ایرانی‌ها جایگزین تتر را پیدا کردند!

با توجه به داده‌های وبسایت کریپتورنک، از ابتدای سال ۲۰۲۵ تاکنون، حدود ۱۱۲ کیف‌پول با مجموع دارایی ۷۰۰ میلیون دلار USDT، معادل حدود ۴۵.۵ هزار میلیارد تومان، در شبکه‌های ترون و اتریوم مسدود شده‌اند و  حتی تترها در مسیر انتقال، قبل از رسیدن به مقصد توقیف شده و به گیرنده نرسیده‌اند.

دای (USDS) را از چه زوایایی باید شناخت؟

دای، که اخیراً تغییر برند داده و به USDS تبدیل شده، یک استیبل‌کوین غیرمتمرکز و شناخته‌شده در حوزه دیفای است. این رمز‌ارز که توسط پروتکل  اسکای (میکر دائو قدیم) تولید و عرضه به بازار می‌شود، پس از یو‌اس‌دی کوین، سومین استیبل کوین (دلار دیجیتال) بزرگ جهان است.

ساختار دای به گونه‌ای طراحی شده که وابستگی به هیچ نهاد متمرکزی ندارد. بنابراین برخلاف تتر، امکان مسدودسازی مستقیم دارایی‌ها توسط نهاد صادرکننده در آن وجود ندارد. ارزش بازار کنونی این استیبل‌کوین حدود ۵.۳۶ میلیارد دلار است و حجم معاملات آن طی ۲۴ ساعت گذشته به ۲۲.۴۱ میلیارد دلار رسیده است. این نسبت حدوداً ۴ برابری میان حجم معاملات و ارزش بازار  نشان از نقدشوندگی بالا و گردش زیاد این دارایی در بازار دارد.

از نظر نحوه پشتیبانی، USDS  از طریق وثیقه‌های رمزنگاری‌شده نظیر اتریوم و سایر دارایی‌های دیجیتال پشتیبانی می‌شود. در واقع، پشتوانه آن به‌صورت شفاف در قراردادهای هوشمند قفل می‌شود و این فرآیند باعث ایجاد اعتماد بالا بین کاربران شده است. براساس ارزیابی موسسه S&P، پایداری USDS در سطح ۴ (محدود) قرار دارد که اگرچه نسبت به استیبل‌کوین‌های متمرکزی مانند تتر  هنوز جای ارتقاء دارد، اما ساختار غیرمتمرکز آن مزیت بزرگی برای ایرانیان به شمار می‌رود.

تفاوت دای و تتر برای ایرانی‌ها

برای کاربران ایرانی، یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌های میان تتر و دای در میزان تمرکز و امکان فریز دارایی‌هاست. شرکت تتر، یک شرکت کاملاً متمرکز و تحت رگولاتوری است که اخیراً توسط نهادهای اقتصادی برای تحریم ایرانیان زیر فشار قرار گرفته. این شرکت در چند مرحله اقدام به مسدود کردن کیف‌پول‌های ایرانی کرده است.

در مقابل، دای یا USDS به‌صورت غیرمتمرکز و از طریق قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم یا بلاکچین‌های مشابه صادر می‌شود. همین ویژگی باعث شده کاربران کنترل کامل روی دارایی‌های خود داشته باشند و هیچ نهادی قادر به دخالت مستقیم در کیف‌پول آن‌ها نباشد.

همچنین دای به‌دلیل استفاده از شبکه‌های امن‌تر مانند اتریوم و عدم وابستگی به صرافی‌های خاص، گزینه مناسب‌تری برای کاربران ایرانی به‌شمار می‌آید.

بررسی نقدشوندگی دای

از نظر نقدشوندگی، تتر همچنان در بازار جهانی رتبه نخست را دارد و با ارزش بازاری برابر با ۱۶۳.۰۹ میلیارد دلار و حجم معاملات روزانه بیش از ۱۰۹.۲۸ میلیارد دلار، بازیگر اصلی معاملات رمزارزی محسوب می‌شود.

با این حال، دای با وجود ارزش بازار کمتر (۵.۳۶ میلیارد دلار)، دارای حجم معاملات قابل‌توجهی معادل ۲۲.۴۱ میلیارد دلار است که نشان می‌دهد نقدشوندگی آن نسبت به اندازه بازارش بسیار بالاست.

نحوه خرید USDS از صرافی ایرانی

برای خرید USDS (یا همان دای سابق)، کافی‌ست در یک صرافی ایرانی حساب باز کنید.

پس از احراز هویت و واریز ریال به کیف‌پول صرافی، می‌توانید دای یا USDS را مستقیماً خریداری کنید. در برخی از صرافی‌ها ممکن است هنوز نام «DAI» به‌جای «USDS» درج شده باشد که تفاوتی از نظر فنی ایجاد نمی‌کند.

پس از خرید، مهم‌ترین گام برای افزایش امنیت دارایی، انتقال آن به کیف‌پول نرم افزاری مانند تراست ولت است. با این روش،  دارایی شما امن باقی می‌ماند و ریسک هک و فریز شدن نزدیک به صفر می شود.

برای تبدیل تتر به دای نیز می‌توانید از داخل کیف پول نرم افزاری یا صرافی‌های ایرانی اقدام کنید.

ریسک های نگهداری دای در کیف پول

در حالی که دای (USDS) به‌دلیل ساختار غیرمتمرکز خود گزینه‌ای امن‌تر نسبت به تتر برای کاربران ایرانی به شمار می‌آید و از لحاظ انتقال ارز مشکلی ندارد،   نباید از ریسک‌های خاص آن نیز غافل شد.

یکی از مزیت‌های اصلی تتر، پشتوانه دلاری آن در بانک‌های جهانی است. به‌طور رسمی اعلام شده که به‌ازای هر واحد تتر، یک دلار یا دارایی معادل آن در حساب‌های بانکی نگهداری می‌شود. همین موضوع باعث ایجاد حس امنیت در میان بسیاری از کاربران شده است. در مقابل، دای با استفاده از الگوریتم‌ها و سازوکارهای مبتنی بر وثیقه در پروتکل اسکای (Sky) تولید می‌شود. این فرآیند کاملاً غیرمتمرکز است، اما به دلیل پیچیدگی فنی، همواره احتمال بروز باگ‌های الگوریتمی یا ضعف در مدیریت سیستم وثیقه‌گذاری وجود دارد.

بنابراین، اگرچه دای نسبت به تتر ریسک بلوکه شدن را عملاً ندارد، اما از نظر فنی و پایداری ساختاری، همچنان جای احتیاط باقی است. بر همین اساس، کارشناسان توصیه می‌کنند کاربران از دای بیشتر به‌عنوان ابزاری برای مبادله، خرید رمزارز یا انتقال دارایی بهره بگیرند و آن را صرفاً به‌عنوان یک ابزار سرمایه‌گذاری یا نگهداری بلندمدت تلقی نکنند.