کاهش تب بازارها پس از تنش ۱۲ روزه میان ایران و اسرائیل

در هفته‌‌‌های اخیر، به دلیل بسته‌‌‌بودن بازارهای مالی در دوران تنش و عدم‌اطمینان از آینده، حجم قابل‌‌‌توجه نقدینگی از بازارها خارج شد. در این میان، تجربه تلخ تعطیلی‌‌‌ها به سرمایه‌گذاران نشان داد که در شرایط جنگی و ابهام، دارایی به‌‌‌اندازه پول نقد در دسترس جذاب نخواهد بود. این موضوع موجب شد تا حتی پس از بازگشایی بازارها، بخش قابل‌‌‌توجهی از نقدینگی خارج‌‌‌شده به بازارها بازنگردد. از طرفی بازار طلا در این دوره با فراز و نشیب‌‌‌های بسیاری مواجه بود.

صندوق‌های طلا که در زمان تنش‌‌‌ها بسته شده بودند، پس از بازگشایی با استقبال نسبی مواجه شدند، اما پلت‌فرم‌‌‌های معاملاتی طلا همچنان با چالش‌‌‌های فنی و عملیاتی دست‌‌‌وپنجه نرم می‌کنند. در بازار فیزیکی طلا نیز به دلیل تعطیلی‌‌‌های موقت، حجم معاملات به‌‌‌شدت کاهش یافت. بااین‌‌‌حال، نقدشوندگی بالاتر این بازار در مقایسه با سایر گزینه‌‌‌های سرمایه‌گذاری، آن را به مقصدی جذاب برای سرمایه‌گذاران تبدیل کرد. 

در حال حاضر، با کاهش نرخ دلار و افت شاخص جهانی دلار، قیمت طلا در محدوده‌‌‌ای متعادل قرار دارد. بازار ارز نیز در این دوره تحت‌‌‌تاثیر نوسانات جهانی و داخلی قرار گرفت. کاهش نرخ دلار در بازار جهانی و ثبات نسبی سیاست‌‌‌های داخلی، مانع از رشد نرخ ارز به محدوده‌‌‌های بالای ۱۰۰‌هزار تومان شد. در حال حاضر، دلار در محدوده‌‌‌ای متعادل معامله می‌شود و به نظر می‌رسد تا حدودی از التهابات شدید فاصله گرفته است. 

بازار سهام ایران پیش از تنش‌‌‌ها در موقعیت ارزنده‌‌‌ای قرار داشت، اما با شروع درگیری‌‌‌ها افت شاخص کل شدت گرفت. خروج نقدینگی از این بازار تا روزهای پایانی هفته گذشته ادامه داشت، اما از روز چهارشنبه، نشانه‌‌‌هایی از بازگشت تعادل به بازار مشاهده شد. تحلیل شاخص دلاری بورس و نسبت قیمت به سود (P/E) نشان می‌دهد که بورس همچنان در محدوده‌‌‌ای ارزنده قرار دارد. بااین‌‌‌حال، ارزندگی به‌‌‌تنهایی نمی‌تواند تضمین‌‌‌کننده رشد بازار باشد. قیمت‌ها در نهایت توسط عرضه و تقاضا تعیین می‌‌‌شوند و ریسک‌‌‌های موجود، از جمله سیاستگذاری‌‌‌های نادرست، می‌توانند مسیر بازار را تغییر دهند. 

یکی از مشکلات برجسته در بازار سهام، عملکرد نادرست صندوق‌های اهرمی است. این صندوق‌ها که در سال‌های اخیر رشد چشمگیری داشتند، به دلیل سازوکارهای ناکارآمد، به چالشی برای ثبات بازار تبدیل شدند. 

نبود استراتژی‌‌‌های مشخص و سیاستگذاری‌‌‌های نادرست، ریسک سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها را افزایش داده است. برای بهبود وضعیت، لازم است حداقل الزامات سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاران تعریف شود تا اعتماد به بازار بازگردد. همچنین، سرمایه‌گذاران باید استراتژی‌‌‌های شخصی مشخصی برای مدیریت ریسک و کاهش زیان‌‌‌های احتمالی تدوین کنند.