برندگان نوبل فیزیک ۲۰۲۲ مشخص شدند

جایزه نوبل فیزیک ۲۰۲۲ به آلن اسپکت، جان اف کلاسر و آنتون زیلینگر برای انجام آزمایش‌ها با فوتون‌های درهم‌تنیده، اثبات نقض نابرابری‌های بل و علم اطلاعات کوانتومی پیشگامانه اعطا شد.

نتایج آنها راه را برای فناوری جدید مبتنی بر اطلاعات کوانتومی هموار کرده است.

آلن اسپکت، جان کلاسر و آنتون زیلینگر با استفاده از آزمایش‌های پیشگامانه، پتانسیل بررسی و کنترل ذراتی را که در حالت‌های درهم‌تنیده هستند، نشان داده‌اند. اتفاقی که برای یک ذره در یک جفت درهم تنیده رخ می‌دهد، تعیین می‌کند که چه اتفاقی برای دیگری بیفتد، حتی اگر آنها از هم خیلی دورتر از آن باشند که روی یکدیگر مستقیما تأثیر بگذارند.

به عبارت دیگر، برندگان جایزه نوبل ۲۰۲۲ در رشته فیزیک، آزمایش‌های پیشگامانه‌ای را با استفاده از حالت‌های کوانتومی درهم‌تنیده انجام داده‌اند که در آن دو ذره حتی زمانی که از هم جدا می‌شوند، مانند یک ذره واحد عمل می‌کنند.

توسعه ابزارهای آزمایشی برندگان جایزه نوبل فیزیک امسال، پایه و اساس عصر جدیدی از فناوری کوانتومی را بنا نهاده است.

موضوع درهم‌تنیدگی کوانتومی می‌تواند برای توسعه ارتباطات رمزگذاری شده ایمن نیز استفاده شود.

آلن اسپکت(Alain Aspect) تنظیماتی را برای بستن یک خلاء مهم ایجاد کرده است. او ‌توانست تنظیمات اندازه‌گیری را پس از خروج یک جفت درهم‌تنیده از منبع خود تغییر دهد، بنابراین تنظیماتی که هنگام انتشار وجود داشت، نمی‌توانست روی نتیجه تأثیر بگذارد.

جان کلازر(John Clauser) نیز دستگاهی ساخته است که دو فوتون درهم‌تنیده را همزمان ساطع می‌کند و هر کدام به سمت فیلتری که قطبش آنها را آزمایش می‌کند، روانه می‌شوند. نتیجه نیز نقض آشکار نابرابری بِل و مطابق با پیش‌بینی‌های مکانیک کوانتومی بود.

آنتون زیلینگر(Anton Zeilinger) نیز در مورد حالت‌های کوانتومی درهم‌تنیده تحقیق کرده است. گروه تحقیقاتی او پدیده‌ای به نام "تِله‌پورت کوانتومی" را نشان داده است که امکان جابجایی حالت کوانتومی از یک ذره به ذره دیگر را در فاصله‌ای دور فراهم می‌کند.

توسعه ابزارهای آزمایشی برندگان فیزیک ۲۰۲۲ پایه و اساس عصر جدیدی از فناوری کوانتومی را پایه‌گذاری کرده است. توانایی دستکاری و مدیریت حالت‌های کوانتومی و تمام لایه‌های ویژگی‌های آنها به ما امکان دسترسی به ابزارهایی با پتانسیل غیرمنتظره را می‌دهد.

تحقیق و توسعه شایان توجه و پرشتابی در حال انجام است تا از ویژگی‌های ویژه سیستم‌های ذره‌ای منفرد برای ساخت رایانه‌های کوانتومی، بهبود اندازه‌گیری‌ها، ساخت شبکه‌های کوانتومی و ایجاد ارتباطات رمزگذاری شده کوانتومی امن استفاده شود.