نتشار خبر قتل دو زن در دو شهر کشور به دست همسرانشان بار دیگر موجی از نگرانی و نبود حس امنیت را در میان مردم به خصوص زنان ایجاد کرده است. دو زن جوان در دو روز گذشته قربانی مردانی شدند که به جای کنترل خشم و گرفتن تصمیمی منطقی و انسانی ترجیح دادند با چاقو به اختلافهای خانوادگی خود پایان دهند.
آمار تکان دهنده خشونت علیه زنان در کشور آنقدر زیاد است که حکایت از نبود عزمی است برای به سرانجام نرسیدن قانون بازدارنده منع خشونت علیه زنان .
پزشک و جامعهشناس میگوید: قتل زن، چیزی است که نه تنها تبعاتی ندارد، بلکه در بین مردان به عنوان قتل خانوادگی و در ذیل اختلاف خانوادگی اکثرا صورت بندی میشود. یعنی مردان میتوانند بدون این که ترسی از واکنش جامعه و پلیس و قانون داشته باشند، به راحتی این کار را بکنند و از عمل خودشان اعلام خشنودی میکنند.
لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان سالها است در مجلس شورای اسلامی در حال بررسی است و هنوز تصویب نشده است. موضوعی که انتقادات زیادی را به دنبای داشته و فعالان حقوق زنان میپرسند در حالی که لایحه حجاب به سرعت تصویب شد، با وجود تعداد بالای زنکشی در ایران، چطور این لایحه بیش از یک دهه است در مجلس مانده است؟
هر روز آمار قتلهای به اصطلاح ناموسی شنیده میشود. موضوعی که حتی سینما به جنون آن میپردازد اما هیچ نقطه بازدارندهای برای این خشونت تاریک دیده نمیشود.
طی حادثهای تلخ در شهرستان پیرانشهر، دختری توسط پدرش به قتل رسید.
مصرف گرایی در حوزه بدن و پزشکی زیبایی به اوج خودش رسیده است. عملهای زیبایی که دارد انجام میشود، محصولات لاغری و سبکهای زندگی که توسط بلاگرها و شبکههای مجازی تبلیغ میشود، همه ابعاد مصرفگرایی بدن زنان را پررنگتر و ترسناکتر کرده و میکند.
نهاد زنان سازمان ملل به تازگی اعلام کرد تقریبا از هر سه زن، یک زن یک بار در زندگی مورد خشونت قرار گرفته است؛ و این یعنی یکی از ما سه تن سیلی خورده، ناسزا شنیده، موهایش کشیده شده، رانده شده، نادیده گرفته شده، مجبور شده و… به راستی تنها یکی از ما سه تن؟ از سوژه این آزارها و جنایتها تاکنون داستانها نوشته شده و خواهد شد.
مرور تاریخ ایران نشان میدهد که زندگی اجتماعی زنان همواره با عدالتیها همراه بوده است؛ اما دوران قاجار آغاز تلاشهای زنان برای بهترشدن وضعیت زندگیشان بوده است.
براساس آمارهای رسمی و غیررسمی، در ایران هر چهار روز، یک زن و در جهان در هر ساعت، پنج زن یا دختر توسط مردان نزدیک خانواده به قتل میرسند. این قتلها در ایران شامل قتلهای ناموسی هم میشود، اما در کشور ما بهصورت حداقلی هم این موضوع حلوفصل نشده است.