دویدن در پارک رضایت از زندگی و رفاه را افزایش می‌دهد
محققان کشف کرده‌اند که چگونه عمل ساده‌ی پیوستن به یک پارک‌ران هفتگی ۵ کیلومتری می‌تواند منجر به بهبود شادی، سلامت و ارزش اجتماعی شود و نشان می‌دهد که گام‌های کوچک می‌توانند تفاوت بزرگی در رفاه ملی ایجاد کنند.
به گزارش مدیکال نیوز، در یک مطالعه اخیر که در PLOS Global Public Health منتشر شده است، محققان با استفاده از یک نظرسنجی از پارک‌ران، یک مدل عمومی از رضایت از زندگی ایجاد کردند.
تحقیقات در مورد رفاه ذهنی در سال‌های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است. دفتر آمار ملی (ONS) در بریتانیا (UK) چهار شاخص را برای سنجش رفاه در نظر گرفته است: شادی، اضطراب، رضایت از زندگی و احساس ارزشمند بودن چیزها. در میان این موارد، رضایت از زندگی معمولاً توسط ONS هنگام تخمین رفاه جمعیت ترجیح داده می‌شود.
پارک‌ران یک پیاده‌روی یا دویدن پنج کیلومتری هفتگی و زمان‌بندی‌شده است که سازمان بهداشت جهانی آن را به عنوان ابتکاری که می‌تواند مزایای فعالیت بدنی را به بسیاری از افراد معرفی کند، توصیه می‌کند. مطالعه‌ای در مورد پارک‌ران، مزایای پیاده‌روی یا دویدن را بر سلامت و رفاه نشان داد. مطالعه دیگری گزارش داد که پارک‌ران افرادی را که کمتر با دویدن مرتبط هستند، مانند زنان و افراد کم‌تحرک، جذب می‌کند.
در مطالعه حاضر، محققان مدلی از رضایت از زندگی را بر اساس مشارکت در پارک‌ران توسعه دادند. در پاییز ۲۰۲۴، به همه پارک‌ران‌های بریتانیایی بالای ۱۸ سال که در یک یا چند پارک‌ران در سال گذشته شرکت کرده بودند، یک نظرسنجی ارسال شد. در این نظرسنجی سوالاتی در مورد رضایت از زندگی، وضعیت سلامت، جنسیت، سطح فعالیت، تأثیر پارک‌ران به عنوان یک دونده/پیاده‌رو یا داوطلب بر ۱۹ یا ۲۰ پیامد رفاه و سلامت، و اینکه چگونه دویدن/پیاده‌روی یا داوطلب شدن با رضایت از زندگی مرتبط است، پرسیده شد.
نسبت‌های سود-هزینه برای تعیین هزینه-اثربخشی پارک‌ران محاسبه شد. دو هزینه در نظر گرفته شد: هزینه استفاده از پارک و هزینه اداره سازمان پارک‌ران. پایایی موارد نظرسنجی خوداظهاری با استفاده از آلفای کرونباخ ارزیابی شد. رگرسیون خطی چندگانه گام به گام، تأثیرات پس از پیاده‌روی/دویدن و داوطلب شدن را با رضایت از زندگی به عنوان متغیر وابسته و سایر تأثیرات را به عنوان متغیرهای مستقل ارزیابی کرد.
علاوه بر این، مدل‌های رگرسیون غیرخطی چندگانه رضایت از زندگی با تغییر رضایت از زندگی به عنوان متغیر وابسته توسعه داده شدند. متغیرهای مستقل شامل وضعیت سلامت، سن، فعالیت در زمان ثبت نام، چارک شاخص محرومیت چندگانه (IMD)، تعداد پارک‌ران‌ها، تعداد موارد داوطلب شدن و تغییر فعالیت بین ثبت نام و نظرسنجی بودند.
