استاد دانشگاه و تحلیلگر اقتصادی ـ سیاسی تأکید کرد: «من به هیچ فرد نظامی و امنیتی اعم از سپاه، ارتش یا وزارت اطلاعات اعتماد ندارم مگر اینکه خلافش ثابت شود. جمهوری اسلامی از نظر امنیتی و نظامی ضربهای بیسابقه خورده است.»
سعید لیلاز، تحلیلگر اقتصادی و سیاسی، در اظهاراتی صریح تأکید کرده است که خروج اورانیومهای غنیشده از خاک ایران نهتنها امنیت کشور را افزایش نمیدهد، بلکه احتمال حمله نظامی یا بازگشت تحریمها را بیشتر میکند. به گفته او، در دنیای واقعی روابط بینالملل، تضمینی بهجز قدرت بازدارندگی واقعی وجود ندارد.
تصویری ببینید از حضور سعید لیلاز، سحر امامی، مجری شبکه خبر و جواد قارایی، مستندساز در مراسم امشب حسینیه امام خمینی (ره).
کارشناس مسائل اقتصادی بیان کرد: دومین عامل قدرت، مردماند.من اوضاع کنونی را با دوره شهید رجایی مقایسه میکنم. آن موقع با امکانات کمتر، جنگ را اداره کردیم. چون مردم باور داشتند. با مردمی که پشت نظاماند، میشود معجزه کرد.
سعید لیلاز، تحلیلگر سیاسی و اقتصادی، در گفتوگویی با شبکه افق با انتقاد از عملکردهای گذشته گفت: «ما در دو سه دهه اخیر، مردم را از خودمان پراکنده کردهایم.»
تحلیلگر اقتصادی و عضو شورای مرکز حزب کارگزاران سازندگی تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به خاک ایران را جنگ بلوک غرب اعم از اسرائیل، آمریکا و ناتو علیه جمهوری اسلامی ایران دانسته و بر این باور است که این خسارت اخیر فرصت جدیدی برای آشتی ملی به ما داده است و نباید سر سوزنی این فرصت وفاق ملی از دست برود.
بگو مگوی شدید سعید لیلاز و یاسر جبرائیلی در آنتن زنده راجع به ۹ دی که مجری هم نتوانست جلوی لیلاز را بگیرد.
یک اقتصاددان و تحلیلگر مسائل سیاسی مدعی شد: پایتخت پولشویی ایران، مشهد است. بحران دی سال 96 در پاسخ به برخورد دولت روحانی بود با موسسات مالی اعتباری غیر مجاز.
سعید لیلاز گفت: وظیفهی آقای پزشکیان و همهی ارکان قدرت تقویت امید در جامعه است. ما شاهد تغییر رویکرد ارکان نظام هستیم و مصاحبه سردار جوانی آن را نشان میدهد. ما به آقای اژهای امیدواریم. آقای قالیباف همراهتر از دولت قبل با آقای پزشکیان باشد. با ریاست جمهوری آقای پزشکیان فصل جدید اقتصادی شروع خواهد شد و امید در جامعه تقویت میشود.
جلیلی و طیف حامی او، تنها راهبردشان بحث استقبال و ایجاد جنگ است. دردناکتر آنجاست که مشخص شده در سالهای گذشته، ادعای جنگ و جنگافروزی این فرد و طیف حامی او، راهبردی برای منافع ملی و پیشبرد مقاصد ژئوپلیتیک نیست، بلکه مسیری برای تأمین منافع حزبی و جناحی آنهاست.