رهبر انقلاب در حرم رضوی: اقتصاد مساله اولویت‌دار کشور است

ویژه برنامه نوروزی سخنرانی مقام معظم رهبری در حرم منور رضوی از دقایقی قبل آغاز شده است.

همخوانی سرود، تواشیح و قرائت قرآن از جمله برنامه‌هایی است که قبل از سخنرانی نوروزی مقام معظم رهبری در حرم رضوی برگزار می‌شود.

رهبر انقلاب در حرم رضوی فرمودند:
امسال سال مهمی برای کشور است.هم به جهت نیاز کشور به یک تحرک مهم اقتصادی که ان‌شاالله مسئولان کشور به ان بیاندیشند و بپردازند و هم به جهت در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر و روستا که در جای خود مهم است.
در سال 95 با اینکه کشور درگیر مشکلات اقتصادی بود ولی ملت ایران خوش درخشید؛ از دو جهت؛ هم از جهت پایبندی به انقلاب که مظهر آن راهپیمایی 22 بهمن بود؛ جهت دوم پایبندی مردم به مسائل ایمانی و دینی بود.
سال گذشته به گزارش مورد اطمینانی که از سراسر کشور در ماه رمضان، محرم و صفر و باقی مراسم دینی داده شور و حضور و دلبستگی مردم به مسائل ایمانی از همیشه بیشتر بود؛ هم در قضایای مربوط به انقلاب و هم در قضایای مربوط به مسائل دینی حضور مردم از همیشه بیشتر بود. این خیلی مهم است. از این جهت که اولا سمت و سوی حرکت ملت ایران را به رخ دوست و دشمن می‌کشد.
نه راهپیمایی 22 بهمن مربوط به یک سلیقه سیاسی است و نه مراسم محرم و اعتکاف و راهپیمایی اربعین مربوط به یک سلیقه سیاسی است؛ مربوط به همه است.
این نشان می‌دهد سمت و سوی ملت ایران مربوط به هر سلیقه سیاسی که باشند سمت و سوی انقلابی و دینی است.

در طول سال 95 حوادث تلخ وجود داشت که آخرین آن جان باختن آتش‌نشانان عزیز بود که فداکاری کردند.
امسال هم ملت ایران هم باید اتحاد ملی خود را نشان بدهند و هم باید پایبندی خود به انقلاب و نظام و مباحث دینی را نشان بدهند و اثبات کنند و هم به رخ دوست و دشمن بکشند.
به این مناسبت بحث امروز را در دو بحث انتخاب کردم: یک مساله اقتصاد است، که البته دور از اصطلاحات اهل فن آنچه که نیاز است مردم بدانند را عرض می‌کنم و در بحث دوم مطالبی را در زمینه انتخابات با عرض خواهم رساند.
مساله اقتصاد مساله اولویت‌دار کشور است. نه فقط امسال، چندسال است که این مساله در راس مساله‌های اولویت‌دار کشور قرار دارد.
اولویت امروز ملت ایران مساله اقتصادی است و مساله اول دشمنان جمهوری اسلامی هم مساله اقتصادی است. امروز برای اینکه دشمنان بتوانند اهداف خود را پیاده کنند دنبال راهکارهای اقتصادی و ضربه‌زدن است.
هدف دشمن این است که با فشار اقتصادی ملت را نسبت به نظام اسلامی دلسرد و دلزده کند و بین ملت و نظام فاضله بیاندازد.
البته عرض کنم که دشمن نادان بی‌دین سال‌هاست تلاش می‌کند اما موفق نشده و نخواهد شد.
پیش از آنکه وارد بحث شوم لازم است دو نکته را بیان کنم: نکته اول؛ دشمن در تبلیغات وسیع خود تلاش می‌کند که کمبودهای معیشتی و اقتصادی کشور را به نظام اسلامی به جمهوری اسلامی نسبت بدهد. آنها می‌خواهند اینگونه القا کنند که نظام اسلامی قادر نیست مشکلات مردم را حل کنند و گره‌ها را بگشایند. این حرف ناشی از بغض و عداوت و کینه آن‌ها به نظام اسلامی و خلاف واقع است.
خدماتی که نظام اسلامی به ایران و ملت ایران در این مدت کرده است یک خدمات برجسته و فوق العاده است. اگر این خدمات را با خدمات دوران طاغوت مقایسه کنیم مشخص خواهد شد که نظام اسلامی چه خدماتی عرضه کرده.
بله ضعف‌هایی وجود دارد اما این ضعف‌ها ناشی از ضعف مدیریت ماست. گاهی در مدیرانی بودند که ضعف‌هایی داشتند.
فهرست خدمات نظام اسلامی بسیار طولانی‌تر از این مواردی‌ست که عرض خواهم کرد. جمعیت کشور ما تقریبا دوبرابر شده است اما کارهایی که انجام شده دو برابر نیست، بسیار چشگیر است. در زیرساخت‌ها کارهای شده که حقیقتا در مقیاس کشورهای دیگر بسیار عظیم است. برای مثال راه‌های کشور ۶ برابر شده و ظرفیت بنادر کشور ۲۰ برابر شده. سدهای مخزنی کشور ۳۰ برابر شده. تولید برق کشور ۱۴ برابر شده است. صادرات غیرنفتی ۵۷ برابر شده. تولید محصولات پتروشیمی ۳۰ برابر، تولید محصولات فولادب ۱۵ برابر. این‌ها کارهای زیربنایی است.
در زمینه علم و فناوری تعداد دانشجویان از اول انقلاب ۲۵ برابر و مقالات علمی ۱۶ برابر شده است.
این‌ها هنر نظام اسلامی است.
ضعف‌های زیادی هم وجود داشته که مربوط به مدیریت‌های ماست نه حرکت نظام اسلامی. بنده از این ضعف‌ها خبر دارم. ما هرجا یک مدیریت فعال انقلابی داشتیم کار پیش رفته؛ هرجا مدیریت‌های ضعیف، غیرانقلابی و بی‌حال داشتیم کارها کند شده است. باید مدیران تلاش را بیشتر کنند.
اگر مدیریت در کشور متدین، انقلابی و کارآمد باشد همه مشکلات حل خواهد شد. ما مشکل غیرقابل‌حل نداریم.
ما توانایی‌ها و استعدادهایمان بسیار زیاد است. وقتی می‌گوییم در آینده کارهایی انجام خواهد گرفت با تکیه به همین استعداد بالقوه است.
ما جوانانی که در سن کار باشد، یعنی بین ۱۵ تا ۴۰ ساله، ۳۳ میلیون جوان داریم. یعنی یک کشور جوان که دارای توانایی است تا کار کند. از نظر اهل فن این حدفاصل سنی بهترین دوره برای کار است.
اخیرا آماری به بنده دادند که معلوم شد ما در زمینه گاز در دنیا اول هستیم و هیچ کشوری اندازه ما گاز ندارد.
این کشور کشور ثروت‌مندی‌ست و بیخود نیست که دشمنان چشم طمع به این کشور دوخته‌اند و می‌خواهند ان را زیر سلطه دربیاورند. البته این آرزوی همیشگی آنهاست و قطعا آن را به گور خواهند برد.
ما برای کشورمان و برای ملتمان عزت ملی می‌خواهیم، رفاه عمومی می‌خواهیم، امنیت ملی می‌خواهیم و….
چگونه می‌شود این‌ها را بدست آورد؟ من عرض می‌کنم بدون اینکه کشور یک اقتصاد قوی داشته باشد این‌ها بدست نمی‌آید.
نیازمان یک اقتصاد قوی و متکی به خود است که دستمان به سمت دیگران دراز نباشد؛ بتوانیم انتخاب کنیم، حرکت کنیم، بتوانیم روی قیمت نفت اثر بگذاریم، قدرت خرید مردم را بالا ببریم.
این خواسته‌ها بدون اتحاد، بدون فرهنگ انقلابی، بدون مسئولان شجاع و فعال هم برآورده نخواهد شد.
دوستان و مسئولان فعال در قوه مجریه و دیگر دستگاه‌ها برنامه‌ریزی‌هایی کرده و کارهایی در زمینه اقتصادی انجام دادند که خوب است لکن انچه امروز مقابل چشمانمان می‌بینیم خلاءهای بزرگی‌ست که یکی از آنها بیکاری‌ست، بخصوص بیکاری تحصیل‌کرده‌ها.
مساله معیشت طبقه ضعیف مساله دیگر است. ما از وضع مردم از طریق مختلف مطلع می‌شویم؛ مردم در زمینه معیشت دچار مشکل هستند.
مساله دیگر مساله رکود در تولید است.
در سال ۹۵ کارهای خوبی انجام گرفت حق این است به تلاشی که مسئولان انجام دادند به این تلاش ها بپردازیم و قدردانی کنیم.
سال گذشته ۱۵ هزار میلیار تومان بودجه گذاشتند که ۲۰ هزار کارگاه کوچک را تحرک ببخشند. اقدام هم کردند البته کمی هم دیر شد اما این اقدام اقدام خوبی بود.
مساله مهم در هر کاری نظارت و پیگیری است. اگر نظارت لازم و توجه و دقت لازم در ادامه کار انجام نگیرد به سرانجام مطلوب نمی‌رسد. این کار پیشرفت‌هایی داشته اما نه به اندازه‌ای که هزینه شده است.
توصیه، خواسته و مطالبه بنده تکیه بر تولید داخلی است. تولید داخلی یک کلیدواژه است. مسئولان به این مساله توجه و به ان تکیه کنند و افکار عمومی ملت نسبت به این مساله مطالبه‌گر باشد و این سمت جهت پیدا کند.
من اینجور فکر می‌کنم که اساس کار امروز توجه به تولید ملی و تولید داخلی است.
اگر ما توانستیم تولید داخلی را رونق ببخشیم چندین ثمره دارد؛ اول اینکه اشتغال ایجاد می‌شود و مشکل بیکاری که نرخ آن بالاست مرتفع خواهد شد. جوان‌ها وقتی که بازار ملی رونق داشته باشد استعدادهایشان شکوفا می‌شود.
ثمرات رونق تولید داخلی عبارت است مصرف نشدن ارز کشور برای کالاهای مصرفی؛ به کار افتادن پس‌اندازهای راکد؛ جهش صادرات؛ کمرنگ شدن به رخ کشیدن مارک‌های خارجی؛ ایجاد نشاط ملی و...
امروز یکی از بلاهای بزرگ ما این است که مارک‌های خارجی لباس و کفش و کیف و... را به رخ هم می‌کشیم.
ما می‌گوییم تولید داخلی اما این مساله امکاناتی وجود داردکه این امکانات را ما داریم. این امکانات عمدتا نیروی انسانی و ابزار پیشرفته است. ما این مسایل را الان بالفعل در کشور داریم و بعضی‌ را می توانی بدون مشکل بوجود بیاوریم.
صندوق توسعه ملی برای این بجود آمد که از درآمد سالانه فروش نفت یک درصدی کنار گذاشته بشود که وابستگی به نفت کم بشود. اول گفتیم ۲۰ درصد و هر سال ۳ درصد به آن اضافه بشود. اگر این ۳ درصدها را اضافه می‌کردیم امسال باید ۳۳ درصد می‌شد و باعث می‌شد وابستگی به نفت کم بشود.
از سال ۸۴ مسئولان دولتی بدلیل کاهش درامدهای نفتی درخواست کردند که بعنوان یک ضرورت از اختیارات رهبری اجازه داده شود که تنها ۲۰ درصد به صندوق واریز شود که ما پذیرفتیم.
این صندوق برای این است که به تولید کننده داخلی پول بدهد او را توانایی بدهد که بتواند کار تولید را راه بیاندازد.
برخی می‌گویند ما ابزار نداریم. بنده می گویم جوان ایرانی که می‌تواند در مدت اندک غنی‌سازی اورانیوم را از ۳.۵ درصد به ۲۰ درصد برساند که کار بسیار بزرگی است به راحتی می تواند تا ۹۹ درصد هم برود. این قطعه مشکل کار را ما شاهد بودیم که جوانان ما در مدت کوتاهی توانستند انجام بدهند.
این جوانی که حتی می‌تواند در زمینه موشکی با وجود تحریم‌ها کارهای کند که مدیر نظامی صهیونیست بگوید من با ایرانی‌ها دشمنم اما نمی‌توانم بابت این کار بزرگی که کردند تحسینشان کنم.
جوانی که این کارها را می‌کند نمی‌تواند مشکلات دیگر را حل کند؟! راه را بر جوانان باز کنید. دانشگاه‌های ما خواستار همکاری با بخش‌های صنعتی هستند. این همکاری هم برای پیشرفت علم خوب است هم برای صنایع ما خوب است.
ما بن‌بست نداریم. ما راهی که نتوانیم حرکت کنیم نداریم. اندکی باید به خودمان تحرک ببخشیم.
الزاماتی هم وجود دارد که هم ملت و هم قوای سه‌گانه باید بعهده بگیرند.
یکی از الزمات مدیریت کارآمد است. مسئولان بالای کشور برای بخش‌هایی که به تولید مربوط است مدیریئ کارآمد، لاحال، علاقمند و قوی بگذارند. این دست مسئولان ارشد کشور است.
یکی از کارها دخالت دادن مردم در کار تولید است. کار اقتصاد یک کار مردمی است مردم را اگر در زمینه کار اقتصادی وارد کنیم و نقش آفرین شوند پیش خواهد رفت.
یکی دیگر از الزامات صادرات است که مسئولان دولتی باید فعال شوند.
یکی دیگر از مسائل امنیت سرمایه‌گذاری است که این کار قوه قضاییه، ضابط‌های قضایی و نیروهای امنیتی است. امنیت سرمایه‌گذاری خیلی مهم است که گاهی ما کوتاهی‌هایی کردیم.
گاهی تبلیغاتی صورت می گیرد، صداوسیما هم ورود می‌کند، مردم می‌آیند و سرمایه‌گذاری می‌کنند مشخص می‌شود کلاهبرداری است. این خلاف امنیت است.
یکی دیگر از کارها ثبات در قوانین است که کار مجلس است. هرروز یک قانون جدید نیاورند.
من طرف مردم هستم و مطالبات آنا را پیگیری می‌کنم اما مردم بدانند که کار فقط به عهده مسئولان نیست. یکی از مسائل مصرف داخلی است. چرا مردم به این توجه نمی‌کنند؟!
البته کارهایی دارد انجام می‌گیرد مثلا اینکه برخی فروشگاه ها فقط محصولات داخلی عرضه می‌کنند.
یکی دیگر از توقعات این است که جوانان ما واقعا دنبال کار باشند. بی‌حالی و بی‌مسئولیتی وجود نداشته باشد.
گاهی در صادرات کارهایی می‌کنند که بی‌مسئولیتی است و بی اعتمادی میاورد. مثلا فرض کنید پرتقال صادر می‌کنند، روی جعبه را پرتقال خوب می‌گذارند وزیر آن پرتقال نامرغوب. این بی مسئولیتی است.

واردات کالاهایی که در داخل تولید می‌شود باید بعنوان یک حرام شرعی و قانونی شناخته شود.
آنچه در داخل تولید می‌شود وارد نشود. اینکه نگاه کنیم از موارد مصرفی گرفته تا کیف و کفش بانوان و لوازم التحریر وارد می‌شود مایه شرمندگی است. هم شرمندگی مقابل تولیدکننده داخلی هم در مقابل آن که این اجناس را به ما صادر می‌کند.

یک مساله قاچاق است که بسیار مهم است. گفته می‌شود ۱۵ هزار میلیارد تومان صرف قاچاق می‌شود که این حداقل رقمی‌ست که امروز می‌گویند و بسیار بزرگ است.
مسئولان سوراخ دعا را گم نکنند. ما می‌گوییم جلوی قاچاق سازماندهی‌شده را بگیرند. به بنده گزارش دادند که از فلان بندر ۳ تا ۵ هزار کانتینر وارد کشور می‌شود که تنها ۱۵۹ تای آن بازدید می‌شود! حالا مجاری غیرقانونی و مناطق آزاد بماند! بنده به رییس‌جمهور این را تذکر دادم.
جلوی قاچاق را گرفتن این نیستکه بروند در بازار رضای مشهد فلان انگشتر فروش نقره را بگیریم که چرا فلان جنس قاچاق را آورده‌ای!
انتخابات خیلی مهم است. اگر می‌خواهید شعار بدهید «هیهات من الذلت» بگویید «هیهات از برگزار نشدن انتخابات»!
آنچه در درجه اول برای این حقیر مهم است شرکت عمومی در انتخابات است و همه کسانی که می‌توانند رای بدهند به پای صندوق رای بیایند.
در انتخابات مرّ قانون باید عمل بشود. نتیجه انتخابات هرچه شد باید پذیرفته بشود.
بنده هیچ‌وقت در انتخابات دخالت نمی‌کنم و حتی نمی‌گویم به چه کسی رای بدهند؛ تنها در یک جا دخالت می‌کنم آن هم وقتی‌ست که عده‌ای بخواهند جلوی رای مردم بایستند و رای آنها را بشکنند.
هرکسی بخواهد با نتیجه آرای ملت دربیفتد بنده مقابلش می‌ایستم. در سال‌های گذشته هم در سال‌های ۷۶، ۸۴، ۸۸، ۹۲ این اتفاق صورت گرفت و بنده ایستادم. برخی از آنها مقابل چشم مردم بود و دیدند اما در برخی مردم مطلع نبودند اما بنده در جریان بودم و ایستادم.
خدایا برای این حقیر شهادت را آخرین پله زندگی‌ام قرار بده.

منبع: فارس

10