ناشنیده‌های از زندگی امیرالمومنین(ع) در مورد جمع‌آوری ثروت

بشر در عظمتهای منعکس از خود وام دار محض لطف خداوند است --- همه ی مسلمانان مؤمن پیرو صادق و پرورش یافته ی و فادار مکتب توحیدی قرآن کریم اعم از پیامبر (ص) و اهل بیت آن حضرت (ع) وسایر اولیای صالح خداوند یکتای جهان آفرینش حتی به اندازه یک تار مو به خود اجازه نمی داده به خود خدا پنداری گرفتار شوند و فراتر از مصادیق احکام و اعتقادات قرآن چیز دیگری را از خویشتن خویش به این مصادیق بیافزایند. این بزرگان والا مقام با لطف حکمتی که خداوند به روی انان در زمان زندگی می گشوده ساده تر و روان تر به مصادیق نهفته ی کلیات احکام و اعتقادات قرآن دست می یافتند و به مردم می آموختند. این خدا پرستان مقرب درگاه ذات اقدس احدیت هرگز خود را مبتکر این آموزه ها معرفی نمی کردند بلکه هرچه را در توشه ی روزی مادی و معنوی خویش داشتند از آن خداوند و لطف او می دانستند و همیشه خود را در همه ی خیرها وام دار خداوند معرفی می کردند : « قُلْ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ وَلَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ » ﴿آیه ۱۸۸ سوره أعراف﴾. این بزرگان والا مقام عظمت ظاهر در رفتار و گفتار خود را همواره وام دار عظمت حکمت و لطف الهی قلمداد می کرده اند. روشنگریهای قرآن کریم نیک به ما می آموزند و به روشنی نشان می دهند این بزرگان پرورش یافته ی مکتب توحیدی قرآن هرگز وهیچگاه ادعا نکرده که ویژگیهای فرا طبیعی داشته یا از خداوند اجازه و اذن مطلق انجام کارهای فرا طبیعی گرفته باشند. غفلت یا بی پروایی در اصرار بر معرفی این بزرگان با عظمت مجازی یا حقیقی جدا از عظمت حکمت و لطف الهی خواسته یا ناخواسته اصرار بر سهیم ساختن این بندگان مقرب در ویژگیهای منحصر به خداوند است و این گونه سهیم سازی بحکم قرآن ظلم بزرگ در حق خداوند و گناه کبیره ی نابخشودنی است و مجازات ابدی پایان ناپذیر دارد. این اصرار در تضاد و تناقض آشکار با داده های شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی در زمینه ویژگیهای منحصر به خداوند است و این تضاد و تناقض با اندکی تأمل در شناختهای سرشت نشین مذکور بسادگی و بحکم عقل قابل درک و باور پذیر است. قرنها است دین فروشان از خدا بی خبر با جعل احادیث و روایات متضاد با قرآن و عقل و با سوء استفاده از نبود پیامبر (ص) و امامان (ع) از اهل بیت آن حضرت این حعلیات را به این بزرگان نسبت می دهند تا پیوسته بازار مکاره ی کاسبی حرام خود را با دین و مذهب با چنین ادعاهای دروغین آشکار ناپایدار ، با کمک طاغوتان و مستکبران و روحانی نماهای درباری بنفع دنیا پرستان سلطه جو گرم نگه دارند. افسوس که این کار دغل بازانه با سکوت سطوح مختلف دین شناسان با نهایت گستاخی و بی پروایی و جرئت و جسارت با به کار گیری عوامل جاهل و غافل و و مزدور جور واجور دین فروش در حرفه های ذی ربط و بنفع دشمنان دین و مذهب و برای فریب صدها میلیون از دین داران پاک دل ادامه می یابد. افسوس که در عهد نظام مقدس اسلامی چنین کار ضد ارزشی هیچ پاسخگوی وظیفه شناس مسئولی نمی یابد که آن را عالمانه زیر سئوال ببرد گو این که دین خدا و مذهب توحیدی اصیل اهل بیت در امان از هرگونه دست برد بشری و در امن و امان از هرگونه خطر به وجود خود ادامه می دهد ونیاز به هیچ دفاع و حمایت ندارد آیا اصرار بر این که اصل و حقیقت مذهب تشیع اهل بیت مظلوم پیامبر در من در آوردیها و منقولات غیر قرآنی سست پایه ی متضاد و متناقض با قرآن و عقل تجسم می یابد ظلم بزرگ نابخشودنی علیه اهل بیت و این مذهب نیست؟؟؟!!! تبلیغ برای پیامبر و اهل بیت آن حضرت فقط با اثبات فداکاری عالمانه ی این بزرگان در عمل به احکام و اعتقادات قرآنی و دفاع جانانه از این احکام و اعتقادات صدق می یابد نه با من در آوردیها و منقولاتی که این بزرگان را در تضاد با قرآن و عقل در ویژگیهای منحصر به خداوند سهیم می سازند. دین سرشت نشین و خرد گرای خداوند منحصر به تبلیغ احکام و اعتقادات قرآن و ویژگیهای آشکار خداوند در جهان آفرینش است و تبلیغ برای بندگان با ویژگیهای غیر قابل اثبات با تبلیغ دین آشکار خداوند هیچ رشته ی خویشاوندی ندارد ؛ و غیر قابل اثباتها در جذب خرد گرایان به دین و مذهب هیچ تاثیر مثبتی نمی تواند داشته باشد. اگر آقای پناهیان و همکاران او در آیات روشنگر قرآنی در زمینه های انفاق و بخل در انفاق و در نکوهش مال اندوزی و ربا خواری و اسراف و تبذیر دقت کنند دقیقا در خواهند یافت سخنان امیر مؤمنان در این زمینه بی کاستی و فزونی انعکاس تمام نمای روشنگریهای قرآن است.