طالبان: مردم دوست ندارند دختران 16 و 17 ساله شان به مدرسه بروند/ اعتراض مردم افغانستان: از زبان مردم سخن نگو!/ تصاویر

سرپرست وزارت آموزش و پرورش طالبان گفته است که: «بیرون بروید و بپرسید چند درصد مردم برای تحصیل دختران آماده هستند؟ ما در جامعه افغانی زند‌گی می‌کنیم و من فرهنگ مردم این‌جا را می‌شناسم. این فرهنگ همان چیزی است که دولت‌های قبلی به آن توجه نکردند که منجر به شورش‌ها و اعتراض‌ها شد. ما کوشش می‌کنیم شرایطی ایجاد کنیم که اعتراض مردم پیش نیاید و آموزش نیز ادامه پیدا کند.»

واکنش‌ها به اظهارات وزیر آموزش و پرورش طالبان از دیروز تاکنون ادامه دارد و شهروندان افغانستان این اظهارات را محکوم کرده و آنها را مخالف فرهنگ، باور و خواست مردم این کشور می‌دانند.

نمایش فرهنگ و ایدئولوژی طالبان

شهروندان افغانستان در واکنش به اظهارات سرپرست وزارت آموزش و پرورش طالبان، می‌گویند که این اظهارات ایدئولوژی و فرهنگ طالبان را به نمایش می‌گذارد.

حامد، یکی از شهروندان افغانستان نوشته است که اظهارات وزیر آموزش و پرورش طالبان «بیانگر فرهنگ طالبانی» است و نه فرهنگ مردم افغانستان.

او افزوده است که در بیست سال گذشته نیز در مناطقی که تحت کنترل طالبان بود، دختران اجازه رفتن به مدرسه را نداشتند و اکنون که آنها بر کل افغانستان مسلط شده‌اند، یک نسل از شهروندان یک کشور را از آموزش محروم کرده‌اند.

یکی دیگر از شهروند افغانستان نوشته است که: «جهان بینی وزیر آموزش و پرورش طالبان نهایتا مناطق دوردستی است که در 20 سال گذشته هم تحت کنترل این گروه بوده، او هیچ تصویری از دیگر مناطق تشنه‌ی تحصیل ندارد.»

این شهروند افزوده که :«وزیر آموزش و پرورش طالبان وقتی می‌گوید فرهنگ ما اجازه نمی‌دهد که دختران به مدرسه بروند، منظورش همان چند قریه‌ای است که خودشان حضور داشتند نه بامیان نه دایکندی و نه بسیار استان‌های دیگر.»

شماری دیگر از شهروندان افغانستان با انتقادات مشابه، می‌گویند که این ایدئولوژی و فرهنگ طالبان است که دختران را از آموزش محروم کرده‌اند و آینده یک نسل از شهروندان افغانستان را در حال از بین بردن هستند؛ نه فرهنگ مردم افغانستان.

به باور شهروندان افغانستان، ایدئولوژی طالبان، مبتنی بر باورهای «افراطگرایانه» و «تروریستی» است، در حالی‌که مردم افغانستان دارای فرهنگ غنی، مداراگرایانه و متنوع است.

«از زبان مردم سخن نگو»

شماری از شهروندان افغانستان خطاب به وزیر آموزش و پرورش طالبان گفته‌اند که «از زبان مردم سخن نگو» زیرا مردم افغانستان مخالف آموزش دختران شان نیستند.

آنها وزیر آموزش و پرورش طالبان را متهم به «دروغ گویی» می‌کنند و می‌گویند که مردم افغانستان همین چند روز پیش در استان پکتیا نشان دادند که مخالف آموزش دختران شان نیستند و بی‌صبرانه منتظر اند که این ستم تاریخی در حق دختران شان، برطرف شود.

یکی از این شهروندان با انتشار ویدیویی گفته است که: «طالبان نمی‌توانند از زبان مردم افغانستان به نفع خود شان استفاده کنند. مردم افغانستان، هم زن و هم مرد، طرفدار باز شدن مدارس دخترانه هستند.»

او افزوده که: «زمانی که اینها می‌گویند که مردم افغانستان راضی نیستند که دختران 16 ساله شان مدرسه بروند، مثل همیشه دروغ می‌گویند و کاملا اشتباه می‌کنند.»

یک شهروند دیگر افغانستان نیز با نشر ویدیویی در واکنش به اظهارات وزیر آموزش و پرورش طالبان می‌گوید که: «زمانی که اینها این قسم صحبت می‌کنند، کاملا اشتباه است و کاملا دروغ می‌گویند. از صحبت های شان معلوم می‌شود که تحت هیچ شرایطی حاضر به باز شدن مدارس دخترانه نیستند. لطفا با سرنوشت دختران ما بازی نکنید.»

واکنش بزرگان قومی استان ارزگان

شماری از بزرگان قومی استان ارزگان، در جنوب افغانستان، به اظهارات سرپرست وزارت آموزش و پرورش طالبان که در این استان ابراز شده، واکنش نشان داده‌اند و آن را محکوم کرده‌اند.

بزرگان قومی استان ارزگان در صحبت با رسانه‌ها گفته‌اند که آنها می‌خواهند دختران شان به مدرسه بروند و درس بخوانند، اما این طالبان هستند که مدارس دخترانه را مسدود کرده‌اند و دختران را از دسترسی به آموزش و تعلیم، محروم کرده‌اند.

آنها می‌گویند که خواستار بازگشایی مدارس دخترانه هستند و دیدگاه وزیر آموزش و پرورش طالبان، دیدگاه شخصی وی و نظام طالبان است، نه دیدگاه مردم ارزگان.

از زمان تسلط طالبان بر افغانستان، حدود یک سال می‌شود که دختران بالاتر از کلاس ششم از دسترسی به آموزش و رفتن به مدرسه محروم شده‌اند.

تاکنون علاوه بر شهروندان افغانستان، جامعه جهانی و بسیاری از سیاست مداران پر نفوذ افغانستان که در داخل این کشور بسر می برند، همانند حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین و عبدالله عبدالله، رئیس پیشین شورای عالی مصالحه ملی، نیز خواستار بازگشایی مدارس دخترانه شده‌اند.

اما گروه طالبان بدون توجه به این خواست‌ها، تاکنون مانع بازگشایی مدارس دخترانه بالاتر از کلاس ششم شده‌اند و نسلی از دختران دانش آموز افغانستان همچنان در بی‌سرنوشتی بسر می‌برند.