عمان راه‌حل دو کشوری و پایان اشغالگری را شروط تحقق صلح در خاورمیانه دانست

این حرفها صرفا مقدمات باز کردن راه برای حرفهای بعدی است. عربها هیچ یک به ایران وفادار نیستند و هر یک هر زمان بتواند کینه ای تاریخی را که از ایران به دل دارد، اجرایی می سازد. صرف ژست بیطرف گرفتن توسط یک دولت عربی که نقش خاص خود را در جمع عربها به دوش گرفته، نباید باعث باورپذیری بی چون و چرای این ادعاها شود. نیز حتی اگر این نقش برای چندین دهه استمرار یافته باشد و در ظاهر گاهی به نفع شما هم قدم برداشته باشد، باز هم نافی این نیست که یک نقش کاتالیزوری فریبکارانه را به عهده گرفته است. در سوئیس اعلام بی طرفی در همه مسائل و مناقشات اروپایی و جهانی شده چرا که خواستند مأمن و پناهگاه امنی برای گروهی خاص و سرمایه هایشان باشد تا از هیچ آسیبی گزندی نبینند. خب می دانیم پولهای کدام اقلیت سرمایه دار جهان، در سوئیس است. همانها که اهل الماس و طلا و بانک و بانکداری هستند. در عمان هم قضیه از همین قرار است و صرف ادعای طرف مبنی بر اینکه پسر پیغمبر است و دستش به گناهی آلوده نمی شود نباید ما را به همین راحتی فریب دهد و طرف را در هیأت یک منجی بیطرف، حلال همه درگیریهامان بدانیم. حال اگر متناسب با سیاستهای خود و به نفع منافع خود از این رویه و منش عمان بهره بردیم بحث دیگری است اما غرق شدن در گردابه سیاست نرم عمان اشتباهی جبران ناپذیر است. شاید ما گمان می کنیم که حرفهای ماست که از گلوی ایشان خارج می شود ولی طبق نظریه های پیشرفته در حوزه جامعه شناسی و سیاست، این مشاور بله قربان گوی ما، امیال خود را به نرمی نزد ما پیش می برد و کم کم فضای اندیشگانی سیاسی متفاوت و سپس جغرافیای سیاسی دیگرگونه ای را رقم می زند.