فیلم سینمایی «سلام علیک حاج آقا»، تقلیدی شکست خورده از «مارمولک»

  فیلم «سلام علیکم حاج آقا» بعد از 7 سال از توقیف از اواخر اردیبهشت 1404 در سینماها به روی پرده رفت، به زودی نیز نمایش آنلاین آغاز خواهد شد.

داستان درباره یک طلبه است که بعد از پوشیدن لباس روحانیت درگیر مسائل مختلف می‌شود. فیلمی که به دنبال نمایش بخشی از واقعیت‌های پنهان جامعه با نگاهی طنز است، با این حال تبدیل به اثری شده که جذابیتی برای تماشا ندارد. در ادامه نقدی بر «سلام علیکم حاج آقا» خواهیم داشت.

یکی از نکته‌های جذاب در مورد این فیلم، تغییر سرنوشت بازیگران آن است.ارژنگ امیر فضلی هم اکنون در کانادا زندگی می‌کند و کار دیگری انجام می‌دهد، شهره لرستانی با یک نام و چهره  جدید فعالیت می‌کند، در عین حال مهران رجبی نیز هنوز می‌توانست به برخی از پیشنهادات «نه» بگوید.

قصه تکراری به طنزی شکست‌خورده

اکران این اثر نشان می‌دهد که فیلم در زمانی تولید شده که مخاطب چنین قصه‌هایی را می‌پسندید، قصه پسری فقیر که برای رسیدن به دختر آرزوهایش هر کاری می‌کند. این اثر یک کپی ضعیف و دم دستی از «مارمولک» است، در عین حال کلیشه‌هایی را به تصویر می‌کشد که مخاطب به وفور آنها را در سایر آثار به وفور دیده است.

در ظاهر کلیشه‌ای شدن شوخی‌ها به خاطر زمان توقیف فیلم است، اما به نظر می‌رسد، طنز «سلام علیکم حاج آقا» همان گونه از خنده استفاده می‌کند که بیننده در دهه 80 شمسی در سینماها دیده است. مخاطب وقتی به لیست بازیگران نگاه می‌کند این پیشفرض را در ذهن دارد که حداقل با اثری شبیه فیلم‌های تلویزیونی روبه‌رو است، اما چیزی که می‌بیند خیلی پایین‌تر از یک فیلم برای تلویزیون است. فیلم‌هایی که وارد قلمروهای خاص مانند روحانیت در جامعه می‌شوند، یک شمشیر دولبه را با خود دارند. اگرموضوعات را جسورانه نمایش دهند با واکنش‌های منفی روبه‌رو می‌شوند، در عین حال اگر یک نگاه سطحی به موضوع داشته باشند، نتیجه آن فیلم بی‌کیفیت و بدون جذابیت «سلام علیکم حاج آقا» خواهد شد. 

 در نهایت «سلام علیکم حاج آقا»، ادعا می‌کند تلاش کرده با زبان طنز روایتی متفاوت از مسائل اجتماعی و حساس داشته باشد، اما آنچه در عمل دیده می‌شود یک شکست بزرگ است.