاش کرد حداقل تا حدی آسیب را ترمیم کند، اما بدون این که از بسیاری عناصر مهم سیاست تجاری ترامپ بازگردد.

سیاست واشنگتن در برابر ژاپن نمونه خوبی از این موضوع است. امنیت این کشور از پایان جنگ جهانی دوم به امریکا وابسته بوده است. زمانی که شینزو آبه نخست وزیر بود، ژاپن توانایی های نظامی خود را تقویت کرد و تمایل بیشتری برای دفاع از متحدان و منافع راهبردی خود در منطقه به ویژه تایوان نشان داد، اما همچنان به چتر امریکایی نیاز دارد.

ژاپن به شدت به تجارت وابسته است و نقش اقتصادی اساسی را در آسیا و سایر نقاط جهان ایفا می کند. و اکنون نقش ژاپن به همان اندازه که از نظر تجاری مهم است، از نظر ژئوپلیتیکی نیز مهم شده است.

ژاپن قبل از جنگ جهانی دوم کشوری نسبتاً فقیر بود و به دلیل ویرانی های گسترده ای که متحمل شد، از جنگ فقیرتر بیرون آمد. اما، در پایان دهه 1950، بازسازی کشور و یک سیاست اقتصادی مناسب، سی سال رشد خارق العاده را به همراه داشت.

در دهه 1980، این کشور به یک قدرت اقتصادی تبدیل شده بود، که باعث شد سایر کشورها اقدامات حمایتی علیه آن انجام دهند. این مورد محدودیت «داوطلبانه» بر صادرات وسایل نقلیه تولید شده در ژاپن بود که در واقع توسط دولت ریگان اعمال شد.

با این حال، اقتصاد ژاپن به رشد قوی خود ادامه داد. اما گسترش سه دهه آن حباب مالی را متورم کرده بود که در نهایت در سال 1990 ترکید و دو دهه از دست رفته رکود تورمی را آغاز کرد. بحران مالی جهانی 2008-2009 ضربه بیشتری به اقتصاد وارد کرد. در طول دهه بعد، میزان رشد آن فقط اندکی افزایش یافت، قبل از این که با همه‌گیری کووید-19 دوباره کاهش یافت.