چرا تقاضای ایرانیان برای ویزای اروپا رد میشود؟
شاید شما هم یکی از کسانی بودهاید که این روزها تصمیم سفر به یک کشور اروپایی یا جایی غیر از اروپا داشتهاید اما برای گرفتن ویزا با درهای بسته روبهرو شدهاید.
به قول کسانی که این روزها برای گرفتن ویزا اقدام کردهاند، دریافت ویزا از سفارتخانههای کشورهای مختلف داستان دارد و گاهی برخورد مسئولان سفارتهای مختلف باورنکردنی است. از رفتارهای زشت و بد بگیرید تا داستانهای مالی، دلالها هم که دیگر بازار سوءاستفادهشان حسابی سکه است.
خیلی از کسانی که این روزها از سوی سفارتخانههای مختلف رد تقاضا یا طبق واژه مرسوم «ریجکت» میشوند و جواب نه میشنوند، هیچ دلیل منطقی را در پاسخ سفارتخانههای مختلف نمییابند و اینکه چرا باید مرزهای خطکشیشده مندرآوردی مانعی واقعی برایشان ایجاد کند؟ خیلی از کسانی که این روزها برای دریافت ویزا جواب نه شنیدهاند، دلشان میخواهد دلیل این رفتارها را بدانند. مثلا کسانی که اغلب برای شرکت در کنفرانسهای علمی یا مسائل درمانی از حق سفر محروم شدهاند. مگر همواره شعار غرب این نبوده که دانشگاهها و حوزه بهداشت و درمان مشمول تحریم نمیشود؟
هدیه ۳۳ ساله یکی از کسانی است که به تازگی برای شرکت در یک کنفرانس علمی از سوی یک کشور اروپایی کمجمعیت جواب «نه» شنیده. او میگوید: «این کشور در ایران سفارتخانه هم ندارد بلکه یک دفتر کنسولگری دارد. همه مدارکم را ارائه دادم و کسی که مدارک را دریافت کرد سؤالهای لازم را پرسید و من هم همه را جواب دادم. اما بعد از چند هفته رد تقاضایم آمد. دلایلشان برای این رد تقاضا آنقدرغیرمنطقی و خندهدار بود که نمیدانستم باید چه بگویم. وقتی به کارمند کنسولگری اعتراض کردم، با لحن نامناسبی جواب داد ایرانیها بالاترین آمار برنگشتن به کشور را دارند و کشورهای دیگر حق دارند با ما این طور برخورد کنند! سؤال من از مسئولان کشور خودم است؛ آیا واقعاً یک کشور ۵ میلیونی حق دارد مرا از یک سفر ۱۰ روزه به کشورش که حتماً هم بازگشت خواهد داشت محروم کند؟ من در اعتراض به این رد شدن بازهم اعتراض دادم و این بارهمه مدارکم را با پست بینالمللی برای سفارتخانه اصلی آن کشور ارسال کردم اما بازهم جواب رد شنیدم. واقعاً دلیل این رفتارهای توهینآمیزسفارتخانهها را نمیفهمم. چرا آنها با ما این گونه رفتارمیکنند؟»
سعید برای گرفتن یک فرصت مطالعاتی در آلمان درخواست ویزایش رد شده و ناصر برای شرکت در یک کنفرانس حقوقی در حوزه حقوق معلولان. تقاضای زهرا و رضا زوجی که هر سال برای دیدن دخترشان به اتریش سفر میکنند هم امسال رد شده؛ بیدلیل و بیمنطق.
مهزاد که این روزها همچنان پیگیر این موضوع است، میگوید: «همان موقع که اعتراض کردیم وزارت خارجه در بیانیهای به اعتراض ما پاسخ داد. ما خیلی امیدوار شدیم اما این روزها گویی هیچ اهمیتی به این مسأله نمیدهند. ما برنامهمان این بود که همه اعتراضها را جمع کنیم و ارائه بدهیم. به نظر ما این رویه برخورد سفارتخانهها با ما حقارتآمیز است و نیازمند چانهزنی سیاسی از سوی دولتمان است. ما بهعنوان شهروندان این کشور اعتراض خودمان را به این روند نشان دادهایم و در بیانیه وزارت خارجه هم آمده بود مردم شکایتهایشان را گزارش دهند تا این روند پیگیری شود و بازار دلالیها و بازار سیاه جمع شود.»
اگر به پویش «حق سفر داریم» مراجعه کنید یا همین دور و برخودتان با کسانی که این روزها قصد سفر به کشورهای مختلف داشتهاند، صحبت کنید، حرفهای جالبی میشنوید. آنها نه برای تفریح یا ماندن و برنگشتن که برای شرکت در کنفرانسهای علمی یا معالجه بیماری، قصد مسافرت داشتهاند. جالب آنکه در مواردی آژانسهای هواپیمایی خارجی هم در این روند مشارکت میکنند و در صورتی که ویزا هم داشته باشید، مانع سفر شما میشوند.
728
