صف‌های زولبیا و بامیه طولانی‌تر از صف های مرغ
این روزها که گرانی و وضعیت قرمز کرونایی دست به دست هم داده‌اند تا مردم و بازار، آشفته‌ترین روزها را تجربه کنند، شاهد صف‌های طولانی زولبیا و بامیه در مقابل قنادی‌ها هستیم، صف‌هایی که به صف‌های مرغ طعنه می‌زنند.
ایستادن در صف یکی از تخصص‌های ما ایرانیان است که از این استعداد برای پیروزی در جنگ "بقای اصلح" در مواقع بحرانی مانند وقوع زلزله با گذاشتن آفتابه در جای پارک و صف بستن و یا کمبود اقلام اساسی استفاده می‌کنیم؛ این عادت از همان دوران مدرسه تا به الان یکی از دیرپاترین رفتارها به حساب می‌آید، گویا دانش آموزانی که در دوران ابتدایی به بغل دستی‌شان می‌سپردند تا پاهایش را برای نگه داشتن جای او در صف مدرسه باز کند تا او برگردد، تبدیل به بزرگسالان مینیاتوری شده‌اند.
تشکیل صف‌های طولانی گویا به رفتاری مسری تبدیل شده است که ما را به سمت نیازهای کاذب و نه چندان ضروری سوق می‌دهد، منطق گرانی و حباب‌های تورمی به شما می گوید از هر چیزی که توانستید دو عدد یا بیشتر بخرید، چرا که شاید فردا صبح تبدیل به سرمایه شده باشد، حتی اگر آن چیز پیچ و مهره یا نوشابه بازکن باشد.
پس از سوژه شدن صف‌های روغن و مرغ و بسیاری از صف‌های دیگر که مردم همیشه در صحنه ایران تشکیل دادند، حالا با گذشت چند روز از ماه مهمانی خدا، شاهد صف‌های طویل زولبیا و بامیه هستیم؛ به نظر می‌رسد هیچ بنده‌ای دلش نمی‌خواهد بدون زولبیا و بامیه به مهمانی خدا برود.
اگر علاقه ایرانیان به این شیرینی محبوب که تحفه‌ی هندی‌ها به ناصرالدین شاه بود، برایمان قابل درک باشد، سیاست‌های ضد و نقیض ستاد مقابله با کرونا در مواجهه با موج چهارم را نمی‌توان نادیده گرفت؛ بر اساس اعلام ستاد مقابله با کرونا تمامی مراکز شهرستان‌های کشور در وضعیت قرمز و سیاه قرار دارند و تنها مشاغل سطح یک شامل مشاغل ضروری و حیاتی برای معاش مردم حق فعالیت در چنین شرایطی را دارند، اما کرکره‌های نیمه باز و صف‌های طویل در جای جای شهرستان‌ها نشان می‌دهد که خبری از نظارت و برخورد با متخلفان نیست.
صف‌های زولبیا و بامیه نشان می‌دهد که استعداد ما مردم هم، در صف بستن که آن را از آباء و اجدادمان که در صف نفت و کوپن پیر شدند به ارث برده‌ایم، در کمبود اقلام اساسی و حتی اقلام غیر اساسی بی‌تأثیر نیست.
حالا وقت آن رسیده است که از خودمان سوال کنیم آیا در وضعیت قرمز و سیاه کرونایی و در شرایطی که شمار فوتی‌ها و بستری‌ها روز به روز در حال افزایش است، نمی‌توان بدون صف‌های بستنی و زولبیا و بامیه قرنطینه را سر کرد؟
منبع: ایسنا
68
اخه واقعا یعنی ضروریه واسه زولبیا بامیه صف به این طولانی تشکیل بشه یعنی جز ضروریات زندگی ملته ک براش صف بستن
چون كلا ملت عادت به صف ايستادن دارند فرقي برايشان نمي كند صف مربوطه چه چيزي مي باشد اگرچهار نفر در كوير لوت هم پشت سرهم قرار بگيرند مطمئن باشيد اين ملت به ان جا رفته وپشت سر انها مي ايستند وصف طولاني تشكيل مي دهند ترك عادت موجب مرض است كساني كه براي خريد زولبيا وباميه صف مي كشند از لحاظ عقلي مشكل دارند وصف ايستادن اعتياد دارند اين تقصير دولت يا كسي ديگر نيست مشكل از خود مردم است يك جوري براي ايرانيان تبديل به عادت وفرهنگ شده بنده كاري به اقلام اساسي خانواده ها كه براي ان صف مي كشند ندارم ولي فكر مي كنم كسي زولبيا وباميه نخوره نمي ميره
از زمانی که کوپن در کشور رایج شد ملت به ایستادن صف اشنا شدن .بعضی موقها دست خودشن هم نیست دنبال چی هستن
این فقط نشون دهنده ی اینه که سطح درک و شعور یه عده چقدر نزول کرده و چوبشو یه سری دیگه میخورن که رعایت نکات بهداشتی بعضا حتی بالای صد درصدی میکنن،نمونه ش همین مسافرت های نوروزی بود که با توجه به اوضاع این مریضی خیلی راحت زدند به دل جاده،حالا میگیم دولت چراغ سبز نشون داد پس از شعور و درک این جور ادما کجاست،این جور ادمها همانهایی هستند که تو هر موضوعی بدون کوچکترین فکری گوسفندوار عمل میکنند....
ما از دبستان به صف عادت کردیم دبیرستان یک مقدار شل و ول بود ولی در سربازی سفت و محکم بود حالا هم انواع صف داریم