صلح ابراهیم در واقع ابزاری دیپلماسی برای مشروعیتبخشی به اسرائیل بود تا خود را نه «اشغالگر فلسطین»، بلکه کشوری در حال دفاع از خود در برابر تهدیدهای ایران معرفی کند.