اسب تروایی دهلی در واشنگتن/ این زن ها و مردهای هندی آمریکا را مستعمره هند می کنند

پایگاه روسی وزگلیاد در گزارشی به جهش سرمایه انسانی هند و نفوذش در ساختار آمریکا پرداخته است. بر اساس گزارش این پایگاه، هند صادرات سرمایه انسانی خود به کشورهای دیگر را یک استراتژی هوشمندانه می‌داند که هدف آن تبدیل شهروندان مهاجر به ابزارهای قدرت نرم هند در صحنه بین‌المللی است. با توجه به موفقیت‌های چشمگیری که هندی‌ها در زمینه‌های مختلف در سراسر جهان به دست آورده‌اند، به نظر می‌رسد که سیاست دهلی جواب‌گو بوده است.

گئورگ میرزایان، نویسنده و تحلیلگر، در گزارش خود در روزنامه روسی «وزگلیاد» اظهار داشت که جوامع هندی به دلیل ترکیبی از فرهنگ آموزشی، ظرفیت بالا برای سازگاری و شبکه‌های اجتماعی منسجم، به یک نیروی اقتصادی و سیاسی مؤثر در کشورهای غربی تبدیل شده‌اند. در این میان، تاثیر و نفوذ زنان هندی در آمریکا چشمگیرتر و خاص تر بوده است.

نفوذ هندی‌ها در آمریکا

به گزارش وزگلیاد، شهر نیویورک ممکن است به زودی زهران ممدانی را به عنوان شهردار خود انتخاب کند و او اولین مسلمان هندی‌تباری شود که در این شهر به قدرت می رسد. به گفته میرزایان، هندی‌ها در حال افزایش حضور قابل توجه در زندگی سیاسی آمریکا هستند. این حضور توسط کامالا هریس، معاون رئیس جمهور سابق ایالات متحده و نامزد ریاست جمهوری دموکرات‌ها در انتخابات سال ۲۰۲۴، و همچنین اوشا ونس، همسر جی. دی. ونس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده، که ممکن است بانوی اول آینده آمریکا شود، نمایندگی می‌شوند.

طبق این گزارش، حضور هندی‌ها محدود به سیاست نیست؛ بلکه به دنیای تجارت نیز گسترش یافته است، به طوری که تعدادی از هندی‌ها در شرکت‌های بزرگ جهانی توانسته اند بالاترین پست ها و سمت ها را بگیرند و عملا به روسای این شرکت ها تبدیل شوند.

این افراد شامل ساندار پیچای، مدیرعامل گوگل، ساتیا نادلا، مدیرعامل مایکروسافت، لینا نایر، مدیرعامل شانل، و آرویند کریشنا، مدیرعامل آی‌بی‌ام می‌شوند. به گفته نویسنده، این موفقیت‌ها به دلیل حجم مهاجران هندی است که بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون نفر در سراسر جهان تخمین زده می‌شوند و ثروت مشترک آنها نزدیک به ۱ تریلیون دلار، معادل نیمی از تولید ناخالص داخلی هند، است.

طبق  گزارش وزگلیاد، هندی‌ها در ایالات متحده تنها ۱.۵٪ از جمعیت را تشکیل می‌دهند، اما طبق داده‌های سال ۲۰۲۴، ۵٪ از مالیات‌دهندگان، ۱۰٪ از پزشکان و ۵٪ از سناتورها را به خود اختصاص داده اند.

همچنین، طبق این گزارش، ۱۱ درصد از بنیانگذاران استارت‌آپ‌های میلیارد دلاری ایالات متحده، هندی هستند و ۷۸ درصد از آنها تحصیلات دانشگاهی دارند که بیش از دو برابر میانگین ملی ایالات متحده است.

قدرت جادویی جمعیت

دیپاک مهرا، وابسته نظامی سابق هند در مسکو، این موفقیت را به "فرهنگ سازگاری" که مشخصه هندی‌ها است، نسبت می‌دهد. این فرهنگ، خود معلول تنوع زبانی و اقلیمی هند است. این امر ظرفیت ادغام بدون درگیری با جوامع میزبان را تقویت می‌کند. مهرا همچنین خاطرنشان می‌کند که پذیرش زبان انگلیسی به عنوان زبان اصلی آموزش در هند، انتقال جامعه هند به بازارهای کار غربی را تسهیل کرده و می‌کند. مهرا می افزاید که دانشگاه‌های هند سالانه تنها 20 میلیون دانشجو را در خود جای می‌دهند، در حالی که 100 میلیون جوان هندی بین 20 تا 25 سال سن دارند و همین امر باعث می‌شود تعداد زیادی از آنها برای تحصیل به خارج از کشور مهاجرت کنند.

او توضیح می‌دهد که گروه سنی ۱۵ تا ۴۵ سال تا سال ۲۰۳۰ تقریباً ۶۵٪ از جمعیت هند را تشکیل خواهند داد، عددی که بازار کار داخلی قادر به جذب آن نیست. مهرا معتقد است که تشویق به مهاجرت بخشی از یک استراتژی سنجیده هند برای مقابله با این چالش است.

در  گزارش پایگاه روسی، به نقل از الکسی کوپریانوف، مدیر مرکز مطالعات اقیانوس هند در مسکو، آمده است که ۹۰٪ از فارغ التحصیلان مهندسی و بیوتکنولوژی در هند به ایالات متحده می‌روند که این امر حضور قوی هندی‌ها در دنیای کارآفرینی را توضیح می‌دهد.

جمعیت‌شناسی دیاسپورا

به گفته کوپریانوف، جوامع هندی علیرغم پراکندگی جغرافیایی، انسجام داخلی خود را حفظ کرده و سیستم سنتی کاست در داخل روابط آنها برقرار است. این در حالی است که آنها به راحتی در نهادهای اجتماعی و اقتصادی کشور میزبان ادغام می‌شوند.

به گفته کوپریانوف، دیاسپورای هندی نیز بر اساس مناطق مبدا خود در هند به گروه‌هایی تقسیم می‌شوند. برای مثال، مهاجران اهل گجرات و پنجاب پیوندهای محکمی با مناطق زادگاه خود دارند و از داخل هند حمایت مالی مداوم دریافت می‌کنند، در حالی که متعهد به کمک به جوامع خود نیز هستند. کوپریانوف خاطرنشان می‌کند که بیشتر چهره‌های موفق جهانی هند - مانند نادلا، پیچای و هریس از طبقه برهمن، بالاترین طبقه در سیستم طبقاتی هند، می‌آیند.

مهاجرت به عنوان یک استراتژی

  دولت هند سیاستی را برای "مهاجرت معکوس" ترویج می‌کند که به موجب آن مهاجران بعداً با تخصص و سرمایه خود به هند باز گردند. دهلی نو سازوکارهای مالی لازم را برای تسهیل انتقال حواله به هند ایجاد کرده است تا سیر مهاجرت بیشتر شود.