روزگار سیاه زنی در خانه مادرشوهر: احساس می‌کنم کلفت هستم

این زن گفت: در خانواده ای مذهبی و سنتی که از لحاظ مالی متوسط بودند، متولد شدم. من فرزند آخر خانواده هستم و ۲ برادر بزرگ‎تر از خودم دارم. مادرم همیشه می گفت: خدا تو را بعد از دو فرزند پسر به ما داده است و تو خیلی برایمان عزیز بودی. پدرم کاسب بود.

از همان اوایل کودکی ام فردی پر انرژی و با انگیزه بودم. چون در محله های قدیمی شهر زندگی می کردیم، بیشتر اوقات با دختر همسایه مان وقتم را با بازی کردن می گذراندم و همین بازی کردن ها و جنب و جوش در کنار بچه ها مرا قانع می کرد. دوران دبستان و راهنمایی را پشت سرگذاشتم و وارد دوره دبیرستان شدم و تصمیم جدی برای ادامه تحصیل و درس خواندن داشتم ولی انگار بخت با من همراه نبود. سال آخر دبیرستان را به پایان رسانده بودم که متوجه بگومگوهای مادر و برادرانم شدم. گویا خبر از زندگی جدیدی برایم در پیش بود. از یک طرف هنوز وابسته خانه پدری بودم و از طرف دیگر در رویاهایم به دنبال زندگی با فردی که می تواند مرا به تمام آرزوهایم برساند  ...

«کریم» با خانواده اش به خواستگاری ام آمد. همه صحبت ها و قول و قرار عقد و عروسی با بزرگ‎ترها انجام شد و من و «کریم» پای سفره عقد نشستیم. «کریم» مغازه سوپرمارکت داشت. او ۲۸ساله بود و فرد خوبی به نظر می رسید. من و کریم بعد از ۲ ماه دوران عقد و نامزدی با برگزاری مجلس خصوصی عروسی، زندگی مشترکمان را شروع کردیم. قرار شد چند سال اول با مادر شوهرم زندگی کنیم.

من هم چون کریم در مغازه شاغل بود و درآمد آن‎چنانی نداشت قبول کردم اما شرایط خانه مادرشوهرم با آن هایی که می گویند با مادرشوهرشان زندگی می کنند، زمین تا آسمان فرق داشت. ما مجبور به زندگی در طبقه پایین خانه مادرشوهرم بودیم . رفتار مادرشوهرم با من بسیار بد بود. در واقع من احساس می کردم مادرشوهرم کلفت گرفته است . 

رفتارها و برخوردهای مادرشوهرم، رفتار همسرم را تحت تاثیر قرار داد. نسبت به من دیگر هیچ احساسی نداشت. هیچ خرجی و نفقه ای نمی داد. حتی وقتی به او نیاز داشتم به من توجه نمی کرد. تصمیم گرفتم به دور از خانواده اش باشم؛ سراغ اجاره کردن خانه رفتم  ولی مادر شوهرم گفت که پسرم را از من جدا کردی.

من همان یک پسر را داشتم. این حرف های او بیشتر باعث سردی رابطه من با همسرم می شد و  به خاطر عذاب وجدانی که مادرش به او داده بود، همسرم بیشتر از من جدا شد.

چون شرایط اقتصادی و وضعیت مناسبی نداشتیم بعد از یک سال به خانه مادرشوهرم برگشتیم. از این که دوباره مجبور بودم به منزل مادرشوهرم برگردم خیلی ناراحت بودم و از این موضوع رنج می بردم. اما تنها دلخوشی من فرزندم بود که می توانستم با نفس کشیدن هایش و حس کردنش  در درون خودم، امید دوباره برای زندگی داشته باشم. ولی ای کاش ما را به حال خودمان رها می کردند.

مادرشوهرم بیان می کرد یا من یا همسرت، از بین این دو یکی را انتخاب کن.

من که دیگر تحمل رفتارها و زخم زبان های این زن را ندارم، برای اولین بار پایم به دادگاه و کلانتری باز شده و می خواهم از او به خاطر تهمت هایی که زده و دخالت هایی که در زندگی ام داشته، شکایت کنم. جروبحث های زیادی با همسرم دارم اما واقعا خسته شدم.با او درگیر شدم و  با فرزندم به خانه مادرم رفته ام اما دیگر نمی توانم تحمل کنم ....

با شکایت این زن ۲۳ ساله، بررسی های کارشناسی و اقدامات مشاوره ای برای گره گشایی از مشکلات وی با دستور ویژه سرگرد احسان سبکبار (رئیس کلانتری شفای مشهد) در دایره مددکاری اجتماعی آغاز شد.