ارتباط آسیب های سر و مشکلات یادگیری در کودکان

محققان با استفاده از اسکن مغزی برای اندازه‌گیری دقیق تاثیر هر گونه آسیب توانسته‌اند این مشکل را در بزرگسالان بررسی کنند. با این حال انجام این کار در کودکان و نوجوانان مشکل‌تر است زیرا مغز آنان به سرعت در حال رشد و تغییر است.

محققان کالج امپریال لندن و بیمارستان گریت اورموند استریت انگلستان اندازه‌گیری‌های دقیقی از مغز کودکانی که به‌ طور طبیعی در حال رشد هستند، جمع‌آوری کرده‌اند و از آن به‌ عنوان راهنمایی برای کمک به تشخیص هرگونه تفاوت با کودکانی که از آسیب ملایم یا آسیب مغزی شدید رنج می‌برند، استفاده کرده‌اند.

آنان کشف کردند آسیب می‌تواند منجر به کوچکتر شدن حجم مغز برخی از کودکان بیش از حد انتظار شود و دریافتند که این موضوع می‌تواند با مشکلات یادگیری و رفتاری مرتبط باشد.

دکتر سلیا دیمارچی، محقق این تحقیق از دپارتمان علوم مغز کالج امپریال لندن و بیمارستان گریت اورموند استریت، گفت: وقتی به سر کودکان یا جوانان ضربه‌ای جدی وارد می‌شود، به‌ طور معمول برای بررسی هرگونه آسیب مغزی اسکن می‌شود. استفاده از نتایج این تحقیق می‌تواند به ما این امکان را بدهد که شروع به بررسی اسکن‌ها برای ناهنجاری‌ها بر حسب رشد نواحی مختلف مغز کنیم.

دکتر نایل بورک، محقق این تحقیق که پیش از این در بخش علوم مغز امپریال کالج لندن مشغول به کار بود و اکنون در کینگز کالج لندن مستقر است، در این مورد می‌گوید: ما می‌دانیم که برخی از کودکان و نوجوانانی که دچار آسیب مغزی تروماتیک می‌شوند، ممکن است مشکلات یادگیری یا عاطفی را تجربه کنند.

اما در حال حاضر نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم چه کسی مشکل خواهد داشت و چه کسی مشکلی نخواهد داشت. این موضوع اغلب به این معناست که آن دسته از کودکان و نوجوانانی که دچار مشکلات می‌شوند، حمایت اولیه و ضروری را دیر دریافت می‌کنند.

برای کمک به درک بیشتر در مورد این موضوع گروه بزرگی از کودکان و جوانان را مورد بررسی قرار دادیم تا ببینیم با رشد مغز آنان چه اتفاقی برای حجم مغزشان می‌افتد. این کار به ما امکان تشخیص هر تفاوتی را در کودکانی که دچار آسیب مغزی شده‌اند را می‌دهد.

کاهش حجم مغز پس از آسیب

محققان از اسکن MRI برای اندازه‌گیری دقیق مغز بیش از ۱۲۰۰ کودک سالم و جوان با میانگین سنی بین هشت تا ۲۲ سال استفاده کردند که آنان را قادر به درک رشد و تکامل طبیعی نواحی مختلف مغز کرد.

آنان این اسکن‌ها را با اسکن‌های مغزی گروهی متشکل از ۳۹ نوجوان ۱۲ تا ۱۶ ساله که در ماه‌ها یا سال‌های گذشته دچار آسیب مغزی متوسط یا شدید شده بودند، مقایسه کردند. جراحات به‌ طور معمول در اثر تصادفات جاده‌ای، سقوط یا آسیب‌های ورزشی ایجاد می‌شود. محققان همچنین مجموعه‌ای از ارزیابی‌ها را برای آزمایش هرگونه مشکل شناختی انجام دادند.

آنان دریافتند از بین ۳۹ نوجوان مبتلا به آسیب مغزی ۱۱ نفر حداقل در یک ناحیه از ماده سفید مغزشان و هفت نفر حداقل در یک ناحیه از ماده خاکستری مغزشان حجم کمتری داشتند. ماده سفید از نوعی «سیم‌کشی» تشکیل شده است که بخش‌های مختلف مغز را به هم متصل می‌کند. ماده خاکستری از اجسام سلولی تشکیل شده که در آن اطلاعات پردازش می‌شود و تفکر صورت می‌گیرد.

آنان همچنین دریافتند آن دسته از نوجوانانی که حجم مغز به نسبت کمتری داشتند، در مقایسه با گروه کودکان سالم مشکلاتی مانند سرعت پردازش ذهنی کندتر، مشکلات یادگیری، سطوح بالاتر افسردگی، بی‌علاقگی و عصبانیت را نیز داشتند.

در میان برخی از کودکان بدون حجم مغز کم آنان یا والدینشان مشکلاتی را در عملکرد روزمره گزارش کردند که چالش‌های مربوط به رسیدگی به نیازهای کودکان پس از آسیب را برجسته می‌کند.

پروفسور دیوید شارپ، محقق این تحقیق از دپارتمان علوم مغز امپریال، افزود: اثرات صدمات سر پیچیده و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اگر بتوانیم به نقطه‌ای برسیم که تجزیه و تحلیل دقیق اسکن‌ها به مدیریت بالینی معمول کمک کند، این موضوع می‌تواند به ما کمک کند، بفهمیم چرا برخی از کودکان و جوانان در معرض خطر مشکلات یادگیری یا رفتاری هستند و حمایت یا توانبخشی بیشتری برای آنان فراهم کنیم.

این مورد به‌ راستی مهم است زیرا مشکلاتی که جوانان تجربه می‌کنند، می‌تواند تاثیرات ماندگاری بر تحصیل و فرصت‌های بعدی در زندگی بزرگسالی آنان داشته باشد.

نتایج این تحقیق در مجله Brain منتشر شده است.