آب پرتقال فعالیت هزاران ژن سلولهای ایمنی را دگرگون میکند
پژوهشهای جدید نشان میدهند که مصرف منظم آب پرتقال اثری بسیار فراتر از یک نوشیدنی روزمره دارد و میتواند فعالیت هزاران ژن در سلولهای ایمنی انسان را تغییر دهد.
این ژنها در فرآیندهایی حیاتی مانند تنظیم فشار خون، کنترل التهاب و مدیریت متابولیسم قند نقش ایفا میکنند؛ فرآیندهایی که برای سلامت قلب و عروق در طول عمر اهمیت اساسی دارند.
در یک مطالعه کنترلشده، بزرگسالان به مدت ۶۰ روز روزانه ۵۰۰ میلیلیتر آب پرتقال پاستوریزه مصرف کردند. بررسی نمونههای خونی نشان داد که ژنهای مرتبط با پاسخ التهابی (از جمله IL6، IL1B، NAMPT و NLRP3) فعالیت کمتری از خود نشان دادند.
این ژنها معمولا در موقعیتهای استرس و التهاب شدید فعال میشوند. علاوه بر این، ژنی که بر توانایی کلیه در نگهداشتن سدیم اثر میگذارد نیز کاهش فعالیت نشان داد.
این تغییرات میتواند به کاهش فشار خون کمک کند، موضوعی که پیشتر نیز در مطالعات مختلف درباره تأثیر آب پرتقال تأیید شده بود.
یکی از دلایل این تأثیرات، وجود «فلاونوئید هسپریدین» در پرتقال است. این ماده خاصیت آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی قوی دارد و به کاهش التهاب سیستمیک، بهبود عملکرد رگها و تنظیم متابولیسم قند کمک میکند.
مطالعه جدید نشان میدهد تأثیرات هسپریدین فقط به ضدالتهاب بودن محدود نیست، بلکه مسیرهای مرتبط با فشار خون بالا، تعادل چربی خون، و کنترل قند نیز تحت تأثیر قرار میگیرد.
نکته جالب در یافتهها این است که پاسخ بدن به آب پرتقال، بسته به ترکیب بدنی افراد متفاوت است. افراد دارای اضافهوزن تغییر بیشتری در ژنهای مرتبط با متابولیسم چربی نشان دادند، در حالی که افراد لاغرتر تغییرات چشمگیرتری در ژنهای مرتبط با التهاب داشتند.
این موضوع نشاندهنده تعامل پیچیده تغذیه با ژنتیک و فیزیولوژی فرد است.
تحلیل ۱۵ مطالعه کنترلشده با مجموع ۶۳۹ شرکتکننده نیز نشان داده که مصرف منظم آب پرتقال میتواند مقاومت به انسولین را کاهش دهد و کلسترول الدیال را پایین بیاورد.
این دو عامل از مهمترین شاخصهای خطر در بیماریهای قلبی و دیابت نوع دو هستند. آب پرتقال همچنین در برخی افراد موجب افزایش کلسترول اچدیال، که به «کلسترول خوب» معروف است، شده است.
مطالعات متابولیتی نشان داده که آب پرتقال بر مسیرهای انرژی، ارتباطات سلولی، و مسیرهای التهابی اثر میگذارد.
علاوه بر این، افزایش باکتریهای تولیدکنندهٔ اسیدهای چرب کوتاهزنجیر پس از یک ماه مصرف آب پرتقال خونی، نشاندهنده بهبود سلامت روده و کاهش التهاب است. این اسیدهای چرب با کاهش فشار خون و بهبود سلامت قلب مرتبط هستند.
در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک نیز مصرف آب پرتقال موجب بهبود عملکرد لایه درونرگی شده است. این عملکرد بهتر به معنای توانایی بیشتر رگها برای گشادشدن و کنترل جریان خون است؛ عاملی که خطر حمله قلبی را کاهش میدهد.
در مجموع، نتایج پژوهشها نشان میدهد که آب پرتقال، در صورت مصرف متعادل، میتواند نقش قابل توجهی در کاهش التهاب، بهبود جریان خون، کاهش فشار خون، تنظیم متابولیسم قند و چربی و در نتیجه کاهش خطر بیماریهای قلبی–عروقی داشته باشد.
