ارجحیت منافع مجتمع نظامی-صنعتی خون آشام بر جان کودکان آمریکایی
در اولین ماه سال جدید میلادی چندین خشونت با اسحله مربوط به کودکان در آمریکا رخ داده است.
در 6 ژانویه، یک پسر 6 ساله معلم خود را با اسلحه مجروح کرد؛ در 16 ژانویه، تیراندازی در شهرستان تولار ایالت کالیفرنیا رخ داد که منجر به کشته شدن 6 نفر شد؛ در 29 ژانویه، یک مرد 19 ساله در ایالت نیواورلئان یک دختر 14 ساله را به ضرب گلوله به قتل رساند.
می‌توان گفت که اینها مظهر گسترش خشونت‌ها با اسلحه در آمریکاست. از یک سو، آمریکا در مواجهه با خشونت با اسلحه کاری انجام نداده است؛ از سوی دیگر، سازندگان و دلالان اسلحه پول زیادی به دست می‌آورند. در اقدامی فراتر از این، آنها چنگ و دندان خود را به کودکان نیز نشان داده‌اند. یک سال پیش، شرکت اسحله WEE1 Tactical یک تفنگ نیمه اتوماتیک JR-15 را برای کودکان تولید و روانه بازار کرد.
می‌توان تصور کرد که اگر کودکان برای خرید JR-15 هجوم ببرند، سلاحی نیمه خودکار که مخصوص کودکان است، قتل عام‌های بیشتری در مدارس آمریکا در راه خواهد بود و لزوم توقف این پدیده بسیار بدیهی است.
تفنگ نیمه اتوماتیک JR-15 یک سال پیش به بازار عرضه شد، اما طی این مدت جامعه آمریکا تلاشی برای جلوگیری از آن نکرد و قانونگذاران نیز مانع تولید آن نشدند. دلیل آن چیست؟ چرا تا قبل از وقوع فجایع خشونت‌بار مرتبط با اسحله در بین کودکان، واکنش‌ها به آن بسیار ضعیف و کمرنگ بود؟ پاسخ به این سئوالات چندان دشوار نیست چون نقش منافع گروه‌های ذینفع از جمله «انجمن ملی سلاح» NRA به عنوان نماینده نماینده مجتمع نظامی-صنعتی آمریکا در این مساله بسیار بدیهی است.
