شهریار در سایه تقسیمات کشوری

محمود غلامی- نقاط جمعیتی فردوسیه، شاهدشهر، صباشهر، وحیدیه و باغستان بدون وجود زیرساخت های مناسب و آینده نگری در دو دهه گذشته ودر یک تصمیم اشتباه مدیریتی به شهر ارتقاء یافت و شهرداری ها به عنوان دولت های محلی باهدف تامین رفاه وارائه خدمات مناسب مستقر شدند.

امروز به رغم تلاش دولت ها در عرصه مدیریت شهری با نگاهی تحلیلی و میدانی به این شهرها نه تنها شاهد توسعه، عمران و خدمات رسانی مورد انتظار نیستیم بلکه به دلیل عدم وجود منابع درآمدی پایدار، فقدان زیرساخت های مناسب و به منظور تامین هزینه های جاری وعمرانی شاهد شهرفروشی و تراکم فروشی ودر نتیجه نارضایتی مردم ایم. باید پذیرفت که اهداف تقسیمات کشوری در این شهرهای مجاور پایتخت تحقق نیافته و از توسعه دور افتاده ایم. 

ساخت و سازهای غیرمجاز و غیراصولی، کمبود فضاهای ورزشی، آموزشی، فرهنگی و فضای سبز، سرانه های عمومی، بافت های فرسوده، تخریب محیط زیست واسقرار پراکنده واحدهای صنعتی مجاز و غیرمجاز، تغییرکاربری های غیرمجاز، فقدان طرح تفصیلی در کنار مهاجرت بی رویه و بحران آب بخشی از چالش ها و معضلات مشترک این شهرهاست که به رغم تلاش مدیران شهری به دلیل فقدان زیرساخت ها موفقیتی به دست نیامده و لازم است ساماندهی این چالش ها را با مدیریت یکپارچه، واحد و منسجم تجربه کرد.

به نظرکارشناسان و صاحب نظران شهری تنها راه برون رفت از این تنگنا و معضلات شهری، ایجاد نظام مدیریتی یکپارچه و منسجم است. نظام یکپارچه ای که توسعه پایدار را سرعت بخشیده و‌کیفیت خدمات رسانی را ارتقاء می دهد. الحاق شهرهای مستقل شهرستان با جمعیت ۵۰۰ هزار نفری به شهریار تحت مناطق یک تا شش تنها راه چابک سازی اداری وکاهش هزینه های شهری است. فردوسیه با کدام منابع مالی پایدار وقانونی می خواهد بودجه دویست میلیاردتومانی را تا پایان سال محقق کند؟ تغییرکاربری ها، تخریب محیط زیست و استقرار صنایع مجاز و غیر مجاز ، احداث واحدهای مسکونی هفت طبقه ,تراکم فروشی و اتکاء به کمیسیون ماده صد با هدف کسب درآمد و اداره شهر با کدام ضوابط واصول مدیریت شهری سازگارو منطبق است؟ اصول مدیریتی ایجاب می کند به سمت مدیریت یکپارچه، افزایش بهره وری وکاهش هزینه حرکت کرد و از مراجع قانونی و مدیران شهرستانی و استانی انتظار می رود با نگاه کارشناسی به دنبال تحقق مدیریت یکپارچه وتامین منافع عمومی باشند.